บันทึกเยี่ยม 6 ผู้ต้องขัง ‘112’ : “อยากให้คนข้างนอกอย่าเพิ่งหลงลืมกันไป ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังด้วย”

ในสัปดาห์ที่ภาคประชาชนกำลังจะเริ่มกิจกรรมลงชื่อเสนอร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรมประชาชน ระหว่างวันที่ 1-14 ก.พ. 2567 เป้าหมายคือการนิรโทษกรรมให้ “ทุกคดี” ที่เกิดขึ้นจากการแสดงออกทางการเมืองตั้งแต่รัฐประหารปี 2549 เป็นต้นมา

โดยมีผู้ต้องขังคดีมาตรา 112 ที่ถือเป็นกลุ่มคนที่เฝ้าฝันวันแห่งหวังนั้นว่า การนิรโทษกรรมที่กำลังรณรงค์อยู่จะเกิดขึ้นจริง เพราะพวกเขาและเธอเองก็ต่างคาดหวังในอิสรภาพหรืออย่างน้อย ๆ ประโยชน์ที่ได้จากการมีขึ้นของเครือข่ายนิรโทษกรรมประชาชน จะแสดงให้เห็นถึงพลังการต่อสู้ด้านสิทธิพลเมืองในประเทศอยู่บ้าง

พวกเขายังคงสะท้อนเรื่องราวในเรือนจำและความคิดฝันผ่านทนายความที่เข้าเยี่ยมในสัปดาห์ปลายเดือนมกราคม 2567 ที่ผ่านมา ทั้ง “แม็กกี้” ที่หลังจากถูกอัยการฟ้องไปแล้ว ก็ยังต้องอยู่ในเรือนจำเพื่อเตรียมหาหนทางสู้คดีต่อไป โดยขณะนี้แม็กกี้ถูกขังครบ 100 วันแล้ว “วุฒิ” ที่เรือนจำพิเศษมีนบุรี พูดถึงเรื่องสิทธิการประกันตัวที่ผู้ต้องขังควรได้รับ ขณะที่คดีของเขาศาลอาญามีนบุรีนัดอ่านคำพิพากษาวันที่ 14 ก.พ. 2567

“อารีฟ” วีรภาพ ที่กำลังเคร่งเครียดเรื่องถูกโดนเพ่งเล็งในเรือนจำ และเขาเองต้องการพบหมอด้านจิตเวช “น้ำ” วารุณี ที่อยู่ในโรงพยาบาลราชฑัณฑ์ เธอหวังยิ่งว่าขอให้ พ.ร.บ.นิรโทษกรรม เกิดขึ้นเร็ว ๆ

จิรวัฒน์ ตอนนี้ติดอยู่ในเรือนจำไป 42 วันแล้ว และกำลังรอผลการประกันอีกครั้ง รวมถึง “ภูมิ” จากสถานพินิจบ้านเมตตา ซึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นช่วงเวลาที่ไม่ดีนักในการอยู่ข้างในนั้น

แน่นอนว่าการนิรโทษกรรมคงเป็นสิ่งที่ผู้ต้องขัง ‘คดี 112’ หรือคดีการเมืองอื่น ๆ คาดหวังในหนทางข้างหน้า แต่กับเรื่องเฉพาะหน้าในเร็ววัน ทุกคนคงคาดหวังเช่นเดียวกับน้ำ “อยากให้คนข้างนอกอย่าเพิ่งหลงลืมกันไป” เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้นักโทษคดีการเมืองมีกำลังใจที่จะต่อสู้ในระหว่างถูกจองจำอยู่

“แม็กกี้”: “ในห้องนอนมี LGBT 37 คน ต้องนอนสลับฟันปลากันแล้ว” รอนัดตรวจพยานฯ หลังถูกสั่งฟ้องแล้ว

วันที่ 23 ม.ค. 2567 แม็กกี้บอกว่า เมื่อวานนี้เป็นหวัด น่าจะเพราะอากาศเปลี่ยนแปลง แต่วันนี้ได้กินพาราฯ ไปแล้ว ไม่นานก็น่าจะหาย

พอทักว่า แม็กกี้ผมสั้นลงเยอะเลย แม็กกี้ก็บอกว่า ก่อนออกศาลรอบล่าสุดพัศดีตรงประตูเรียกเข้าไปให้ตัดผมก่อนออกศาล แต่ไถสั้นมาก เลยไปให้เพื่อนในแดนแก้นิดหน่อย ระหว่างนี้ก็พยายามไว้หน้าม้า เพราะเห็นเพื่อนในแดนไว้กันเยอะอยู่ “แต่ของหนูน่าจะไว้ได้ไม่นาน ออกศาลเดือนหน้าก็น่าจะต้องตัดอีก แต่ก็ขอไว้สักนิดก่อนละกันค่ะ”

แม็กกี้บอกว่า ตอนนี้ในห้องนอนมี LGBT 37 คน ต้องนอนสลับฟันปลากันแล้ว แล้วก็มีที่กำลังกักโรคอีก 4 คน ซึ่งจะเข้ามาอยู่ในห้องด้วยกันหลังครบกำหนดกักตัว “หนูยังไม่รู้เลยว่าจะนอนกันยังไง” เจ้าหน้าที่มาถามว่า มีใครอยากย้ายแดนหรือไม่ แต่ก็ไม่มีใครอยากย้าย เพราะเท่าที่คุยกัน แดน 8 โอเคกว่าแดนอื่นหลาย ๆ อย่าง “เวลาเข้าแถวก็ไม่ต้องตากแดด เพราะมีร่มจากตึกใหญ่”

แม็กกี้เล่าด้วยว่า ช่วงปีใหม่มีเมนูอาหารพิเศษอยู่ 8 วัน “ซึ่งหนูอยากให้มันมีเป็นปกติทุกวันเลย เพราะมีพวกตำปลาร้า หมูกระทะ ปลาเผา แต่ตอนนี้ก็ไม่มีให้กินแล้ว หวังว่าเทศกาลอื่น ๆ เขาจะจัดให้มีอาหารพวกนี้อีก”

ก่อนท้าย ๆ ของการเยี่ยมครั้งนี้ แม็กกี้เล่าว่ายังคงกังวลเรื่องคดีอยู่เรื่อย ๆ ว่าต้องทำอะไรเตรียมตัวยังไงบ้าง “เรื่องคดีถ้ามีอะไรให้หนูทำก็บอกได้เลยนะคะ ส่วนคำฟ้องหนูส่งออกไปแล้ว น่าจะต้องรออีกสักพักกว่าข้างนอกจะได้”

วันที่ 29 ม.ค. 2567 ทนายเข้าเยี่ยมอีกครั้ง แม็กกี้ยังคงทักทายอย่างร่าเริงอย่างเช่นทุกครั้ง เธอบอกว่าช่วงนี้เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวลม เลยเจ็บคอบ้าง มีน้ำมูกบ้าง ตลอดเวลาที่พูดคุยกันแม็กกี้ก็ไอเป็นพัก ๆ แม็กกี้เล่าว่าหลายคนทักเรื่องน้ำหนักขึ้น ขนาดเดินมาห้องเยี่ยมทนาย ผู้คุมข้างหน้ายังทักเลยว่าตัวใหญ่ขึ้นนะ รู้สึกไม่มั่นใจเลย แต่ก็บอกอีกว่าช่วงนี้มีไฟจะออกกำลังมากขึ้นเพราะว่ามีผู้ต้องขังในแดนคนหนึ่ง เขาวิ่งไปรอบแดนทุกวัน และเธอเห็นว่า เขาผอมลงเรื่อย ๆ เลยจะไปออกกำลังบ้าง

“เมื่อวานหนูเลยเริ่มจากเดินไปมาก่อนค่ะ เดินจนรู้สึกว่ามีเหงื่อแล้วก็พอ เดี๋ยวจะค่อย ๆ เพิ่ม จะพยายามออกกำลังเรื่อย ๆ”

จนถึงปัจจุบัน (30 ม.ค. 2567) แม็กกี้ถูกคุมขังระหว่างสอบสวนและระหว่างพิจารณามาแล้ว 101 วัน คดีของเธอมีกำหนดนัดตรวจพยานหลักฐานที่ศาลอาญากรุงเทพใต้ในวันที่ 19 ก.พ. นี้

ย้อนอ่านคดีของแม็กกี้

“วุฒิ”: “รัฐขังเราเหมือนเราไปทำใครตาย หรือทำให้เจ็บรุนแรงยังงั้นแหละ”

ที่เรือนจำพิเศษมีนบุรี เมื่อวันที่ 23 ม.ค. 2567 วุฒิทักทายทนายด้วยรอยยิ้มเสมอ ตอนนี้รอวันออกศาล และรออัพเดทเรื่องคดีว่าจะมีแนวทางใหม่อย่างไร แต่ก็พร้อมรับเสมอ

หลังพูดคุยข่าวสารเรื่องตำรวจที่ชนหมอกระต่ายได้ประกันตัว วุฒิบอกว่า จริง ๆ มันก็เป็นสิทธิของเขา เขาได้ประกันก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร ผู้ต้องหาและจำเลยในคดีอาญาก็ควรได้รับสิทธิประกันตัว แต่มันแย่ตรงที่ผู้ต้องหาหรือจำเลยคดีการเมืองไม่ได้รับสิทธินั้น ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ไปทำใครตาย แต่รัฐขังเราเหมือนเราไปทำใครตาย หรือทำให้เจ็บรุนแรงยังงั้นแหละ

วุฒิพูดอีกว่า ในห้องขังใต้ถุนศาลก็มีป้าย “สิทธิประโยชน์ในการขอยื่นประกันตัวผู้ต้องหา หากผู้ต้องหายื่นประกัน ควรพิจารณาให้ประกันตัวได้ทันที ไม่รู้จะเขียนไว้ทำไม”

ในคำสั่งศาลที่ไม่ให้ประกันตัวในกรณีของเขาเอง ศาลก็จะอ้างมาตลอด กลัวว่าจะหลบหนี ไม่เกรงกลัวต่อกฎหมาย ไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม

“ศาลสั่งอย่างนี้แล้วจะให้ผมกับทนายทำยังไง ให้ผมยื่นไปว่าผมอยู่ในนี้สบายดี แต่กินข้าวไม่อิ่ม หรืออยากออกไปอยู่ข้างนอกให้สบายกว่านี้ ก็เลยขอประกันตัวออกมาอย่างนี้เหรอ” วุฒิกล่าวทิ้งท้าย

จนถึงปัจจุบัน (30 ม.ค. 2567) วุฒิถูกคุมขังระหว่างสอบสวนและพิจารณามาแล้ว 310 วัน คดีของวุฒิศาลอาญามีนบุรีนัดฟังคำพิพากษาในวันที่ 14 ก.พ. 2567

ย้อนอ่านคดีของวุฒิ

อารีฟ: รู้สึกว่าพอถูกเพ่งเล็งมาก ๆ ก็กังวล เพราะไม่รู้จะโดนอะไรตอนไหน

วันที่ 25 ม.ค. 2567 วันนี้อารีฟไม่มีปลอกแขนสีแดงแล้ว ทนายถามว่า ไม่ต้องใส่แล้วเหรอ อารีฟบอกว่า แค่เอาไปซักเฉย ๆ แล้วแห้งไม่ทัน

อารีฟเล่าถึงสถานการณ์ในเรือนจำว่า ตอนนี้โดนหมายหัวหนักเลย เพราะถูกขึ้นชื่อและรูปที่ส่วนกลางของเรือนจำเลยว่า เป็นรายสำคัญและเฝ้าระวังพิเศษ อารีฟเน้นว่าไม่ได้ถูกขึ้นชื่อแค่ในแดน แต่ขึ้นของส่วนกลางเลย แล้วของคนอื่นมีแค่รายสำคัญ แต่ของอารีฟมีเฝ้าระวังพิเศษเพิ่มมาด้วย โดยที่ไม่ได้บอกเหตุผลอะไรเลยว่าทำไมถึงถูกเฝ้าระวัง ก่อนเล่าว่าช่วงที่ผ่านมาก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ ไม่ได้มีเรื่องอะไรกับใคร ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถูกให้ความสำคัญขนาดนี้ แต่ตอนนี้ก็ยังไม่ได้โดนเลือกปฏิบัติหรือกระทำรุนแรงอะไรใส่ แค่มีคนคอยเดินตามเฉย ๆ

อารีฟเล่าอีกว่ามีผู้คุมคนหนึ่ง เวลาอ่านจดหมายที่ส่งออกของเขาแล้ว ก็จะเอามาล้อเลียนหรือแซะตลอด หลาย ๆ เรื่องก็เป็นเรื่องส่วนตัวไม่ใช่เรื่องการเมืองด้วยซ้ำ แล้วตั้งแต่เป็นหัวหน้าห้องก็ต้องคอยนับยอดเพื่อนในห้อง ผู้คุมคนนี้ก็ชอบสั่งให้นับใหม่บ่อย ๆ ทั้งที่คนครบแล้ว ก่อนบอกว่าตอนนี้ไม่ได้รับจดหมายมาเป็นสัปดาห์แล้ว ไม่แน่ใจเพราะเรื่องที่โดนเพ่งเล็งทำให้ถูกอายัดจดหมายรึเปล่า หรือญาติอาจจะยังไม่ได้ตอบกลับเอง

อารีฟรับว่าช่วงนี้ระแวงไปหมด สัปดาห์นี้ยังไม่มีใครมาเยี่ยมเลย มีทนายมาคนแรก กำลังคิดอยู่เลยว่าถูกห้ามเยี่ยมญาติด้วยหรือเปล่า แต่พอได้ยินเรียกชื่อว่าทนายมาก็โล่งใจเลย

อารีฟระบายความรู้สึกว่าพอถูกเพ่งเล็งมาก ๆ ก็กังวล เพราะไม่รู้จะโดนอะไรตอนไหน นอนไม่ค่อยหลับด้วย “เอาจริงช่วงนี้ก็รู้สึกตัวคนเดียวมาหลายวันแล้ว มานั่งถามตัวเองว่าทำไมเราเหลือตัวคนเดียว ดาวน์ ๆ บ้างเป็นพัก ๆ แล้วก็มีปวดหัวไมเกรนที่ยังไม่หายเลย กินยาจนยาหมดแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น”

เขายังเล่าว่าช่วงนี้มีอาการชาแขนขาเป็นพัก ๆ วางแขนไว้เฉย ๆ ไม่ได้นอนทับหรืออะไร อยู่ดี ๆ ก็จะชาขึ้นมาเอง หรือเดิน ๆ อยู่ บางครั้งก็จะรู้สึกเหมือนกล้ามเนื้ออ่อนแรงลงไป แบบเดินแล้ววูบไปนิดนึง แต่ก็ยังกลับมาเดินต่อได้ อารีฟคิดว่าอาจจะเขียนคำร้องขอพบหมอจิตเวชดู เพราะรู้สึกยาไม่ค่อยช่วยเรื่องนอนหลับแล้ว

จนถึงปัจจุบัน (30 ม.ค. 2567) อารีฟถูกคุมขังระหว่างอุทธรณ์มาแล้ว 124 วัน

ย้อนอ่านคดีของอารีฟ

น้ำ วารุณี: ไม่อยากให้มีคนติดคุก ถูกดำเนินคดีอีกแล้ว เพราะมันไม่คุ้ม

วันที่ 25 ม.ค. 2567 น้ำยังแต่งหน้าออกมาเหมือนเดิม ผมที่ตัดสั้นเริ่มยาวขึ้นบ้างแล้ว ทนายนำรูปแคมเปญส่ง สคส. ให้เพื่อนในเรือนจำ ให้น้ำดู น้ำไล่ดูรูปภาพคนที่ถือป้ายขอให้ทุกคนได้ปล่อยตัวทั้งรอยยิ้ม

“อันนี้ลายมือน้องสาวน้ำ จำได้” ก่อนถามน้ำว่ารู้สึกยังไงบ้างหลังจากเห็นรูปทั้งหมด “รู้สึกขอบคุณทุกคนค่ะ กว่าจะได้เห็นรูป ถ้าเห็นช่วงปีใหม่คงน้ำตาไหล ปลื้มปริ่มไปแล้ว (หัวเราะ) ขอบคุณทุกคนมาก ขอบคุณคนที่ยังเคลื่อนไหวอยู่ แต่ก็รู้สึกว่าเป็นคนกลุ่มเดิมเนอะ แต่คนทั่วไป คนในสังคมยังไม่สนใจเลย ก็อยากให้คนสนใจมากขึ้น เพราะมันเป็นเรื่องของทุกคนจริง ๆ”

ทนายชี้ให้น้ำดูรูปของเด็ก ๆ ที่เป็นลูกของนักโทษคดีการเมือง ที่มาร่วมถ่ายรูปในแคมเปญด้วย น้ำเห็นรูปก็น้ำตาคลอ “ผู้หญิงในคุกจะหวั่นไหวกับเรื่องลูกมาก ไม่ได้กลัวว่าสามีจะไปมีชู้มีอะไรนะ แต่เขาห่วงลูกมาก แล้วแบบลูกทนายอานนท์มีเวลาอยู่กับพ่อไม่ถึงปีด้วยซ้ำ มันจะห่างไปเรื่อย ๆ น้องจะจำอะไรเกี่ยวกับพ่อได้ มันจะกลายเป็นคนแปลกหน้ารึเปล่า (เสียงสั่น)

“ขอให้ พ.ร.บ.นิรโทษกรรมมันเกิดขึ้นเร็ว ๆ เถอะ ขอให้เขาได้กลับไปอยู่กับลูกเขา”

น้ำบอกอีกว่า “ฝากถึงคนข้างนอกว่าดูแลสุขภาพด้วยนะ ฝุ่น PM 2.5 ทำให้อากาศแย่ลงมาก น้ำยังเข้มแข็งเหมือนเดิม ทุกคนอย่าเพิ่งหลงลืมว่ายังมีเพื่อนเราอยู่ในนี้ ข้างนอกเราอาจจะเป็นคนที่คิดต่างเหมือนกัน แต่คนคิดต่างคนนี้ต้องมาอยู่ในคุก อยากให้คนข้างนอกอย่าเพิ่งหลงลืมกันไป ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังด้วย เราไม่อยากให้มีคนติดคุก ถูกดำเนินคดีอีกแล้ว เพราะมันไม่คุ้มหรอกถ้าต้องถูกฟรีซเป็นปี ๆ”

ก่อนที่ทนายเล่าเรื่องคดี ม.112 ของสุทธิเทพ ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นรอลงอาญาให้น้ำฟัง สีหน้าของเธอดีขึ้นเล็กน้อย พลางบอกว่า “ก็ถือเป็นแนวโน้มที่ดีนะคะ”

จากนั้น น้ำก็ถามต่อว่าคดีของ “บัสบาส” ตัดสินแล้วโทษ 50 ปีเหรอ ก่อนเล่ารายละเอียดของคดีให้ฟัง น้ำดูเครียดขึ้นมาทันที “ม.112 มันควรจะมีขอบเขตบ้าง โทษเยอะกว่าฆ่าคนตายอีก น้ำเคยได้ยินว่าฆ่าคนตาย จำคุกตลอดชีวิต โทษสูงสุด 50 ปี รับสารภาพเหลือ 25 ปี แล้วบัสบาสคืออะไร ฆ่าคนตาย 2 ครั้งเหรอ บ้าป่ะ ต่อไปให้คนเลิกคิดต่าง เลิกวิจารณ์สถาบันไปค้ายาดีกว่ามั้ย โทษน้อยกว่ากันเยอะเลย”

ช่วงท้าย ๆ ของการเข้าเยี่ยม น้ำอัพเดทชีวิตว่า “ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าจะต้องกลับแดนไหม เพราะเห็นว่ามีรายชื่ออีก 10 กว่าคนรอส่งกลับเร็ว ๆ นี้ ไม่รู้ว่าจะเป็นหนึ่งในนั้นหรือเปล่า แต่ตอนนี้ก็ได้ทำงานช่วยห้องพอสมควร ช่วยเปลี่ยนแพมเพิร์สผู้ป่วย ดูแลคนไข้ ช่วยจดว่าคนไข้คนนี้กินยากี่มื้อ เตือนผู้ช่วยว่าคนไหนยังไม่ได้กินยาบ้าง แต่ละเคสก็จะแตกต่างกันไปค่ะ พอได้ช่วยงานบ้างก็รู้สึกว่ามีประโยชน์ดี ก็ช่วยเท่าที่ช่วยได้แหละค่ะ เอาที่ไม่เกินกำลังเรามาก”

จนถึงปัจจุบัน ( 30 ม.ค. 2567) น้ำถูกคุมขังระหว่างอุทธรณ์มาแล้ว 217 วัน

ย้อนอ่านคดีของน้ำ

จิรวัฒน์: รอลุ้นผลยื่นประกันตัวอีกครั้ง

วันที่ 27 ม.ค. 2567 ทนายเข้าเยี่ยมจิรวัฒน์ อัพเดตเรื่องคดีความ และเตรียมจะยื่นประกันตัวอีกครั้ง ในวันที่ 29 ม.ค. โดยคาดว่าศาลอาญากรุงเทพใต้จะส่งคำร้องขอให้ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยเช่นเดิม ทำให้ต้องรอระยะเวลาฟังคำสั่งอีก 2-3 วัน

ต่อมาหลังอัพเดตข่าวสารเรื่องคดี พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ที่ศาลรัฐธรรมนูญมีคำสั่งให้ไม่พ้นสถานะความเป็น สส. ในคดีถือหุ้นไอทีวี ซึ่งจิรวัฒน์ก็ทราบดีอยู่แล้วเนื่องจากเป็นข่าวดังในเรือนจำ เขามองว่าเป็นแนวโน้มที่ดีของฝั่งประชาธิปไตย

ต่อมาทนายพูดคุยกับจิรวัฒน์ถึงสภาพความเป็นอยู่ข้างใน ก่อนจะเล่าว่า ส่วนใหญ่ตอนอยู่ในเรือนจำได้พูดคุยกับบุ๊ค ธนายุทธ ค่อนข้างมาก เพราะอยู่แดนเดียวกัน ซึ่งเป็นการพูดคุยกันเรื่องคดีส่วนใหญ่จนปวดหัว โดยตนเองก็ได้แนะนำน้อง ๆ ว่าถ้าออกไปได้ก็ให้หาธุรกิจทำให้เลี้ยงดูตัวเองได้ เพราะเผื่อเข้ามาอีกจะได้ไม่กระทบกับครอบครัว มีรายได้

จนถึงปัจจุบัน (30 ม.ค. 2567) จิรวัฒน์ถูกคุมขังระหว่างอุทธรณ์มาแล้ว 42 วัน

ย้อนอ่านคดีของจิรวัฒน์

‘ภูมิ’: เมื่อพูดถึงบรรยากาศในบ้านเมตตา มีสีหน้าเคร่งเครียดกว่าเดิม

ที่สถานพินิจบ้านเมตตา วันที่ 29 ม.ค. 2567 ที่ปรึกษาฯ เข้าเยี่ยมภูมิพร้อมแม่และอาม่า เนื่องจากสัปดาห์ก่อนหน้าภูมิมีนัดพบหมอ สัปดาห์ถัดมาออกไปทำบัตรประชาชน ซึ่งบ้านเมตตามีกฎว่าทุกครั้งหลังออกไปข้างนอก จะต้องกลับมากักตัว 5 วัน ในระหว่างกักตัวจะไม่สามารถเยี่ยมทั้งใกล้ชิดและเยี่ยมออนไลน์ได้

ภูมิอยู่ในเสื้อแขนสั้นสีน้ำเงินเข้ม คอปกสีเขียวสว่าง กางเกงขาสั้นสีดำ อกซ้ายเขียนเลข 15 (เลขประจำตัวภูมิที่บ้านเมตตา) สีหน้าเคร่งเครียด ภูมิเล่าว่าอาการอ้วกเป็นเลือดดีขึ้นแล้ว ได้ยาจากหมอที่ศูนย์สุภาพมากิน เป็นยาเคลือบกระเพราะ

ภูมิเล่าว่าวันศุกร์ที่ผ่านมาเขามีอาการไม่ค่อยดี พอวันอาทิตย์ เจ้าหน้าที่ก็บอกวันจันทร์วันทำการจะพาไปพบหมอ พอวันจันทร์บอกว่าไม่มีเจ้าหน้าที่ รอวันอังคาร พอวันอังคารก็เงียบ ภูมิต้องไปบอกนักสังคมสงเคราะห์ว่าไม่ไหว ต้องอาการหนักแบบไหนถึงจะพาไป ต้องวิ่งชนให้ไหล่หลุดไหมถึงพาไป วันพุธภูมิถึงได้ออกไปหาหมอ แต่เป็นหมอที่ศูนย์สุขภาพ ซึ่งไม่มีหมอเฉพาะทาง ทำให้ต้องรอไปหาหมอที่ รพ.สิรินธร ในวันที่ 1 ก.พ. 2567

ส่วนเรื่องการฝึกอาชีพ ภูมิได้ยินจากเพื่อนในบ้านเล่าว่าไม่มีหลักสูตรไหนอยากรับภูมิเพราะภูมิรู้มาก เมื่อพูดถึงบรรยากาศในบ้านเมตตาภูมิมีสีหน้าเคร่งเครียดกว่าเดิม เขาบอกว่า ยิ่งเขาอยู่นิ่งเขายิ่งโดนบีบ

ก่อนจากกันที่ปรึกษาฯ ให้ภูมิดูรูปกิจกรรมที่มีการไปวิ่งว่าวที่สนามหลวง เมื่อวันที่ 27 ม.ค. 2567 แล้วมีคนชูรูปภูมิด้วย ภูมิยิ้ม ๆ เมื่อเห็นภาพตัวเอง

จนถึงปัจจุบัน ( 30 ม.ค. 2567) ภูมิถูกคุมตัวในสถานพินิจบ้านเมตตามาแล้ว 104 วัน

ย้อนอ่านคดีของภูมิ

ย้อนอ่านบันทึกเยี่ยม

บันทึกเยี่ยม 5 ผู้ต้องขัง ‘112’: ขอเป็นกำลังใจให้นักโทษการเมืองทุกคน แม้เราจะไม่เคยเจอกัน