“1 2 3 4 5 I here too” : บันทึกสืบพยานคดี ม.112 - พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ ของ “ฟ้า - แอมมี่” เหตุปราศรัยและร้องเพลงหน้าศาลธัญบุรี ก่อนพิพากษาวันพรุ่งนี้

วันที่ 28 ธ.ค. 2566 เวลา 09.00 น. ศาลจังหวัดธัญบุรีนัดฟังคำพิพากษาคดีของ พรหมศร วีระธรรมจารี หรือ “ฟ้า” จากกลุ่มราษฎรมูเตลู (จำเลยที่ 1) และ ไชยอมร แก้ววิบูลย์พันธุ์ หรือ “แอมมี่ – The Bottom Blues” นักร้อง (จำเลยที่ 2) ในข้อหาหลักตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 จากการปราศรัยและร้องเพลงหน้าศาลจังหวัดธัญบุรี เมื่อวันที่ 14 ม.ค. 2564 เรียกร้องให้ศาลปล่อยตัว “นิว” สิริชัย นาถึง นักศึกษาธรรมศาสตร์ ซึ่งถูกจับกุมกลางดึกตามหมายจับในคดี 112

คดีนี้มีการสืบพยานในระหว่างวันที่ 27 – 28 เม.ย., 6 ต.ค., 21 ธ.ค. 2565 และ 27 ม.ค., 11 พ.ค., 16 ส.ค., 16 พ.ย. 2566 โดยไชยอมรยืนยันให้การปฏิเสธ ในขณะที่พรหมศรขอถอนคำให้การเดิมจากปฏิเสธเป็นรับสารภาพตลอดข้อกล่าวหาในการสืบพยานนัดสุดท้าย

ทบทวนไทม์ไลน์การถูกดำเนินคดี-ถูกคุมขังในเรือนจำ

ย้อนไปเมื่อวันที่ 17 มี.ค. 2564 ที่สถานีตำรวจภูธรธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี พรหมศรได้เดินทางเข้ารับทราบข้อกล่าวหาตามหมายเรียกในคดีนี้ และได้ให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา แต่ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจพาตัวไปขอฝากขัง และศาลจังหวัดธัญบุรีอนุญาตให้ฝากขังในชั้นสอบสวน ตามคำร้องของพนักงานสอบสวน

ต่อมาในวันเดียวกัน ทนายความจึงได้ยื่นขอปล่อยตัวชั่วคราว โดยวางหลักทรัพย์จำนวน 150,000 บาท จากกองทุนราษฎรประสงค์ แต่ศาลได้มีคำสั่งไม่อนุญาตให้ประกันพรหมศร โดยระบุเหตุว่าเกรงว่าจะหลบหนีและไปกระทำความผิดซ้ำในลักษณะเดียวกันอีก

ผลของคำสั่งดังกล่าวทำให้พรหมศรถูกนำตัวไปคุมขังที่เรือนจำอำเภอธัญบุรี ในระหว่างการสอบสวนรวม 55 วัน ก่อนที่ศาลอุทธรณ์ภาค 1 จะมีคำสั่งให้ประกัน โดยให้ติด EM และได้รับการปล่อยตัวเมื่อวันที่ 10 พ.ค. 2564 หลังยื่นประกันรวม 5 ครั้ง และยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่ให้ประกันของศาลชั้นต้น 3 ครั้ง

ส่วนไชยอมรถูกแจ้งข้อกล่าวหาคดีนี้เมื่อวันที่ 18 มี.ค. 2564 ในเรือนจำพิเศษธนบุรี เนื่องจากในขณะนั้นเขาถูกฝากขังโดยไม่ได้รับการประกันตัวมาตั้งแต่วันที่ 4 มี.ค. 2564 ในคดีวางเพลิงเผาพระบรมฉายาลักษณ์รัชกาลที่ 10 บริเวณด้านหน้าเรือนจำคลองเปรม ในช่วงเช้ามืดวันที่ 28 ก.พ. 2564

ในช้้นสอบสวน ไชยอมรได้ให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา เขาปฏิเสธจะลงลายมือชื่อในบันทึกการแจ้งข้อกล่าวหา และวาดรูปคนลงในบันทึกแทน

ต่อมาเมื่อวันที่ 8 มิ.ย. 2564 อำนวย อำลอย พนักงานอัยการจังหวัดธัญบุรียื่นฟ้องพรหมศรและไชยอมรใน 4 ข้อหา ได้แก่ ร่วมกันหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ฯ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112, ฝ่าฝืนข้อกำหนด/คำสั่ง ออกตามมาตรา 9 ของ พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ, ฝ่าฝืน พ.ร.บ.โรคติดต่อฯ มาตรา 34 และร่วมกันใช้เครื่องเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต โดยบรรยายฟ้องว่าทั้งสองได้ร่วมกันกระทําความผิดต่อกฎหมายรวม 3 กรรม ดังนี้

1. เมื่อวันที่ 14 ม.ค. 2564 จำเลยทั้งสองกับพวกได้ร่วมกันชุมนุม จัดกิจกรรมในลักษณะที่มีความเสี่ยงต่อการแพร่โรค โดยไม่มีมาตรการป้องกัน อันอาจเป็นเหตุให้โรคติดต่ออันตรายแพร่ออกไป

2. จำเลยทั้งสองยังได้ร่วมกันแสดงความเห็นแก่ประชาชนที่ร่วมชุมนุมหน้าศาลจังหวัดธัญบุรี และประชาชนทั่วไป ผ่านเครื่องขยายเสียง โดยไม่ได้รับอนุญาต

3. จำเลยทั้งสองกับพวกได้ร่วมกันหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ฯ โดยพรหมศรได้เปิดเพลง “สดุดีจอมราชา” และ “ในหลวงของแผ่นดิน” แต่ได้ร้องเพลงตามเพลงดังกล่าว โดยดัดแปลงเนื้อเพลงเพื่อเจตนาดูหมิ่น และหมิ่นประมาทใส่ความแสดงต่อเจ้าพนักงานตํารวจและประชาชนโดยทั่วไป ซึ่งเป็นบุคคลที่สาม

ซึ่งเพลง “สดุดีจอมราชา” เป็นเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อใช้ในการขับร้องถวายพระพรชัยมงคลในโอกาสสําคัญต่าง ๆ เพื่อใช้ในการเฉลิมพระเกียรติรัชกาลที่ 10 และเพลง “ในหลวงของแผ่นดิน” เป็นเพลงที่จัดทําขึ้นเนื่องในวโรกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 84 พรรษา ของรัชกาลที่ 9

ด้านไชยอมรได้พูดว่า “ขอซาวด์เช็คกันหน่อยครับ วัน ทู ทรี โฟร์ ฟาย” แล้วพรหมศรกับพวกได้ร่วมกันร้องรับว่า “ ไอ้เหี้ยตู่” และไชยอมรได้พูดว่า “ซิก เซเว่น เอ้ก ไนน์” แล้วพรหมศรกับพวกได้ร่วมกันร้องรับว่า “ไอ้เหี้ย […]”

ซึ่งเป็นการกล่าวถึงรัชกาลที่ 10 ด้วยถ้อยคําหยาบคาย อันเป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายรัชกาลที่ 10 ให้เสื่อมเสียพระเกียรติยศ ชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นและเกลียดชัง โดยเจตนาทําให้ประชาชนเสื่อมศรัทธาไม่เคารพสักการะในองค์พระมหากษัตริย์ อันทรงเป็นประมุขในการปกครองในระบอบประชาธิปไตย

ระหว่างพิจารณาคดีทั้งสองได้รับการประกันโดยตลอด โดยวางหลักประกันคนละ 300,000 บาท เป็นเงินจากกองทุนราษฎรประสงค์ ในส่วนของพรหมศรศาลยังอนุญาตให้ถอด EM ด้วย

ดูฐานข้อมูลคดีนี้: คดี 112 “ฟ้า – แอมมี่” กรณีร้องเพลงหน้าศาลธัญบุรีระหว่างติดตามการจับกุม “นิว” สิริชัย

ภาพรวมการสืบพยาน: พยานโจทก์ชี้ เพลงที่จำเลยทั้งสองร้องเข้าข่ายหมิ่นประมาทกษัตริย์ ด้านแอมมี่ต่อสู้ว่า ไม่ได้ร้องพาดพิงถึง ร.10 ทั้งไม่ได้เตรียมการให้ผู้ชุมนุมร้องรับตามที่โจทก์ฟ้อง

ในการสืบพยาน ฝ่ายโจทก์ได้นำพยานเข้าเบิกความกว่า 11 ปาก โดยเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจผู้กล่าวหา 1 ปาก, เจ้าหน้าที่ตำรวจฝ่ายสืบสวน 4 ปาก, เจ้าหน้าที่ตำรวจฝ่ายป้องกันและปราบปราม 1 ปาก, เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของศาลจังหวัดธัญบุรี 1 ปาก, ผู้กำกับการ สภ.ธัญบุรี 1 ปาก, พยานผู้เชี่ยวชาญผู้ให้ความเห็น 2 ปาก และพนักงานสอบสวน 1 ปาก โดยพยายามกล่าวหาว่า การร้องเพลงของจำเลยทั้ง 2 คน เข้าข่ายเป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น พระมหากษัตริย์

ขณะที่ฝ่ายจำเลยไม่ติดใจนำพยานเข้าสืบ โดยข้อต่อสู้หลักในข้อหาตามมาตรา 112 ของไชยอมร คือ จำเลยร้องเพลง “1 2 3 4 5 I Love You” ที่มีการแปลงเนื้อหาเพียงคำว่า “1 2 3 4 5” และ “6 7 8 9” ไม่ได้ร้องในส่วนที่ผู้ชุมนุมร้องรับว่า “ไอ้เหี้ยตู่” และ “ไอ้เหี้ย […]” ซึ่งในการสืบพยานโจทก์ก็ไม่พบว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจมีพยานหลักฐานว่าจำเลยที่ 2 มีการตระเตรียมกับผู้ชุมนุมว่าจะต้องร้องรับอย่างไร และหลังจากนั้นจำเลยที่ 2 ก็ไม่ได้ร้องเพลงต่ออีก โดยร้องท่อนดังกล่าวเพียงรอบเดียว

ในส่วนข้อหาตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ และ พ.ร.บ.โรคติดต่อฯ จำเลยมีข้อต่อสู้ว่า การชุมนุมที่ไม่แออัดสามารถทำได้ตามกฎหมาย โดยบริเวณหน้าศาลเป็นพื้นที่เปิดโล่ง อากาศถ่ายเทสะดวก และผู้ชุมนุมมีจำนวนไม่มาก

ตำรวจสืบสวนผู้กล่าวหาระบุ จำเลยทั้งสองร้องเพลงดูหมิ่นรัชกาลที่ 10 – ไม่ทราบว่าแอมมี่ตระเตรียมให้มวลชนร้องรับหรือไม่

พ.ต.ท.ศราวุฒิ ทองภู่ ผู้กล่าวหา เบิกความว่า ในขณะเกิดเหตุพยานเป็นรองผู้กำกับสืบสวน สภ.ธัญบุรี เมื่อวันที่ 13 ม.ค. 2564 ได้รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาให้ทำการสืบสวนการปลุกปั่นมวลชนในสื่อสังคมออนไลน์ เนื่องจาก สภ.คลองหลวง ได้จับกุมสิริชัย นาถึง นักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในคดีเกี่ยวกับความมั่นคง ตามมาตรา 112 รวมทั้งได้มีการบุกค้นหอพักและจะนำตัวมาฝากขังที่ศาลจังหวัดธัญบุรี

พยานได้ตรวจพบการโพสต์ข้อความในเฟซบุ๊กเพจแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม ให้มวลชนมารวมกันที่หน้าศาลจังหวัดธัญบุรีในวันที่ 14 ม.ค. 2564 เวลา 08.00 น. พร้อมติด #saveนิวมธ #ปล่อยเพื่อนเรา #ยกเลิก112 ผู้บังคับบัญชาจึงมีคำสั่งให้ฝ่ายป้องกันและปราบปรามตั้งกองกำลังรักษาความสงบเรียบร้อยภายนอก สภ.ธัญบุรี และศาลจังหวัดธัญบุรี

ส่วนพยานได้รับคำสั่งให้ทำการสืบสวนกลุ่มผู้ชุมนุมจากภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว โดยในวันเกิดเหตุ เวลา 07.00 น. พยานได้เข้าประจำการอยู่ที่ป้อมยามหน้าศาลจังหวัดธัญบุรี ต่อมาเวลา 08.30 น. มีกลุ่มมวลชนประมาณ 15 คน ซึ่งมีจำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2 รวมอยู่ด้วย เดินทางมาถึงบริเวณประตู 1 ของศาลจังหวัดธัญบุรีซึ่งมีการปิดประตูรั้วและคัดกรองคนที่จะเข้ามายังบริเวณศาล ทั้งนี้ พยานไม่รู้จักจำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2 เป็นการส่วนตัว แต่รู้ว่าจำเลยที่ 2 เป็นศิลปินนักร้อง

พยานเบิกความต่อไปว่า ที่บริเวณหน้าศาล กลุ่มผู้ชุมนุมได้มีการโต้เถียงกับเจ้าหน้าที่ศาลว่า ทำไมจึงไม่สามารถเข้าไปในบริเวณศาลได้ หลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ศาลได้อนุญาตให้กลุ่มผู้ชุมนุมส่งตัวแทนเข้าไปได้ 2 คน มวลชนที่เหลือจึงนั่งรออยู่ด้านนอกบริเวณประตู 1 มีทั้งใส่หน้ากากอนามัยและไม่ใส่ พยานได้รับรายงานจากผู้ใต้บังคับบัญชาว่า ตรวจพบรถตู้มีพิรุธเนื่องจากมีการติดสก็อตเทปทับแผ่นป้ายทะเบียนทั้งด้านหน้าและหลัง ภายในรถมีชุดเครื่องขยายเสียง

ต่อมาในเวลา 10.30 น. ได้มีการนำเครื่องขยายเสียงและร่มออกจากรถตู้มาตั้งไว้บริเวณข้างรั้วบนทางเท้าตรงประตูทางเข้า ต่อมาจำเลยที่ 1 ได้ขึ้นพูดเป็นคนแรกเกี่ยวกับเหตุผลของการมาชุมนุม และหากสิริชัยไม่ได้รับการปล่อยชั่วคราว ก็จะมีการปิดถนนรังสิต-นครนายก

หลังจากนั้นจำเลยที่ 2 ได้ขึ้นพูดต่อ โดยมีการพูดทักทายมวลชน จากนั้นจึงเช็คเสียงมวลชนก่อนร้องเพลง “1 2 3 4 5 I Love You” และมวลชนก็ร้องตาม

พยานเบิกความต่อไปว่า จำเลยที่ 2 ร้องท่อนนำและส่งให้มวลชนร้องท่อน “ไอ้เหี้ยตู่” และ “ไอ้เหี้ย […]” พร้อมกัน มวลชนร้องรับได้ทันที พยานจึงเห็นว่ามีการตระเตรียมกันมาก่อน เมื่อร้องเสร็จแล้วมวลชนมีการหัวเราะและจำเลยที่ 2 ได้พูดทำนองว่า “ผมยังไม่โดน 112 นะ ถวายพานให้ผมเลยนะ”

พยานเข้าใจว่า มาตรา 112 เป็นความผิดเกี่ยวกับการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์ จำเลยที่ 2 จึงพูดว่ายังไม่โดน 112 แต่มวลชนเป็นคนพูดทำให้จำเลยที่ 2 อาจจะโดนคดีมาตรา 112 โดยพยานได้อธิบายว่า “ไอ้เหี้ยตู่” หมายถึง นายกรัฐมนตรี และ “ไอ้เหี้ย […]” หมายถึง รัชกาลที่ 10

หลังจากนั้นจำเลยที่ 1 ได้สลับขึ้นมาพูดต่อ โดยได้เปิดเพลง “ในหลวงของแผ่นดิน” และ “สดุดีจอมราชา” ที่มีการแปลงเนื้อหาของเพลง พยานเห็นว่า เพลงสดุดีจอมราชาไม่ใช่เพลงที่ร้องให้คนทั่วไป แต่เป็นเพลงที่ร้องเทิดพระเกียรติให้กับในหลวงรัชกาลที่ 9 แต่มีการสื่อถึงในหลวงรัชกาลที่ 10 ทำให้เสื่อมเสียด้อยค่า มีความหยาบคาย มีการกล่าวหาว่าในหลวงไม่อยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญ ไม่ทรงงาน ไม่เป็นที่พึ่งพาของประชาชน

พยานเบิกความว่า ในขณะที่จำเลยทั้ง 2 คน ร้องเพลง มวลชนไม่ได้มีการเว้นระยะห่าง ไม่ได้ปฏิบัติตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ ที่ห้ามรวมกลุ่ม ห้ามชุมนุมมั่วสุมที่อาจก่อให้เกิดการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 และห้ามจัดกิจกรรมในพื้นที่ควบคุมสูงสุด ซึ่งจังหวัดปทุมธานีเป็นหนึ่งในนั้น รวมถึงฝ่าฝืนประกาศของผู้ว่าราชการจังหวัดปทุมธานี ตาม พ.ร.บ.โรคติดต่อฯ ที่สั่งห้ามจัดกิจกรรมที่มีความเสี่ยง ห้ามชุมนุมมั่วสุม ห้ามจัดกิจกรรมที่มีการยุงยงปลุกปั่นอันก่อให้เกิดความไม่สงบ

พยานเล่าว่า จำเลยที่ 1 นำมวลชนส่วนหนึ่งนั่งขวางทางเข้าออกศาลจังหวัดธัญบุรีที่ประตู 1 ส่วนจำเลยที่ 2 ได้ให้มวลชนอีกส่วนนั่งขวางทางเข้าออกที่ประตู 2 ทำให้ประชาชนที่สัญจรไปมาและผู้ที่จะเข้ามาติดต่อราชการมีความลำบาก โดยในช่วงเช้ามีมวลชนประมาณ 15 คน แต่ในช่วงเที่ยงและบ่ายมีมวลชนประมาณ 50 คน

ต่อมา เวลา 13.00 น. เจ้าหน้าที่ศาลแจ้งที่บริเวณประตู 1 ว่า ศาลอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวสิริชัยแล้ว มวลชนส่งเสียงร้องดีใจ จากนั้นสิริชัยเดินออกมาและได้ให้สัมภาษณ์สื่อมวลชนที่บริเวณประตู 1 ขณะนั้นมวลชนก็ยังอยู่ เมื่อนิวสิริชัยเดินออกมานอกศาลแล้วจึงได้มีการพูดคุยกันสักพักจึงแยกย้ายกัน การจราจรได้กลับมาเป็นปกติ

หลังจากนั้น พยานนำวิดิโอบันทึกเหตุการณ์ในวันเกิดเหตุมาถอดเทปคำพูดร่วมกับผู้ใต้บังคับบัญชา และจัดทำรายงานเสนอผู้บังคับบัญชา โดยในเบื้องต้นพยานได้แจ้งความให้ดำเนินคดีจำเลยทั้งสองในข้อกล่าวหาตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ ต่อมาได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการสืบสวนสอบสวนและรวบรวมพยานหลักฐานความผิดเกี่ยวกับความมั่นคง ในวันที่ 25 ก.พ. 2564 พยานจึงได้มาแจ้งความร้องทุกข์เพิ่มเติมในข้อหาตามมาตรา 112

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

– ประเด็นเกี่ยวกับ พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ, พ.ร.บ.โรคติดต่อฯ และ พ.ร.บ.ควบคุมการโฆษณาโดยใช้เครื่องขยายเสียงฯ

พยานเบิกความตอบว่า ไม่ปรากฏว่า กลุ่มผู้ชุมนุมมีอาวุธ และก่อนแจ้งความในข้อหา พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ พยานไม่เคยดูแนวทางคำวินิจฉัยมาก่อนว่า หากเป็นพื้นที่เปิดโล่ง ไม่แออัด ก็สามารถทำการชุมนุมได้ ทนายความจึงเปิดคำพิพากษาในคดีอื่นให้พยานดู

ทนายความถามว่า ทราบหรือไม่ว่าจำเลยที่ 1 และ 2 ไม่ได้เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และไม่ได้เป็นผู้โพสต์เชิญชวนในเพจแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม พยานตอบว่า ไม่ทราบ

ทนายความถามว่า หลังจากการชุมนุมพยานเคยได้ยินว่ามีคนติดโควิดจากการชุมนุมหรือไม่ พยานตอบว่า ไม่ทราบ และไม่ทราบด้วยว่า ช่วงเที่ยงวันที่แดดร้อนจัดอาจทำให้คนไม่ใส่หน้ากากอนามัยตลอดเวลา และอาจมีคนที่มีปัญหาภูมิแพ้ที่ทำให้ไม่สามารถใส่หน้ากากอนามัยได้นาน

พยานตอบทนายจำเลยด้วยว่า สภาพการจราจรบริเวณหน้าศาลเป็นไปตามปกติ เนื่องจากมีตำรวจคอยดูแลการจราจร

นอกจากนี้ ศาลได้ถามความหมายของคำว่า ‘สถานที่แออัด’ เพื่อให้เข้าใจตรงกันว่าพยานหมายถึงอย่างไร พยานตอบว่า หมายถึงสถานที่ยัดเยียด แน่น ตามความหมายในพจนานุกรม

– ประเด็นเกี่ยวกับมาตรา 112

ทนายความถามว่า ในส่วนเนื้อเพลงที่จำเลยที่ 1 ร้องเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียงและโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ 4,000 โครงการ ฟังแล้วนึกถึงในหลวงรัชกาลที่ 9 หรือไม่ พยานยอมรับว่า นึกถึงในหลวงรัชกาลที่ 9

ทนายความถามว่า ส่วนที่ร้องเกี่ยวกับการเข่นฆ่ากัน เป็นข้อกล่าวหาเกี่ยวกับการตายของในหลวงรัชกาลที่ 8 หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่ได้นึกถึง ทนายความจึงถามต่อว่า นึกถึงการล้อมปราบวันที่ 6 ต.ค. 2519 หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่ได้เข้าใจเช่นนั้น โดยพยานไม่ได้นึกถึงการฆ่ากันเองทางการเมืองของคนไทย แต่เน้นที่คำพูดอันมีลักษณะที่ไม่เหมาะสม ซึ่งให้ความรู้สึกว่าพระมหากษัตริย์ถูกดูหมิ่น พยานไม่ได้สนใจด้วยว่า เนื้อเพลงที่แปลงมาจะเป็นจริงหรือไม่และไม่ได้สนใจความหมายของคำที่แปลงมา

ทนายความอีกว่า ตามรัฐธรรมนูญ 2560 พระมหากษัตริย์สามารถถูกติชมได้ ใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่ขอตอบ ทนายความจึงถามต่อว่า ถ้าหากประชาชนไม่ชอบความเห็นของพระมหากษัตริย์ สามารถติชมได้หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่สมควร

ทนายความถามว่า พยานรู้หรือไม่ว่ามีกระแสวิพากษ์วิจารณ์พระมหากษัตริย์เป็นวงกว้าง พยานตอบว่า เท่าที่สืบมาก็มี ทนายความจึงถามต่อว่า พระราชจริยวัตรของในหลวงรัชกาลที่ 10 เหมือนกับในหลวงรัชกาลที่ 9 หรือไม่ พยานไม่ขอตอบ

ทนายความถามว่า เนื้อเพลงที่ว่า “ชอบบินไปแดนไกล” อย่างเช่น ทรงบินไปเยอรมนี ทรงงานที่เยอรมนี ประทับในเยอรมนี พยานเคยได้ยินหรือไม่ พยานตอบว่า เคยได้ยินเพียงแค่ทรงบินไปเยอรมนี โดยพยานไม่ทราบว่า ค่าใช้จ่ายในการเดินทางเป็นเงินภาษีของรัฐหรือไม่ แต่ไม่เคยได้ยินเรื่องรัชกาลที่ 10 ไปเช่าโรงแรมในแคว้นบาวาเรีย และเรื่องการทรงงานผ่านไลน์จากเยอรมนี พยานไม่ทราบด้วยว่า การทรงงานนอกประเทศจะขัดกับรัฐธรรมนูญหรือไม่

ทนายความถามว่า การเรียกร้องของจำเลยที่ 1 ให้ตรวจสอบการใช้จ่ายเงินภาษีของสถาบันกษัตริย์สามารถทำได้หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่ทราบ พยานไม่ทราบด้วยว่า พระมหากษัตริย์ใช้เงินภาษีปีละเท่าไหร่ และเพลงที่จำเลยที่ 1 แปลงเนื้อเพลงไปนั้น มีเนื้อหาผิดไปจากข้อเท็จจริงหรือไม่

พยานตอบทนายจำเลยอีกว่า เคยฟังเพลง “1 2 3 4 5 I Love You” และทราบว่าเป็นเพลงของจำเลยที่ 2 ส่วนในการชุมนุมจะมีการตระเตรียมคำสร้อยกันมาก่อนหรือไม่นั้น พยานไม่ทราบ

ทนายความถามว่า ตามรายงานการสืบสวนของพยาน จำเลยไม่ได้พูดถึงเรื่องการปฏิรูปสถาบันกษัตริย์หรือเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ มีแค่คำว่า “ปล่อยเพื่อนเรา” และรายงานก็ระบุเพียงว่า “น่าเชื่อว่าจะมีคำที่เกี่ยวข้องกับสถาบันกษัตริย์” พยานจึงไม่ได้แจ้งความในข้อหาตามมาตรา 112 ไปตั้งแต่ครั้งแรก ใช่หรือไม่ พยานตอบว่า เป็นระเบียบของตำรวจที่ความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงจะต้องมีการกลั่นกรองจากคณะกรรมการสืบสวนสอบสวนฯ ก่อน

ตอบพนักงานอัยการถามติง

พยานเบิกความตอบอัยการว่า แม้จะเป็นสถานที่เปิดโล่งแต่ถ้ามีคนแออัดยัดเยียดก็ถือว่าเป็นสถานที่แออัด และเมื่ออยู่ในสถานที่ที่ผู้คนเยอะก็จะต้องทำตามมาตรการป้องกันโควิด ที่ให้สวมหน้ากากอนามัยและเว้นระยะห่าง เนื่องจากโควิดมีการติดต่อทางลมหายใจและน้ำลาย ซึ่งสถานที่ที่มวลชนมาชุมนุมก็ก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อการแพร่ระบาดของโรคได้

อัยการถามถึงความรู้สึกของพยานหลังจากฟังเพลง พยานตอบว่า คนทั่วไปไม่ต้องเข้าใจความหมายของคำก็เข้าใจได้ว่าเป็นการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์ และแม้จำเลยที่ 2 ไม่ได้พูดให้มวลชนร้องตอบคำว่า “ไอ้เหี้ย […]” แต่ก็เป็นที่รู้กันเนื่องจากมวลชนมีการหัวเราะหลังจากร้องรับและมวลชนสามารถร้องต่อได้เลย หากเป็นพยานก็คงร้องต่อไม่ได้ จึงอนุมานได้ว่ามีการซักซ้อมกันมาก่อน

ห้าตำรวจจาก สภ.ธัญบุรี ระบุ การชุมนุมไม่มีการใช้ความรุนแรง – ไม่ทราบว่าแอมมี่ร้องว่า “ไอ้เหี้ย […]” หรือไม่ ทั้งไม่มีหลักฐานว่าแอมมี่ตระเตรียมผู้ชุมนุมให้ร้องรับ

เจ้าหน้าที่ตำรวจฝ่ายสืบสวน สภ.ธัญบุรี จำนวน 4 ราย ได้แก่ ส.ต.ท.อรรถวุฒิ พรสุวรรณ์, ร.ต.อ.ประดิษฐ์ จันทะเพชร์, พ.ต.ท.เดชา แสนหว้า และ ร.ต.อ.ยงยุธ อาจกมล และเจ้าหน้าที่ตำรวจฝ่ายป้องกันและปราบปราม สภ.ธัญบุรี 1 ราย ได้แก่ พ.ต.ท.ธนกฤต อินภู่ เบิกความในทำนองเดียวกันว่า การกระทำของจำเลยทั้งสองเป็นการดูหมิ่น หมิ่นประมาทรัชกาลที่ 10 แม้ในกรณีของจำเลยที่ 2 จะร้องเพียง “1 2 3 4 5” และ “6 7 8 9” โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจไม่มีพยานหลักฐานว่ามีการตระเตรียมกับผู้ชุมนุมว่าจะต้องร้องรับว่า “ไอ้เหี้ย […]” ก็ตาม

พยานทั้งห้าเบิกความในทำนองเดียวกันว่า ช่วงเวลาเกิดเหตุเป็นช่วงการระบาดของโรคโควิด-19 มีผู้ชุมนุมโดยประมาณ 40 คน บางคนไม่ได้สวมใส่หน้ากากอนามัยเข้าร่วมการชุมนุม แต่พื้นที่ทำกิจกรรมบริเวณหน้าศาลมีลักษณะโล่งกว้าง และในการชุมนุมไม่มีการใช้ความรุนแรง เหตุการณ์วุ่นวาย หรือการทำลายทรัพย์สินเกิดขึ้น

ส.ต.ท.อรรถวุฒิ เบิกความว่า โพสต์นัดหมายชุมนุมในเพจแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุมไม่ได้ระบุว่าใครเป็นแกนนำ แต่วันนั้นคนที่มาก็คือจำเลยทั้งสอง

ร.ต.อ.ประดิษฐ์ เบิกความว่า ช่วง 10.30 – 11.00 น. กลุ่มผู้ชุมนุมนำเครื่องเสียงลงมาจากรถตู้สีเทา เอามาตั้งบริเวณหน้าศาล ต่อมา จำเลยที่ 1 ขึ้นกล่าวปราศรัยผ่านเครื่องขยายเสียงเพื่อกดดันศาล จำเลยที่ 2 ขึ้นปราศรัยและร้องเพลงต่อ

พ.ต.ท.ธนกฤต เบิกความว่า ในระหว่างการชุมนุม ผู้กำกับการ สภ.ธัญบุรี มีการประกาศเตือนเรื่อย ๆ ว่าห้ามชุมนุม การชุมนุมเป็นไปโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย

– ประเด็นเกี่ยวกับมาตรา 112

พยานทั้งห้าเบิกความในทำนองเดียวกันว่า จำเลยที่ 2 มีการขอเช็คเสียงกลุ่มผู้ชุมนุมโดยการร้อง “1 2 3 4 5” และ “6 7 8 9” ส่วนผู้ชุมนุมได้รองรับว่า “ไอ้เหี้ยตู่” และ “ไอ้เหี้ย […]” จำเลยที่ 2 กล่าวลงท้ายด้วยว่า “ผมจะไม่โดน 112 ใช่ไหม” โดยเห็นว่า “ไอ้เหี้ยตู่” หมายถึง พลเอกประยุทธ์ และ “ไอ้เหี้ย […]” หมายถึง รัชกาลที่ 10 ส่วนที่แอมมี่พูดว่า “ผมยังไม่โดน 112” แปลว่า กลัวจะโดนคดีเกี่ยวกับการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์

อย่างไรก็ตาม พยานทั้งห้ารับว่า ไม่มีพยานหลักฐานว่าจำเลยที่ 2 มีการตระเตรียมกับผู้ชุมนุมมาก่อนว่าจะต้องร้องรับว่า “ไอ้เหี้ย […]” แต่เห็นว่าเป็นการร้องที่สอดรับพร้อมเพรียงกัน ซึ่งน่าจะมีการตระเตรียมกันมาก่อน

ทนายความถาม ร.ต.อ.ยงยุธ ว่า หากจำเลยที่ 2 ร้องเพลงแค่ “1 2 3 4 5” และ “6 7 8 9” ตีความตามกฎหมายไม่ผิดมาตรา 112 ใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่ทราบ ทนายความจึงให้พยานดูคลิปวิดีโอหลักฐานในคดีพร้อมถามว่า จำเลยที่ 2 ร้องแค่ “1 2 3 4 5” กับ “6 7 8 9” ใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ใช่ ทนายความจึงถามเพิ่มเติมว่า “ไอ้เหี้ยตู่” และ “ไอ้เหี้ย […]” จำเลยที่ 2 ไม่ได้เป็นผู้ร้องใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่เห็นตอนที่จำเลยที่ 2 ร้อง แต่เสียงร้องในคลิปวิดีโอปนกัน จึงไม่ทราบว่าจำเลยที่ 2 เป็นผู้ร้องหรือไม่

พยานทั้งห้าเบิกความว่า จำเลยที่ 1 เปิดเพลง “ในหลวงของแผ่นดิน” และ “สดุดีจอมราชา” ซึ่งเป็นเพลงเฉลิมพระเกียรติรัชกาลที่ 10 และร้องโดยเปลี่ยนแปลงเนื้อเพลง โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับการเข่นฆ่ากัน, การไม่เคยทรงงาน และการไปอยู่แดนไกล มีลักษณะใช้คำไม่สุภาพ หมิ่นประมาทรัชกาลที่ 10 ทำให้เสื่อมเสียพระเกียรติ

ทั้งห้ายังเบิกความในทำนองเดียวกันว่า เมื่อฟังเนื้อเพลงที่จำเลยที่ 1 ร้องแล้ว พยานนึกถึงรัชกาลที่ 10 เนื่องจากเนื้อเพลงที่ว่า “บินไปแดนไกล” หมายถึงการไปเยอรมัน และ “ฟูฟู” คือ หมาทรงเลี้ยงของรัชกาลที่ 10 แต่พยานไม่ทราบว่ารัชกาลที่ 10 เป็นดังเช่นเนื้อเพลงหรือไม่

พยานตำรวจทั้งห้ารับว่า เมื่อฟังเพลงของจำเลยทั้งสองแล้ว ไม่ได้รู้สึกเสื่อมศรัทธาหรือจงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์น้อยลง

ส.ต.ท.อรรถวุฒิ เบิกความว่า จำเลยทั้งสองยังเป็นผู้เรียกร้องให้ยกเลิกมาตรา 112 โดยพยานไม่ได้ชื่นชม และไม่ได้เห็นด้วยกับการเคลื่อนไหวยกเลิกมาตรา 112 หรือปฏิรูปสถาบันกษัตริย์ แต่ไม่เคยเอาเจตจำนงในการไม่เห็นด้วยมาปฏิบัติหน้าที่ในคดีหรือในการตีความถ้อยคำในคดี

ทนายความถาม ร.ต.อ.ประดิษฐ์ ว่า หากที่จำเลยทั้งสองทำเป็นการกระทำความผิดซึ่งหน้า ทำไมไม่ทักท้วงหรือเข้าจับกุมในตอนนั้น พยานตอบว่า คำสั่งของผู้บังคับบัญชาการคือให้บันทึกภาพและเสียงเพื่อดำเนินคดีในภายหลัง พยานจึงมีอำนาจหน้าที่เพียงเท่านั้น

ผู้กำกับการ สภ.ธัญบุรี ระบุ ทราบว่า ร.10 เดินทางไปเยอรมนีเพราะประชุมกับ สตช.เป็นประจำ – เชื่อว่ามีการซักซ้อมให้ผู้ชุมนุมร้องรับ แต่ไม่มีหลักฐาน

พ.ต.อ.วิวัฒน์ อัศวะวิบูลย์ ผู้กำกับการ สภ.ธัญบุรี เบิกความว่า เมื่อวันเกิดเหตุ 14 ม.ค 2564 พยานได้สั่งการให้ตำรวจทั้งในและนอกเครื่องแบบลงพื้นที่ ซึ่งจากการสืบสวนหาข่าวทราบว่าจะมีการรวมตัวเรียกร้องให้ปล่อยเพื่อนเรา หลังทราบข้อมูลพยานได้รายงานให้กับผู้บังคับบัญชาทราบและเตรียมวางกำลังในพื้นที่

พยานเบิกความว่า กลุ่มผู้ชุมนุมเหล่านี้ปกติก็เรียกร้องเกี่ยวกับการยกเลิกมาตรา 112 โดยพยานได้สั่งการให้ฝ่ายสืบสวนบันทึกภาพและเสียงในการชุมนุม เจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบช่วยอำนวยความสะดวกจราจร และในวันเกิดเหตุพยานอยู่ในพื้นที่ชุมนุมตั้งแต่ 07.00 น. เพื่อคอยตรวจตราประตู 1 และประตู 2 ของศาลจังหวัดธัญบุรี

ส่วนผู้ชุมนุมทยอยกันมาตั้งแต่ 08.30 น. จนกระทั่ง 10.00 น. สามารถนับจำนวนได้ราว 50 คน มีการเตรียมเครื่องขยายเสียงใส่รถตู้เพื่อใช้ในการปราศรัยบริเวณหน้าศาล โดยจำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2 ได้พูดปลุกเร้ามวลชน เป็นแกนนำหลักในการพูดใส่เครื่องขยายเสียง ต่อมาในเวลา 13.00 น. หลังจากศาลมีคำสั่งให้ปล่อยชั่วคราวสิริชัย ผู้ชุมนุมจึงแยกย้ายกลับ

พยานเป็นผู้สั่งการให้ผู้ใต้บังคับบัญชาถอดเทปคำพูดจำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2 ออกมาประกอบรายงานการสืบสวน โดยจำเลยที่ 2 ร้องเพลงว่า “1 2 3 4 5 ไอ้เหี้ยตู่” และ “ ไอ้เหี้ย […]” เและพูดว่า “ยังไม่โดน 112”

พยานเห็นว่า ใคร ๆ ก็ทราบว่า รัชกาลที่ 10 ถูกเรียกว่า “โอ” ที่จำเลยที่ 2 พูดเช่นนี้จึงเข้าใจได้ว่าหมายถึงรัชกาลที่ 10 ซึ่งการที่มีมวลชนมาร้องรับได้ พยานเชื่อว่ามีการนัดหมายกันมาก่อน

พยานเบิกความว่า จำเลยที่ 1 ร้องเพลง “สดุดีจอมราชา” โดยแปลงเนื้อเพลงใหม่ มีคำไม่สุภาพและมีลักษณะหมิ่นประมาท ดูหมิ่นรัชกาลที่ 10 ส่วนเพลง “ในหลวงของแผ่นดิน” เป็นเพลงของรัชกาลที่ 9 แต่เหตุที่มองว่าเป็นการกล่าวถึงรัชกาลที่ 10 เพราะพระองค์เดินทางไปต่างประเทศบ่อย นอกจากนี้ในเนื้อเพลงยังมีคำว่า “ฟูฟู” ซึ่งเป็นสุนัขทรงเลี้ยงของรัชกาลที่ 10

พยานเบิกความเพิ่มเติมว่า ที่พยานทราบว่า รัชกาลที่ 10 เดินทางไปต่างประเทศ เพราะพยานประชุมกับสำนักงานตำรวจแห่งชาติทุกวันจันทร์ ซึ่งจะมีการรายงานว่า แต่ละพระองค์เสด็จไปไหน

จากการกระทำของจำเลยทั้งสองคน พยานได้ทำรายงานส่งให้กับผู้บังคับบัญชาเพื่อตั้งคณะกรรมการสืบสวนสอบสวนฯ ในคดีนี้ เนื่องจากเป็นคดีเกี่ยวกับความมั่นคง ซึ่งต้องให้ผู้บังคับบัญชาพิจารณา

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

พยานเบิกความตอบว่า ในวันเกิดเหตุมีผู้ชุมนุมประมาณ 50 คน มีเจ้าหน้าที่ตำรวจนอกเครื่องแบบประมาณ 20 คน ทำหน้าที่สืบสวนหาข่าวโดยปะปนกับกลุ่มผู้ชุมนุมอยู่ด้านนอกศาล ในวันดังกล่าวแดดร้อน แต่ก็มีลมพอสมควร อากาศถ่ายเท

พยานไม่ทราบว่า จำเลยทั้งสองเป็นสมาชิกแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุมหรือไม่

– ประเด็นเกี่ยวกับมาตรา 112

พยานตอบทนายจำเลยว่า เคยให้การไว้แล้วในชั้นสอบสวน เกี่ยวกับความหมายของเนื้อเพลงที่จำเลยที่ 1 ร้องว่า พยานนึกถึงรัชกาลที่ 10 ทั้งนี้ พยานไม่ทราบว่า เนื้อเพลงจะสามารถสื่อถึงคนอื่นได้อีกหรือไม่

พยานร่วมประชุมทุกวันจันทร์กับศูนย์ปฏิบัติการสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ทราบโดยตลอดว่า แต่ละพระองค์มีภารกิจที่ไหน ช่วงปี 2563 – 2565 พยานก็เข้าร่วมประชุมเสมอและทราบว่ารัชกาลที่ 10 เสด็จไปประทับที่เยอรมนี แต่ไม่ทราบว่า ค่าใช้จ่ายที่ใช้ในการเสด็จเป็นเงินภาษีหรือไม่ ทรงประทับอยู่ที่เยอรมนีมากกว่าประเทศไทยหรือไม่ พระองค์ทรงงานอะไรที่เยอรมนี และการออกพระบรมราชโองการที่เยอรมนีเป็นไปตามรัฐธรรมนูญหรือไม่

นอกจากนี้ พยานไม่ทราบว่า ประชาชนสามารถวิจารณ์เรื่องการเดินทางของพระมหากษัตริย์ได้หรือไม่ เนื่องจากเป็นเรื่องส่วนพระองค์ แต่ตัวพยานเองไม่วิพากษ์วิจารณ์

พยานไม่ทราบด้วยว่า เนื้อหาเพลงที่จำเลยที่ 1 ร้อง ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงเนื้อหาจากเพลงเดิมไปแล้ว เป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่พยานเห็นว่า เข้าข่ายดูหมิ่นกษัตริย์ ทนายความจึงถามต่อว่า การแปลงเพลงโดยเอาทำนองมาเป็นความผิดโดยตัวเองหรือไม่หากเนื้อหาเป็นความจริง พยานตอบว่า ไม่ทราบ แต่ศาลกล่าวว่า คดีหมิ่นประมาทแม้เป็นเรื่องจริงก็ผิด

ทนายความถามว่า จากการสืบสวน พยานทราบหรือไม่ว่า จำเลยที่ 1 เป็นผู้รณรงค์ให้ยกเลิกมาตรา 112 และรณรงค์ให้ปฏิรูปสถาบันกษัตริย์ พยานตอบว่า ทราบว่าทั้งจำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นสิ่งไม่ควรทำและพยานไม่เห็นด้วย แต่การไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอไม่เกี่ยวกับการมีความเห็นในคดี

พยานเบิกความตอบทนายจำเลยอีกว่า ในคลิปวิดีโอที่จำเลยที่ 2 ร้องเพลง พยานได้ยินเสียงว่า “ไอ้เหี้ยตู่” และ “ไอ้เหี้ย […]” แต่พยานไม่ทราบว่า เพลง “1 2 3 4 5 I Love You” เป็นเพลงของจำเลยที่ 2 และไม่ทราบว่า เพลงนี้ถูกนำมาร้องล้อเลียนรัฐบาลก่อนหน้านี้มาระยะหนึ่งแล้ว ทำให้คนฟังอาจทราบอยู่แล้วว่า ต้องร้องอย่างไร ทั้งนี้ พยานเชื่อว่า มีการนัดหมาย ซักซ้อมกันว่าจะร้องเพลงเช่นนั้น แต่พยานไม่มีหลักฐานแต่อย่างใด

ตอบพนักงานอัยการถามติง

อัยการให้พยานดูรูปแล้วถามว่า กลุ่มผู้ชุมนุมที่ยืนอยู่ติดกันในภาพมีลูกน้องของพยานหรือไม่ พยานตอบว่า ไม่มี

ที่พยานเชื่อว่า มีการเตรียมการกันมาก่อนการร้องเพลงของจำเลยที่ 2 เพราะผู้ชุมนุมมีการร้องสอดรับกัน แม้จำเลยที่ 2 จะไม่ได้อยู่ในกลุ่มผู้ชุมนุม แต่ก็มีการพูดปราศรัย และเชิญชวนมวลชนกับจำเลยที่ 1 โดยตลอด และที่พยานเข้าใจว่าเพลง “สดุดีจอมราชา” ที่แปลงเนื้อเพลง สื่อถึงรัชกาลที่ 10 ก็เพราะเป็นเพลงที่ใช้ในการถวายพระพรรัชกาลที่ 10

รปภ. ระบุ หน้าศาลเป็นพื้นที่โล่ง อากาศถ่ายเท วันเกิดเหตุอากาศร้อน บางช่วงอาจถอดหน้ากากให้หายใจสะดวก – ไม่ได้ยินว่ามีการคุยนัดแนะร้องรับกัน

ชัยณรงค์ สาระไอ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย (รปภ.) ศาลจังหวัดธัญบุรี เบิกความว่า ในวันที่ 14 ม.ค. 2564 ตนประจำอยู่ที่ประตูทางออกถนนนครนายกตั้งแต่ 07.00 – 19.00 น. โดยในตอนนั้นทำงานมาประมาณ 1 ปี นอกจากพยานก็มี รปภ. คนอื่นประจำอยู่ด้วย

พยานเบิกความว่า หัวหน้า รปภ. เรียกประชุมเพื่อแจ้งว่า จะมีการชุมนุม พยานได้รับมอบหมายให้ปิดประตูทางเข้าศาล และตรวจสอบเอกสารของผู้ที่จะมาติดต่อราชการ โดยบริเวณดังกล่าวมีเจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งในและนอกเครื่องแบบ และเจ้าหน้าที่ศาลอยู่ด้วย ซึ่งเจ้าหน้าที่ตำรวจมีการตั้งกล้องวงจรปิดเพื่อดูเหตุการณ์บริเวณนอกรั้วศาลด้วย

ต่อมา ประมาณ 09.00 น. มวลชนเริ่มทยอยมาศาลมากกว่า 10 คน และค่อย ๆ ทยอยมาเรื่อย ๆ จน 11.00 น. มีผู้ชุมนุมอยู่หน้าศาลประมาณ 30 คน นั่งอยู่หน้าประตูทางเข้า มีการเปิดใช้เครื่องขยายเสียงเพื่อพูดและร้องเพลง

พยานเบิกความต่อไปว่า มวลชนนั่งปิดทางเข้าออกประตูศาล รถไม่สามารถเข้าออกได้ บางคนสวมหน้ากาก อนามัยแต่บางคนไม่สวม มีการพูดว่า “คนในไม่ต้องออก คนนอกไม่ต้องเข้า” การชุมนุมเลิกตอน 13.00 น. แต่พยานไม่ทราบว่าทำไมผู้ชุมนุมจึงยุติการชุมนุม

พยานเบิกความว่า พยานจำเนื้อหาเพลงที่จำเลยทั้งสองคนร้องไม่ได้ แต่คล้ายจะร้องเพลงสรรเสริญ อัยการจึงให้พยานอ่านบันทึกถอดเทป พยานจึงตอบว่า พยานได้ยินเพลง “1 2 3 4 5 I Love You” โดย “ไอ้เหี้ยตู่” คือ นายกรัฐมนตรีประยุทธ์ จันทร์โอชา ส่วน “ไอ้เหี้ย […]” หมายถึง รัชกาลที่ 10

พยานเห็นว่า การที่แกนนำนำร้องเพลง แล้วมวลชนร้องเพลงรับได้ น่าจะเกิดจากการรวมกลุ่มและนัดแนะกันมาก่อนว่าต้องร้องอย่างไร

อัยการให้พยานอ่านบันทึกถอดเทปที่จำเลยที่ 1 ร้องเพลง “สดุดีจอมราชา” ทนายความจึงโต้แย้งว่า อัยการต้องถามก่อนว่า วันเกิดเหตุพยานได้ยินเพลงนี้หรือไม่ ไม่ใช่เอาเนื้อเพลงให้พยานอ่าน พยานจึงเบิกความว่า ได้ฟังเนื้อเพลงในตอนนั้น เห็นว่า มีลักษณะลบหลู่รัชกาลที่ 10 และมีการเติมแต่งเนื้อเพลง โดยพยานได้ยินคำว่า “ควาย”, “อัปรีย์” และ “เหี้ย”

อัยการให้ดูบันทึกถอดเทปเพลง “ในหลวงของแผ่นดิน” พยานตอบว่า ไม่ได้ยินเพลงนี้ ศาลจึงกล่าวกับอัยการว่า เมื่อพยานไม่ได้ยินก็ไม่ต้องถามในส่วนของเพลงนี้

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

พยานรับว่า ที่พยานเบิกความว่า มวลชนชุมนุมขวางประตูศาลนั้น ความจริงแล้วศาลให้ปิดประตูอยู่ก่อนแล้ว ส่วนที่พยานเบิกความว่า ผู้ชุมนุมพูดว่า “คนในไม่ให้ออก คนนอกไม่ให้เข้า” พยานไม่ได้ให้การไว้ในชั้นสอบสวน

พยานรับอีกว่า พื้นที่บริเวณหน้าศาลเป็นที่โล่ง อากาศถ่ายเทสะดวก วันเกิดเหตุช่วงที่มีการชุมนุมเป็นช่วงที่อากาศร้อน ซึ่งพยานเองก็อาจจะถอดหน้ากากในบางช่วงเพื่อให้หายใจสะดวกมากขึ้น ผู้ชุมนุมก็อาจจะทำเช่นเดียวกันได้ ส่วนที่ว่ามีเจ้าหน้าที่ตำรวจนอกเครื่องแบบปะปนอยู่กับผู้ชุมนุมราว 30 คนหรือไม่นั้น พยานไม่ทราบ

– ประเด็นเกี่ยวกับมาตรา 112

ทนายจำเลยถามว่า เมื่อฟังเนื้อเพลงที่จำเลยที่ 1 ร้องพยานนึกถึงใคร พยานตอบว่า รัชกาลที่ 10 แต่จะเป็นคนอื่นนอกจากรัชกาลที่ 10 ได้หรือไม่นั้น พยานไม่มั่นใจ และไม่ทราบว่ารัชกาลที่ 10 จะเป็นตามเนื้อร้องที่จำเลยร้องหรือไม่

พยานเบิกความรับว่า แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงที่ปรากฏในเนื้อเพลง เป็นแนวคิดของรัชกาลที่ 9 รวมทั้งการตายของประชาชนจากการล้อมปราบของรัฐในเหตุการณ์ 6 ตุลา 2519, พฤษภาทมิฬ 2535 และเมษา-พฤษภา 2553 ล้วนเกิดขึ้นในช่วงรัชกาลที่ 9

พยานไม่เคยฟังเพลง “1 2 3 4 5 I Love You” มาก่อน ได้ฟังครั้งแรกในวันเกิดเหตุ โดยได้ยินว่า จำเลยที่ 2 ร้องทั้งเพลง (รวมถึง “ไอ้เหี้ย […]”) แต่พยานไม่แน่ใจว่า จำเลยที่ 2 ร้องเพลงเสร็จแล้วกลับไปเลยหรือไม่ ส่วนชื่อ “ตู่” กับ “โอ” เป็นชื่อทั่วไป และที่พยานเบิกความว่า ผู้ชุมนุมอาจจะนัดแนะกันมาร้องเพลงนั้น เป็นความคิดเห็นของพยานเอง ในวันนั้นพยานไม่ได้ยินว่า มีการพูดคุยนัดแนะกัน

ตอบพนักงานอัยการถามติง

พยานเบิกความตอบว่า ในขณะเกิดเหตุ พยานไม่ทราบว่าใครเป็นคนพูดใส่ไมโครโฟนว่าอะไรบ้าง พนักงานอัยการถามพยานซ้ำว่า “ตู่” กับ “โอ” หมายถึงใคร พยานยืนยันว่าหมายถึงนายกรัฐมนตรีและพระมหากษัตริย์

อาจารย์นิติศาสตร์ระบุ ตามประกาศฯ ฉบับวันที่ 8 ม.ค. 64 ไม่ได้ห้ามการรวมตัวที่ไม่แออัด – “1 2 3 4 5” และ “6 7 8 9” ไม่ผิด ม.112

เจษฎ์ โทณะวณิก อาจารย์คณะนิติศาสตร์ วิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย จังหวัดขอนแก่น เบิกความว่า พยานจบปริญญาตรีจากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, จบปริญญาโทและปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด ประเทศสหรัฐอเมริกา และจบเนติบัญฑิตไทย สมัยที่ 59 ปี 2549 นอกจากนี้ยังเคยเป็นกรรมการยกร่างรัฐธรรมนูญ (ฉบับตีตก), ที่ปรึกษาคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ (ฉบับปี 2560 )

พยานเบิกความว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจเป็นผู้นำบันทึกการถอดเทปมาถามความเห็นของพยาน จึงจำวันเดือนปีที่เกิดเหตุไม่ได้เลย เนื่องจากมีตำรวจให้ทำความเห็นในคดีให้ค่อนข้างเยอะ แต่ทราบว่า เป็นการชุมนุมหน้าศาลจังหวัดธัญบุรี

พยานเบิกความอีกว่า รัฐธรรมนูญทั่วโลกรับรองสิทธิในการชุมนุมโดยสงบ ปราศจากอาวุธ ไม่ล่วงละเมิดกฎหมาย ไม่ปิดสถานที่ราชการ คำว่า ปราศจากอาวุธ หมายความว่า ไม่มีทั้งอาวุธจริง และอาวุธโดยสภาพ สิทธิในการชุมนุมมีข้อยกเว้น คือ ไม่รวมถึงการกระทำที่ล่วงละเมิดกฎหมาย เช่น การกระทำที่กระทบความมั่นคงของชาติ หรือมีการดูหมิ่น หมิ่นประมาท

พยานเห็นว่า ช่วงเวลาเกิดเหตุมีการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินจากโควิด-19 ทางการจึงไม่อยากให้มีการชุมนุม เนื่องจากจะก่อให้เกิดการแพร่เชื้อ ซึ่งช่วงดังกล่าวเป็นสถานการณ์พิเศษ ไม่เกี่ยวกับว่าการชุมนุมจะสงบหรือไม่ และในการชุมนุมหากมีการปิดถนนจริง จะขัดต่อ พ.ร.บ.จราจรฯ

พยานเบิกความต่อว่า ในวันเกิดเหตุมีการร้องเพลงว่า “ไอ้เหี้ยตู่” และ “ไอ้เหี้ย […]” ซึ่งเป็นการดูหมิ่น หมิ่นประมาท โดยคำว่า “โอ” เป็นที่ทราบกันดีว่า มาจากพระอิสริยยศของรัชกาลที่ 10 ขณะเป็นพระบรมโอรสาธิราชฯ เมื่อบวกกับคำว่า “เหี้ย” จะมีลักษณะดูหมิ่น หมิ่นประมาท องค์พระมหากษัตริย์ รัชกาลที่ 10 โดยพยานเห็นว่า เมื่อพูดคำว่า “โอ” ประชาชนทั่วไปย่อมทราบว่าหมายถึงใคร ยิ่งในที่รโหฐาน หากพูดคำว่า “เสี่ยโอ” ประชาชนทั่วไปย่อมทราบว่าหมายถึงใคร

พยานเล่าว่า เพลง “สดุดีจอมราชา” เดิมแต่งให้รัชกาลที่ 9 ต่อมาปรับเนื้อร้องให้เป็นรัชกาลที่ 10 เนื่องจากเดิมเป็นเพลงชื่อ “สดุดีมหาราชา” ซึ่งอาจจะเรียกว่าคนละเพลงก็ได้ แต่ว่ารัชกาลที่ 10 มีปฐมบรมราชโองการว่าต้องการต่อยอดสิ่งที่พระบิดาทรงทำไว้ เนื้อเพลงจึงมีการยืมคำสำคัญบางคำมา

สำหรับเพลง “ในหลวงของแผ่นดิน” เป็นเพลงที่แต่งให้ในหลวงรัชกาลที่ 9 แต่มีการแปลงเนื้อเพลงเพื่อเสียดสีรัชกาลที่ 10 เนื่องจากรัชกาลที่ 9 เสด็จประพาสต่างประเทศน้อยมาก ประกอบกับการพูดถึง “ฟูฟู” ซึ่งทราบกันว่าเป็นสุนัขทรงเลี้ยงของรัชกาลที่ 10 และการกล่าวถึงเรื่องการบินไปต่างประเทศ การไม่ทรงงาน เป็นการกล่าวเสียดสีรัชกาลที่ 10 โดยรวมจึงเป็นการดูหมิ่น หมิ่นประมาท ด้อยค่ารัชกาลที่ 10

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

ทนายความถามว่า ความผิดตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ ระบุว่า ห้ามชุมนุมในพื้นที่แออัดหรือเสี่ยงต่อโรค ไม่ได้ห้ามชุมนุมโดยเด็ดขาดใช่หรือไม่ พยานตอบว่าไม่ใช่ คือ ห้ามรวมกลุ่ม ห้ามทุกกรณี

พยานรับว่า ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินและข้อกำหนดดังกล่าวถูกยกเลิกไปแล้ว เมื่อวันที่ 1 ต.ค. 2565 และมีการปรับโรคโควิด-19 จากโรคร้ายแรงเป็นโรคประจำถิ่น

การชุมนุมโดยสงบในความหมายของพยาน คือ ต้องไม่ก่อให้เกิดความเดือดร้อนรำคาญ กระทบสิทธิของผู้อื่นให้น้อยที่สุด และอยู่ภายใต้กรอบของกฎหมาย ส่วน “Civil Disobidient” หรือ “การดื้อแพ่ง” แปลว่า เมื่อผู้ปกครองใช้อำนาจมิชอบ และผู้ใต้ปกครองหรือประชาชนจงใจไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของผู้ปกครองที่เขาเห็นว่าไม่ถูกต้อง แต่มิใช่การไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย

ทนายความให้พยานดูประกาศฯ ฉบับวันที่ 8 ม.ค. 2564 แล้วถามว่า ประกาศดังกล่าวห้ามชุมนุมในที่แออัดหรือเสี่ยงต่อการแพร่โรค ไม่ได้ห้ามการรวมตัวที่ไม่แออัดใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ใช่

พยานรับว่า ประเทศไทยมีการลงนามในกฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศและต้องปฏิบัติตาม โดยทนายความขยายความว่า สหประชาชาติ (UN) แนะนำหลักการไว้ว่า การห้ามชุมนุมต้องได้สัดส่วน

– ประเด็นเกี่ยวกับมาตรา 112

ทนายความถามว่า หลักการตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 6 ระบุว่า พระมหากษัตริย์ทรงเป็นที่เคารพสักการะ ผู้ใดจะละเมิดมิได้ ผู้ใดจะฟ้องร้องกล่าวหามิได้ คำว่า “เป็นที่เคารพสักการะ” หมายถึง ห้ามวิพากษ์วิจารณ์ด้วยใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่ใช่ และอธิบายว่ารัชกาลที่ 9 เคยมีพระราชดำรัสในปี 2548 แยกเป็น 2 ส่วน ในเรื่องการเมืองการปกครอง ต้องวิพากษ์วิจารณ์นายกรัฐมนตรี เพราะหลัก “The King Can Do No Wrong” แต่ “The King Can Do Wrong” ได้ในฐานะบุคคลคนหนึ่ง ดังนั้นจึงต้องวิจารณ์ด้วยความระมัดระวัง

พยานเบิกความว่า หลักการในรัฐธรรมนูญที่บอกว่า “ปกเกล้าแต่ไม่ปกครอง” หมายความว่า ระบอบการปกครองประชาธิปไตยที่พระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขนั้น พระมหากษัตริย์จะใช้อำนาจแทนประชาชนบางส่วนแต่ไม่ทั้งหมด เนื่องจากทั้ง 3 อำนาจ (นิติบัญญัติ บริหาร ตุลาการ) กระทำผ่านพระปรมาภิไธย พระมหากษัตริย์เป็นที่เคารพสักการะ แต่จะไม่บริหารราชการแผ่นดิน ซึ่งทั้งสองหลักการไม่ได้เขียนไว้โดยตรงในรัฐธรรมนูญ แต่เป็นหลักที่ปฏิบัติมาโดยตลอด

ทนายความถามว่า ร่างรัฐธรรมนูญ ปี 2560 เคยมีการระบุว่า หากพระมหากษัตริย์ไม่อยู่ในประเทศจะต้องแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทน โดยในสมัยรัชกาลที่ 9 เคยมีการแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนตอนที่พระมหากษัตริย์ไม่อยู่ประเทศไทย ซึ่งพระบรมราชชนนีและพระราชินีก็เคยถูกแต่งตั้งเป็นผู้สำเร็จราชการแทน ใช่หรือไม่ พยานอธิบายว่า หลักการนี้บัญญัติไว้เพื่อมิให้แผ่นดินว่างเว้นจากการมีพระมหากษัตริย์

พยานรับว่า เป็นความจริงที่มีการแก้รัฐธรรมนูญมาตรานี้หลังจากผ่านประชามติของประชาชน แต่พระมหากษัตริย์ไม่ใช่ผู้สั่งให้แก้ โดยในความเป็นจริง พระองค์ใช้พระราชอำนาจในการแนะนำว่าเมื่อสถานการณ์เปลี่ยนไป พระราชภาระอาจจะยังกระทำต่อไปได้ แม้ว่าประชวร ผนวช หรือประทับต่างประเทศ ขณะนั้นนายกรัฐมนตรีได้ใช้อำนาจของคณะรักษาความสงบแห่งชาติแก้ไขรัฐธรรมนูญ ดังนั้น พระองค์จึงไม่ได้สั่งให้แก้ไข แต่ทรงแนะนำว่า ลองไปคิดกันดูว่าจะปรับเปลี่ยนตามยุคสมัยหรือไม่

พยานเบิกความรับว่า ในช่วงการขึ้นครองราชย์มีกระแสวิพากษ์วิจารณ์ถึงการเสด็จประทับเยอรมนีหลายครั้ง เป็นช่วงเวลาสั้น-ยาวแตกต่างกัน และมีพระราชินีและทหารติดตามไปด้วย แต่พยานไม่ทราบว่า การเสด็จเช่นนี้เป็นไปตามหมายกำหนดการหรือเสด็จไปส่วนพระองค์ และไม่ทราบว่า งบประมาณที่ใช้เสด็จไปจะเป็นงบประมาณแผ่นดินหรืองบส่วนพระองค์

พยานเห็นว่า การวิจารณ์เรื่องการเสด็จประพาสเยอรมนี และตั้งคำถามเรื่องการใช้ภาษี ประชาชนสามารถทำได้ แต่ต้องอยู่ภายใต้กรอบของกฎหมาย ไม่เป็นการด่าทอ เสียดสี จาบจ้วง ล่วงเกิน

ทนายความถามว่า รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันยังมีการแก้ไขหลังผ่านประชามติไปแล้ว โดยตั้งหน่วยงานในพระองค์ขึ้นมา ซึ่งต่างไปจากรัฐธรรมนูญ ปี 2550 ใช่หรือไม่ พยานตอบโดยอธิบายว่า การให้อำนาจยกร่างรัฐธรรมนูญ ทำในช่วงรัชกาลที่ 9 แต่มีการผ่านในช่วงรัชกาลที่ 10 ทำให้รัชกาลที่ 10 ให้คำแนะนำเกี่ยวกับการปรับเปลี่ยนให้เข้ากับยุคสมัย ซึ่งประชาชนมักคิดว่าเมื่อรัฐธรรมนูญผ่านประชามติแล้ว ก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีก แต่ความจริงรัฐธรรมนูญยังไม่มีผลบังคับใช้ จึงยังแก้ไขได้

พยานรับว่า ขณะรัชกาลที่ 10 แนะนำให้แก้รัฐธรรมนูญ พยานไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ดังกล่าว

ทนายความถามต่อไปว่า จากการแก้รัฐธรรมนูญดังกล่าว ทำให้มีการโอนหน่วยทหารราบ 1 กับราบ 11 ไปเป็นหน่วยงานส่วนพระองค์ โดยกฎหมายให้พระองค์บริหารได้ตามอัธยาศัยในปี 2561 ใช่หรือไม่ พยานขยายความว่า กฎหมายฉบับนี้ผ่านรัฐสภาแล้ว

ทนายความถามว่า การเสด็จประทับเยอรมนีจะส่งผลกระทบต่อการลงพระปรมาภิไธย และการถวายสัตย์ของรัฐบาลหรือไม่ พยานบอกว่าไม่กระทบ โดยการผ่านงบประมาณปี 2564 ซึ่งอนุมัติล่าช้าเป็นปัญหาของรัฐบาลที่ทำให้งบประมาณคลาดเคลื่อน ไม่เกี่ยวกับพระองค์ท่าน โดยที่ว่ากฎหมายมีการลงพระปรมาภิไธยล่าช้าเป็นเรื่องไม่จริง

พยานรับว่า ในรัฐสภาของเยอรมนีมีการอภิปรายว่า ไม่เห็นด้วยหากมีการใช้อำนาจอธิปไตยในดินแดนเยอรมนีจริง เนื่องจากมีผู้ชุมนุมไปร้องเรียนต่อสถานทูตเยอรมนีในประเทศไทย และทูตของเยอรมนีนำเรื่องนี้เข้าไปสู่สภา พยานขยายความอีกว่า แต่มีการตรวจสอบแล้ว ไม่มีการใช้พระราชอำนาจในประเทศเยอรมนี ทนายถามว่ายืนยันหรือไม่ พยานยืนยัน

พยานเบิกความตอบทนายจำเลยว่า มาเป็นพยานในคดีมาตรา 112 ประมาณ 30 คดี โดยส่วนใหญ่เป็นการอธิบายหลักกฎหมายในมุมมองของพยาน ทั้งนี้ การตีความในคดีอาญา เน้นการตีความโดยเคร่งครัด คดีหมิ่นประมาทก็เช่นกัน โดยจากบันทึกการถอดเทปเนื้อเพลง “1 2 3 4 5” และ “6 7 8 9” ไม่ผิดมาตรา 112 แต่ที่มาของการขานรับของผู้ชุมนุมจะมีการนัดแนะหรือไม่นั้น พยานไม่ทราบ

ตอบพนักงานอัยการถามติง

พยานเบิกความตอบว่า นอกจากประกาศฯ ฉบับวันที่ 8 ม.ค. 2564 มีฉบับอื่น ๆ ด้วย และ “ความแออัด” หมายถึง ลักษณะการรวมตัว ไม่ใช่ลักษณะพื้นที่ เช่น หากคนไม่กี่คนในห้องพิจารณา เข้ามารวมตัวในคอกพยาน ก็ถือว่าแออัด

พนักงานอัยการถามว่า พยานเห็นว่าการวิจารณ์แบบใดสามารถทำได้ พยานตอบว่า เป็นการพูดที่ผ่านการทบทวน ศึกษาข้อมูล เปรียบเทียบ มิใช่การด่าทอ หยาบคาย ดูหมิ่น หมิ่นประมาท การกล่าวหาก็เช่นกัน ต้องมีการนำเสนอข้อเท็จจริงประกอบด้วย

อาจารย์รัฐศาสตร์ระบุ “ไอ้เหี้ย […]” เป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น แสดงความอาฆาตมาดร้าย และทำให้เป็นที่รังเกียจ แต่ดูในคลิปไม่ทราบว่าเป็นเสียงใคร

ไชยันต์ ไชยพร อาจารย์ภาควิชาการปกครอง คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เบิกความว่า พยานจบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากสาขาการเมืองการปกครอง จากคณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ระดับปริญญาโทด้านรัฐศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยวิสคอนซิน แมดิสัน, ระดับปริญญาเอก สาขาปรัชญาการเมือง จากวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์และรัฐศาสตร์แห่งลอนดอน

พยานเบิกความว่า เกี่ยวกับคดีนี้ พนักงานสอบสวนได้ให้พยานดูวิดีโอและบันทึกการถอดเทป กรณีชุมนุมหน้าศาลจังหวัดธัญบุรี แล้วถามความเห็นของพยาน

พยานเห็นว่า จากกรณีที่มีการเปิดเพลง “สดุดีจอมราชา” และมีการร้องเพลงดังกล่าวโดยมีการแปลงเนื้อเพลงนั้น มีถ้อยคำที่หมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์ มีคำด่าที่หยาบคาย มีคำที่ใช้เรียกคนที่เลวร้าย ซึ่งหากมีการใช้เรียกคนธรรมดาก็เป็นการหมิ่นประมาทเหมือนกัน นอกจากนี้ยังมีข้อความ “มันยากหรือไงใต้รัฐธรรมนูญ” หมายความว่า ผู้ที่ร้องเพลงนี้กำลังสื่อสารว่า พระมหากษัตริย์ไม่ได้อยู่ใต้รัฐธรรมนูญ ซึ่งเป็นการกล่าวหาที่รุนแรงอย่างยิ่งต่อองค์พระมหากษัตริย์ในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข

พยานเบิกความว่า เพลง “สดุดีมหาราชา” เป็นเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อเฉลิมพระเกียรติรัชกาลที่ 10 ซึ่งเมื่อมีคนเปิดเพลงนี้ ก็ย่อมหมายถึง รัชกาลที่ 10 นอกจากนี้ ยังมีการเปิดเพลง “ในหลวงของแผ่นดิน” ซึ่งมีข้อความกล่าวหาว่า พระองค์ไม่ทำหน้าที่ประมุขตามรัฐธรรมนูญ และตามประเพณีการปกครองของระบอบพระมหากษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ

พยานเบิกความว่า ตามเนื้อเพลง ข้อความ “ชอบบินไปแดนไกล” และ “มีหมาชื่อฟูฟู” ทำให้คนที่ได้ฟังเพลงดังกล่าวนึกถึงรัชกาลที่ 10

สำหรับคลิปที่มีจำเลยที่ 2 ร้องเพลง “1 2 3 4 5 ไอ้เหี้ยตู่” และ “6 7 8 9 ไอ้เหี้ย […]” พร้อมคำว่า “อันนี้ผมยังไม่โดน 112 นะ คุณจะมาดันให้ผมโดนเลยเหรอ” พยานเห็นว่า “ไอ้เหี้ย […]” ย่อมทำให้คิดถึงรัชกาลที่ 10 เพราะปกติคนไทยเคยเข้าใจว่าก่อนหน้าที่จะขึ้นครองราชย์ ท่านเคยดำรงตำแหน่งพระบรมโอรสาธิราชฯ ซึ่ง “โอ” เป็นคำส่วนใหญ่ที่คนไทยเรียก และเข้าใจโดยทั่วไปว่าหมายถึงใคร นอกจากนี้ มาตรา 112 ยังเกี่ยวข้องกับองค์พระมหากษัตริย์ไทย ดังนั้น ย่อมทำให้คนเข้าใจได้ว่าหมายถึงรัชกาลที่ 10

พนักงานอัยการถามพยานว่า เราสามารถแสดงความคิดเห็นต่อองค์พระมหากษัตริย์ได้อย่างไร พยานเห็นว่า สามารถวิพากษ์วิจารณ์ระบอบการปกครอง รวมถึงสถาบันพระมหากษัตริย์ได้ ถ้ามีเหตุผล มีหลักฐาน และเป็นไปด้วยความบริสุทธิ์ใจ โดยไม่ใช้คำพูดหยาบคาย ไม่ใช่การกล่าวหา ใส่ร้าย

พยานตอบว่า “ไอ้เหี้ยตู่” และ “ไอ้เหี้ย […]” เป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น แสดงความอาฆาตมาดร้าย และทำให้เป็นที่รังเกียจ

ตอบทนายจำเลยถามค้านในประเด็นตามมาตรา 112

ทนายความถามว่า ตอนที่พยานฟังในคลิป “ไอ้เหี้ย […]” จำเลยที่ 2 เป็นคนร้องใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่ทราบว่าเป็นเสียงใครในคลิป ทนายความจึงถามต่อว่า หลังจากคำว่า “ไอ้เหี้ย […]” ตัวจำเลยก็หยุดร้องใช่หรือไม่ พยานตอบว่า จำไม่ได้

ทนายความถามว่า ส่วนจำเลยที่ 1 แปลงเนื้อเพลง คำว่า “เศรษฐกิจพอเพียง” พยานนึกถึงใคร พยานตอบว่า นึกถึงรัชกาลที่ 9 ส่วนคำว่า “โครงการเป็นพัน ๆ” พยานนึกถึงทั้งสองพระองค์

ทนายความถามว่า การวิพากษ์วิจารณ์ว่าท่านเดินทางไปต่างประเทศ และใช้ภาษีประชาชน สามารถทำได้หรือไม่ พยานตอบว่ากรณีเดินทางไปต่างประเทศ สามารถพูดได้ ถ้าเป็นข้อเท็จจริง ส่วนการใช้ภาษีประชาชนหรือไม่นั้น ต้องอาศัยการพิสูจน์

พยานรับว่า ข้อเท็จจริงเรื่องการเดินทางไปเยอรมนี เท่าที่ได้ยินได้ฟังจากแหล่งข่าวต่าง ๆ ก็ได้ทราบว่าเป็นความจริง

ทนายความถามว่า เหตุการณ์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ 14 ตุลา 2516, เหตุการณ์ 6 ตุลา 2519, เหตุการณ์พฤษภาทมิฬ หรือเหตุการณ์การสลายการชุมนุมทั้งเสื้อเหลือง-เสื้อแดง ก็เกิดในรัชสมัยรัชกาลที่ 9 ใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ใช่

พนักงานสอบสวนระบุ คณะกรรมการฯ เป็นผู้มีมติให้ดำเนินคดี ม.112 และกำหนดตัวพยานความเห็น – จำเลยที่ 2 ร้องเพลงรอบเดียว

พ.ต.ท.ภุมเรศ อินทร์คง สารวัตร (สอบสวน) สภ.ธัญบุรี และพนักงานสอบสวนในคดีนี้ เบิกความว่า คดีนี้สืบเนื่องจากเมื่อวันที่ 13 ม.ค. 2564 สภ.คลองหลวง ได้ทำการจับกุมตัวสิริชัย นาถึง นักศึกษาและสมาชิกกลุ่มแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม ในความผิดตามมาตรา 112 โดยนำตัวมาที่ สภ.คลองหลวง และจะนำไปฝากขังที่ศาลจังหวัดธัญบุรีต่อไปในวันรุ่งขึ้น ซึ่งจากการตรวจสอบเพจแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุมพบว่า มีการประกาศเชิญชวนให้ประชาชนมารวมตัวกันเพื่อกดดันให้ปล่อยตัวสิริชัย

ต่อมาในช่วงเช้าของวันที่ 14 ม.ค. 2564 พยานได้รับคำสั่งจาก พ.ต.อ.วิวัฒน์ อัศวะวิบูลย์ ให้นำกำลังมารักษาความปลอดภัยที่บริเวณศาลจังหวัดธัญบุรี โดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจทำการบันทึกภาพไว้ว่า จำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2 กับพวก ได้มารวมตัวกันบริเวณหน้าศาลจังหวัดธัญบุรี โดยมีรถตู้และเครื่องเสียง พร้อมทั้งมีการด่าทอตำรวจและกดดันเจ้าหน้าที่ให้ปล่อยตัวสิริชัย หากไม่ปล่อยจะยกระดับโดยการปิดถนน

พยานเล่าว่า ระหว่างนั้น จำเลยที่ 2 ได้พูดว่า “ขอซาวด์เช็คกันหน่อยครับ” พร้อมกับร้องเพลง “1 2 3 4 5 ไอ้เหี้ยตู่” และ “6 7 8 9 ไอ้เหี้ย […]” จากนั้นจำเลยที่ 2 ได้พูดต่อไปว่า “อันนี้ผมยังไม่โดน 112 นะ คุณจะมาดันให้ผมโดนเลยเหรอ ใส่พานมาเลย”

นอกจากนี้ จำเลยที่ 1 ได้พูดต่อโดยการแปลงเพลง “สดุดีจอมราชา” “ต้นไม้ของพ่อ” และ “ในหลวงของแผ่นดิน” ซึ่งมีลักษณะดูหมิ่นรัชกาลที่ 10 เป็นการแสดงถึงการจาบจ้วง ล่วงเกิน ใส่ร้าย ทำให้ระคายเคืองเบื้องพระยุคลบาท ทำให้เสื่อมเสียพระเกียรติต่อสถาบันพระมหากษัตริย์

โดยในช่วงดังกล่าวมีการประกาศ พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ ไม่ให้มีการชุมนุมที่เสี่ยงเกิดโรคติดต่อโควิด-19 และมีคำสั่งจังหวัดปทุมธานีที่ 9/2564 ลงวันที่ 4 ม.ค. 2564 ห้ามไม่ให้มีการชุมนุม ต่อมามีการแจ้งความร้องทุกข์ไว้เป็นคดี

พยานเบิกความว่า ได้บันทึกปากคำ พ.ต.อ.วิวัฒน์ อัศวะวิบูลย์ ผู้กำกับการ สภ.ธัญบุรี และมีการสอบปากคำเจ้าหน้าที่เทศบาลตำบลธัญบุรี เกี่ยวกับการขออนุญาตใช้เครื่องขยายเสียง ซึ่งเจ้าหน้าที่ให้ปากคำว่า จำเลยไม่ได้ขออนุญาต

เมื่อมีการแจ้งความ พยานได้รายงานการกระทำความผิดมาตรา 112 เสนอต่อผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานี ซึ่งเป็นการดำเนินการรายงานตามระเบียบของตำรวจ ต่อมา ผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานีก็มีคำสั่งให้แต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนสอบสวนฯ ซึ่งพยานเป็นหนึ่งในคณะกรรมการด้วย ภายหลังคณะกรรมการสืบสวนสอบสวนฯ มีมติให้ดำเนินคดีตามมาตรา 112 และเสนอให้มีการรวบรวมหลักฐาน

พยานเบิกความต่อไปว่า ต่อมามีการสอบสวนพยานเพิ่มเติมอีกหลายปาก ได้แก่ เจษฎ์ โทณะวณิก, ไชยันต์ ไชยพร ฯลฯ และมีการเก็บรวบรวมภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหวจำนวน 6 แผ่น ซึ่งได้มีการส่งไปตรวจพิสูจน์ที่กองพิสูจน์หลักฐาน ปรากฏว่าไม่พบการตัดต่อ ตามรายงานการตรวจพิสูจน์

เมื่อมีการรวบรวมพยานหลักฐานเสร็จสิ้น คณะกรรมการสืบสวนสอบสวนฯ ก็ได้มีการประชุมกันครั้งที่ 2 เมื่อวันที่ 26 มี.ค. 2564 ที่ สภ.ธัญบุรี และมีมติเห็นควรสั่งฟ้องจำเลยทั้ง 2 คนตามข้อกล่าวหาที่แจ้ง และเสนอให้ผู้บัญชาการตำรวจภูธรภาค 1 ทราบ

ต่อมา ผู้บังคับตำรวจภูธรภาค 1 มีคำสั่งเห็นควรให้สั่งฟ้องจำเลยทั้งสองเช่นกัน ก่อนส่งให้พนักงานอัยการในเวลาต่อมา ซึ่งพนักงานอัยการมีคำสั่งให้แจ้งข้อกล่าวหาเพิ่มเติมว่า เป็นความผิดฐาน ‘ร่วมกัน’ กระทำความผิดตามมาตรา 112 กล่าวคือ เดิมทีไม่ได้แจ้งข้อหาว่า ร่วมกัน แต่มาแจ้งทีหลังโดยของจำเลยที่ 1 แจ้งเมื่อวันที่ 7 มิ.ย. 2564 และของจำเลยที่ 2 แจ้งเมื่อวันที่ 8 มิ.ย. 2564

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

ทนายความถามว่า องค์ประกอบความผิดตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ ที่ออกมาเพื่อควบคุมสถานการณ์โควิด-19 ได้ถูกยกเลิกไปแล้วท่านทราบหรือไม่ เช่น การชุมนุมที่เป็นไปด้วยความแออัด พยานไม่ตอบ แต่รับว่าสถานที่เกิดเหตุเป็นพื้นที่โล่งแจ้ง อากาศถ่ายเทสะดวก

ทนายความถามว่า การขออนุญาตใช้เครื่องขยายเสียงนั้น คนที่ขอต้องเป็นผู้จัดการชุมนุมใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ผู้ที่ชุมนุมต้องไปขอ ทนายความจึงถามต่อว่า กลุ่มแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุมเป็นผู้จัดการชุมนุมใช่หรือไม่ พยานไม่ตอบ แต่รับว่า ไม่ทราบว่าจำเลยทั้ง 2 คน ไม่ได้เป็นสมาชิกของกลุ่มดังกล่าว

– ประเด็นเกี่ยวกับมาตรา 112

ทนายความถามว่า เหตุผลที่จำเลยทั้ง 2 คน มาปราศรัยก็เพื่อให้ปล่อยตัวสิริชัยที่ถูกจับกุมตัวไปใช่หรือไม่ พยานไม่ตอบ

ทนายความถามว่า พยานเป็นคนกำหนดตัวพยานที่จะมาให้ความเห็นในคดีนี้ใช่หรือไม่ พยานตอบว่า คณะกรรมการสืบสวนสอบสวนฯ เป็นผู้กำหนด พยานไม่ทราบว่า ต้องเป็นผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติจึงจะมีอำนาจในการสั่งฟ้องคดีที่มีความผิดตามมาตรา 112

ทนายความถามว่า หลังจากที่จำเลยที่ 2 ร้องเพลงเสร็จ ก็หยุดร้องเลยใช่หรือไม่ พยานตอบว่า เท่าที่เห็น เป็นการร้องรอบเดียว

ตอบพนักงานอัยการถามติง

อัยการถามว่า ตามรายงานการสืบสวน พฤติการณ์ของจำเลยทั้ง 2 คน เป็นการร่วมกันกระทำ ทั้งในส่วนการร้องเพลงและโต้ตอบ ใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ใช่

ทั้งนี้ จากการติดตามของศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน คดีนี้เป็นคดีตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 คดีแรกของพรหมศรและไชยอมรที่จะมีคำพิพากษา โดยพรหมศรมีคดีตามมาตรา 112 รวมทั้งสิ้น 5 คดี ได้แก่ คดีนี้, คดีปราศรัยในการชุมนุม #ม็อบ29พฤศจิกา63 หน้ากรมทหารราบที่ 11, คดีปราศรัยในการชุมนุม #ม็อบ25พฤศจิกาไปscb หน้าธนาคารไทยพาณิชย์ สำนักงานใหญ่, คดีปาอาหารหมาและปราศรัยในระหว่างติดตามการจับกุม “นิว สิริชัย” จากหมายจับคดี ม.112 ที่หน้า สภ.คลองหลวง และ คดีปราศรัยในชุมนุม #ราษฎรประสงค์ยกเลิก112 ที่สี่แยกราชประสงค์ ในขณะที่ไชยอมรมีคดีตามมาตรา 112 รวมทั้งสิ้น 2 คดี ได้แก่ คดีนี้ และ คดีเผารูปรัชกาลที่ 10 บริเวณป้ายเรือนจำคลองเปรม เมื่อวันที่ 28 ก.พ. 2564