วันที่ 28 มี.ค. 2568 ทนายความเข้าเยี่ยม “วุฒิ” ผู้ต้องขังคดี 112 ที่ถูกคุมขังมาแล้วกว่า 2 ปี ในข้อหาตามมาตรา 112 และ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 (3) กรณีถูกกล่าวหาจากการโพสต์เฟซบุ๊กจำนวน 12 ข้อความ ในช่วงปี 2564
วุฒิถูกคุมขังที่เรือนจำพิเศษมีนบุรีในช่วงแรก จนกระทั่งศาลมีคำพิพากษาให้มีความผิดตามมาตรา 112 จำคุกกระทงละ 3 ปี รวมจำคุก 36 ปี แต่เนื่องจากรับสารภาพ โทษจึงถูกลดเหลือ 12 ปี 72 เดือน หรือประมาณ 18 ปี หลังจากวันนั้นเขาถูกย้ายไปยังเรือนจำกลางคลองเปรม และตัดสินใจไม่อุทธรณ์คดีต่อ
การเข้าพบวุฒิครั้งนี้เป็นการติดตามอาการหลังจากที่เขาเพิ่งผ่านการผ่าตัดต้อกระจกมาได้ไม่กี่วัน ซึ่งเขาได้เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ตั้งแต่วันที่ 25 มี.ค. 2568 และต้องพักฟื้นที่โรงพยาบาลต่อไปอีกราว 1 เดือน
____________________
ขณะก้าวเข้าสู่ห้องเยี่ยมหมายเลข 1 ภาพของชายในชุดเสื้อขาวแขนยาว นั่งรออยู่แล้วด้วยท่าทีอันสงบ สิ่งที่สะดุดตาคือฝาครอบสีน้ำตาลอ่อนที่ปกป้องดวงตาข้างซ้ายของเขา “ตอนนี้ผมก็ยังปวดตาเล็กน้อย แต่ไม่ได้มีอาการปวดมาก คงเป็นผลจากการผ่าตัด” เสียงของวุฒิแผ่วเบา แต่ยังชัดเจน
เขาเล่าถึงประสบการณ์การผ่าตัดที่ผ่านไปว่า “ตอนที่ผมผ่าตัดตา จำได้ว่าเขาใช้อุปกรณ์สำหรับถ่างดวงตาด้วย และระหว่างการผ่าตัดมีการหยอดยาชาตลอด หมอก็คอยบอกผม ถ้ามีอาการอะไรก็บอกหมอ หรือถ้ารู้สึกเจ็บก็บอกหมอ จะหยอดยาชาเพิ่ม ผมก็รับรู้ทุกขั้นตอนเลยครับ”
วุฒิถูกย้ายมาที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ตั้งแต่วันที่ 25 มีนาคม เพื่อตรวจร่างกายและวัดค่าสายตา ก่อนจะได้รับการผ่าตัดจริงในวันถัดมา การย้ายตัวมาอย่างกะทันหันทำให้เขาไม่มีโอกาสนำของใช้ส่วนตัวติดตัวมาด้วย
“เจ้าหน้าที่ไม่ให้ผมหยิบของใช้ส่วนตัวมาเลย ผมก็มาแบบตัวเปล่า อุปกรณ์อาบน้ำต่าง ๆ ก็ไม่มี ช่วงที่ผ่านมาผมก็อาศัยใช้ของส่วนรวมไปก่อนครับ” เขาเล่าถึงความยากลำบากเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ต้องเผชิญ
การผ่าตัดครั้งนี้ต้องมีการเย็บแผล ทำให้วุฒิจำเป็นต้องพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์อีกราว 1 เดือน เพื่อรอตัดไหมในวันที่ 3 เม.ย. 2568 และเฝ้าดูอาการฟื้นตัวด้วย ระหว่างนี้เขาได้รับยาแก้ปวด น้ำตาเทียม ยาล้างตา และยาบำรุงดวงตาที่เขาบอกว่าอ่านฉลากไม่ออกเพราะตัวอักษรเล็กเกินไป รวมถึงครีมสำหรับทาบริเวณใต้ตาก่อนนอน
เมื่อวุฒิยกฝาครอบตาขึ้น ดวงตาที่ผ่านการผ่าตัดยังดูขุ่นมัวเมื่อเทียบกับตาข้างขวาที่มีสีดำใส การโฟกัสยังไม่ชัดเจนนัก ราวกับม่านหมอกบาง ๆ ที่ยังคงปกคลุมโลกทัศน์ของเขา
“ผมอยากให้ส่งแว่นสายตาที่ผมสามารถใช้ในชีวิตประจำวันมาให้ด้วยครับ เลนส์สายตาเดิมที่ผมทราบคือ สายตายาว ประมาณ 200-250 ครับ แล้วค่าสายตาปัจจุบันมีการวัดค่าสายตาไปแล้วครับ แต่พยาบาลก็ไม่ได้แจ้งอะไรให้ทราบ” เขากล่าวด้วยความหวังว่าจะได้มองเห็นโลกชัดเจนขึ้น
“ความเป็นอยู่ในโรงพยาบาลก็ถือว่าดี พยาบาลก็ยังใส่ใจอยู่” วุฒิเล่าถึงความเป็นอยู่ในโรงพยาบาลด้วยน้ำเสียงปกติ แต่แฝงไว้ซึ่งความอึดอัดเล็กน้อย “ที่นี่ถ้านอนแล้วก็ไม่มีการปิดไฟ มันก็ส่งผลกับผมบ้างที่ว่าแสบตา ผมเลยใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กมาปิดตาตนเองแทน ก็ถือว่าช่วยได้เยอะเลย”
ก่อนหน้านี้ชีวิตของเขาที่เรือนจำคลองเปรมยังคงดำเนินไปอย่างเรียบง่าย “ความเป็นอยู่ที่คลองเปรมของผมนั้นก็เหมือน ๆ เดิมเลยครับ เจ้าหน้าที่ก็ปฏิบัติกับเราดีอยู่ อาหารการกินก็ถือว่ามีรสชาติดีอยู่ครับ” วุฒิอธิบายก่อนจะเล่าถึงความสัมพันธ์ของเขากับผู้ต้องขังคนอื่น ๆ
“เวลาที่มีผู้ต้องขังการเมืองถูกย้ายมา จะมีเจ้าหน้าที่มาถามผมครับว่ารู้จักคนนี้ไหม รู้จักคนนั้นไหม บางคนผมก็รู้จัก บางคนผมก็ไม่รู้จัก” แววตาของเขาเปล่งประกายเล็กน้อยเมื่อพูดถึงแม็กกี้ ผู้ต้องขังคดี 112 อีกราย ที่เขาเคยได้พบ “ผมเคยเจออยู่ครับ เคยได้พูดคุยกันอยู่ เพราะแดนที่ผมอยู่คือแดน 6 มันคือแดนแรกรับครับ ฉะนั้นเวลาใครมาก็ต้องมาที่นี้ก่อน”
วุฒิเล่าว่าแม็กกี้ก็อยู่ที่แดน 6 ได้ไม่นาน จากนั้นก็ถูกจำแนกไปแดน 3 “แต่สักพักผมก็ได้ยินว่าแม็กกี้ถูกจำแนกไปแดน 1 แล้ว ผมว่าดีแล้วครับที่แม็กกี้ได้ไปอยู่แดน 1 อย่างน้อยในแดนนั้นมีผู้ต้องขัง LGBTQ”
จากนั้นเขาเผยถึงปฏิสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับผู้ต้องขังคนอื่น ๆ ที่มีทั้งผู้ที่เข้าใจและไม่เข้าใจในคดีลักษณะนี้ “ตอนที่ผมอยู่ที่คลองเปรม เคยมีผู้ต้องขังอื่นมาสอบถามว่าโดนคดีอะไรอยู่บ่อย ๆ บางคนที่ได้ยินเขาก็ไม่เข้าใจผม แล้วบอกว่าผมไปทำอย่างนั้นทำไม ถ้าผมเจอผู้ต้องขังแบบนี้ ผมจะไม่คุยกับเขาอีก”
เขาหยุดชั่วครู่ก่อนจะเล่าต่อด้วยรอยยิ้มบาง ๆ “แต่ผู้ต้องขังบางคนเขาก็เข้าใจเรา โดยเขาบอกว่าถ้าผมทำเพื่อส่วนรวมเขาก็เห็นด้วย ระหว่างที่ผมพูดคุยกับผู้ต้องขังอื่นนั้นถามว่าผมถูกเจ้าหน้าที่จับตาดูไหม ก็มีบ้างครับ” วุฒิยอมรับด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้แสดงความหวาดหวั่น
ก่อนจากกัน ชายวัย 49 ปีกล่าวทิ้งท้ายด้วยความรู้สึกซาบซึ้งต่อทุกการสนับสนุนที่เขาได้รับ “ผมรู้สึกขอบคุณทางผู้เกี่ยวข้องทุกคน ตลอดถึงผู้ร่วมอุดมการณ์เดียวกันที่ยังคงให้ความช่วยเหลือ และไม่ละทิ้งผมครับ” น้ำเสียงของเขาหนักแน่นจริงใจ
จนถึงปัจจุบัน (3 เม.ย. 2568) วุฒิถูกคุมขังมาแล้ว 739 วัน หรือ 2 ปี กับอีก 9 วัน หากถูกคุมขังเต็มกำหนดโทษ เขายังต้องถูกคุมขังต่อไปอีกเกือบ 16 ปี
.
อ่านเนื้อหาที่เกี่ยวข้อง
2 ปีแห่งการต้องขัง ของ “วุฒิ” ในคดี ม.112 ไม่ว่าจะผ่านไปกี่นาที การไร้อิสรภาพก็เป็นเรื่องยาวนาน