ระหว่างวันที่ 23-25 เม.ย. 2567 ทนายความได้เข้าเยี่ยม 4 ผู้ต้องขังคดีตามมาตรา 112 ได้แก่ “น้ำ” วารุณี ที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ “อุดม” และ “กัลยา” ที่เรือนจำจังหวัดนราธิวาส และ “แม็กกี้” ที่เรือนจำกลางคลองเปรม
อุดมและกัลยากำลังจะได้เยี่ยมญาติใกล้ชิดต้นเดือนพฤษภาคมนี้ หลังจากต้องถูกขังในพื้นที่ห่างไกลจากบ้านกว่าพันกิโล มาแล้ว 7-8 เดือน ทุกคนยังคงเผชิญกับสภาวะอากาศร้อนจัด ซึ่งสำหรับบางคนก็ส่งผลต่อสุขภาพ เช่น กัลยาซึ่งมีโรคประจำตัวลิ่มเลือดอุดตัน มีอาการความดันสูงจนวูบขณะอาบน้ำ แต่โชคดีที่มีเพื่อนคอยช่วยเหลือ ทั้งคู่ยังคาดหวังเรื่องการได้รับการประกันตัวระหว่างฎีกา
ส่วนแม็กกี้เล่าถึงการรับมือความร้อนในเรือนจำคลองเปรมซึ่งค่อนข้างมีประสิทธิภาพของผู้ต้องขัง ทำให้สามารถอยู่ในเรือนจำได้อย่างไม่ยากลำบากนัก โดยแม็กกี้อยู่ในช่วงรอจำแนกแดน
ขณะที่น้ำบอกว่าแม้ในห้องมีพัดลมเยอะ แต่ก็ไม่สามารถต้านทานอากาศร้อนได้ด้วยโครงสร้างของห้องขังที่เพดานสูง ทำให้ลมจากพัดลมมาไม่ถึงตัวผู้ต้องขัง
.
“น้ำ” วารุณี: ช่วงกลางวันในห้องจะปิดพัดลมหมดเลย จะอนุญาตให้เปิดเฉพาะตอนนอน
25 เม.ย. 2567 น้ำรอทนายอยู่ก่อนในห้องเยี่ยม ตัดผมหน้าม้าดูแปลกตา แต่งหน้าอ่อน ๆ น้ำยิ้มทักทายให้ บอกว่าเปลี่ยนลุค น้ำดูตัวเล็กเช่นเดิม เมื่อบวกกับผมหน้าม้ายิ่งทำให้น้ำดูเด็กลงไปอีก ทนายทักว่าน้ำยังดูสดใส น้ำหัวเราะกล่าวขอบคุณ
หลังจากนั้นน้ำได้อัพเดตเรื่องสุขภาพของตัวเอง โดยบอกว่าตอนนี้อาการของเธอคงที่ อารมณ์ไม่สวิงเพราะ “ได้ยาถูกโรคแล้ว” น้ำพูดพร้อมยิ้ม
“ตอนนี้จะใช้วิธีเอาแมสสีดำมาปิดตาตอนนอน ปกติจะใช้ผ้าห่มคลุม แต่ตอนนี้คลุมไม่ไหวเพราะอาการร้อนเกิน กับกินยานอนหลับ ซึ่งเป็นโดสยาที่ค่อนข้างสูง (คุณหมออนุญาตแล้ว) เลยทำให้พอหลับไปได้วันต่อวัน”
น้ำยังบอกว่าช่วงนี้เธอออกกำลังกายและมีน้ำหนักตัวอยู่ที่ 38.5 เธอบอกว่าอยากน้ำหนักสัก 40 กิโลเพราะผอมมาก กลัวร่างกายไม่มีแรง น้ำเล่าว่าที่ผอมเพราะกินน้อย
“าหารยังเป็นเมนูซ้ำ ๆ ทำให้เบื่ออาหาร ส่วนตัวน้ำเป็นคนกินยากอยู่แล้ว ถ้าอยู่ข้างนอกก็คงหาชาบูหมูกะทะ อาหารเกาหลี ญี่ปุ่นกิน แต่พอมาอยู่ข้างในนี้อาหารมันเดิม ๆ เลือกกินไม่ได้ กับก่อนหน้าที่อดอาหารไป คิดว่าพอไม่ได้กินอาหารนาน ๆ ขนาดกระเพาะก็ขนาดเล็กลง ทำให้ไม่ค่อยอยากอาหารด้วย”
น้ำเล่าว่าในเรือนจำอากาศร้อนมาก แต่ดีที่เธอเป็นคนทนร้อนได้ แต่ทนหนาวไม่ได้ ตอนนี้ในห้องนอนมีทั้งหมด 12 คน พัดลมมี 12 ตัวเป็นพัดลมแบบติดเสา แต่ด้วยเพดานห้องสูง ทำให้เหมือนเปิดเพื่อระบายอากาศมากกว่าเปิดให้เย็น
“ตอนช่วงกลางวันในห้องจะปิดพัดลมหมดเลย จะอนุญาตให้เปิดเฉพาะตอนนอน ที่นี่จะมีน้ำเย็นให้กด แต่น้ำแข็งต้องซื้อเอา ที่หญิงกลางตอนนี้ก็คงแย่งซื้อน้ำแข็งกัน ที่นั่นไม่มีน้ำเย็นให้กด จะเป็นน้ำก๊อกมาในท่อประปาสีฟ้า แล้วเป็นท่อก๊อกต่อขึ้นมา เคยกินแล้วกลิ่นคลอรีนตีขึ้นจมูกมาเลย และคงไม่มีเรื่องนวัตกรรมตู้เย็น
น้ำบอกว่านอกจากครอบครัวที่ได้กลับมาคุยกันและรู้สึกสนิทกันมากขึ้นหลังจากเข้าเรือนจำ ตอนนี้คิดถึงที่สุดคงเป็น ‘หมา’ เพราะรักมาก “อารมณ์เหมือนคนมีลูกแล้วต้องมาติดคุก ตอนนี้หมาอยู่กับน้องชาย”
เมื่อช่วงสัปดาห์ก่อน น้ำได้รับโปสการ์ดจากบุคคล 2 คน ส่งไปที่ทัณฑสถานหญิงกลาง เธออยากให้มีคนเขียนจดหมายมาให้กำลังใจเยอะ ๆ เพราะการได้รับจดหมายจากในคุกเหมือนแสงเทียนในวันที่ไฟดับ
“มันเป็นกำลังใจที่ดีมาก ๆ ที่คนข้างนอกไม่ทิ้งเรา ไม่ลืมเรา การมีจดหมายมันทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้สู้อยู่คนเดียว ยังมีคนข้างนอกที่สู้อยู่ด้วย”
น้ำยังทิ้งท้ายให้ทนายช่วยบอกแม็กกี้ว่า “ขอให้กำลังใจมากๆ คิดซะว่ามีไม่บ่อยที่ได้อยู่ใกล้ชิดผู้ชายเป็นร้อยแบบฉ่ำ ๆ และขอให้มีอภัยโทษ”
ปัจจุบัน (2 พ.ค. 2567) วารุณีถูกคุมขังมาแล้ว 311 วัน
.
อุดม: ในคุกไม่น่ากลัว แต่น่าเบื่อเท่านั้น
25 เม.ย. 2567 ทนายความเข้าเยี่ยมอุดมและได้แจ้งว่าแฟนของอุดมลงทะเบียนเยี่ยมญาติใกล้ชิดไว้แล้ว และจะได้มาเจออุดมในช่วงเวลาที่เรือนจำเปิดให้เยี่ยม ซึ่งอุดมได้รับแจ้งจากแฟนของเขาผ่านการเยี่ยมทางไลน์แล้วเช่นกัน
ทนายได้พูดคุยถึงรายละเอียดและความยากลำบากของการเดินทาง โดยแฟนของอุดมจะต้องเดินทางจากบ้านที่ปราจีนบุรี เข้ามากรุงเทพฯ ก่อนจะขึ้นรถไฟไปที่นราธิวาส เป็นการนั่งรถไฟ 2 ต่อ จากบ้านเข้ามาที่หัวลำโพงและจากหัวลำโพงไปยังสถานีตันหยังมัส จากนั้นยังต้องนั่งรถสองแถว มาลงในตัวเมืองนราธิวาส ต่อด้วยมอเตอร์ไซต์รับจ้างมายังเรือนจำจังหวัดนราธิวาส
อุดมเล่าให้ทนายฟังว่าระหว่างสู้คดี อุดมกับแฟนมักต้องเดินทางมาลักษณะนี้ โดยค่าเดินทางไม่ต่ำกว่า 2,000 บาท (ย้อนอ่านเรื่องของอุดม และภรรยาของอุดม)
ก่อนจากกัน อุดมได้ฝากข้อความทิ้งท้ายว่า “ในคุกไม่น่ากลัว แต่น่าเบื่อเท่านั้น”
ปัจจุบัน (2 พ.ค. 2567) อุดมถูกคุมขังมาแล้ว 248 วัน เขายังยื่นฎีกาต่อสู้คำพิพากษาต่อมา
.
กัลยา: ยังหวังได้ประกันตัว-อยากให้ศาลพิจารณาว่าไม่เคยหลบหนี ขณะอากาศร้อนจนวูบในห้องน้ำ
25 เม.ย. 2567 ก่อนที่จะออกมาพบทนาย กัลยาได้คุยผ่านวีดีโอคอลกับแฟนมาก่อน วันนี้เธอดูสดใส ร่าเริงขึ้น ทางครอบครัวของกัลยาได้ลงทะเบียนเยี่ยมใกล้ชิดไว้แล้วเช่นกัน โดยกัลยาน่าจะได้พบทั้งพ่อแม่และแฟนของเธอในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม
กัลยาว่าเดือนเมษายนนี้ ยังไม่ได้รับจดหมายจากใครเลย เธอบอกว่าได้ลงชื่อผู้ที่สามารถส่งจดหมายได้ โดยเรือนจำจะอนุญาตเพียง 10 รายชื่อเท่านั้น
นอกจากนี้กัลยายังได้พูดถึงผลการออกไปหาหมอครั้งล่าสุด เพื่อติดตามอาการลิ่มเลือดอุดตันโดยเธอมีปัญหาบริเวณเส้นหลอดเลือดที่ขา หมอที่โรงพยาบาลนราธิวาสแจ้งให้ทราบเพียงผลเลือด ซึ่งกัลยามีค่าเลือดปกติทุกอย่าง แต่เธอไม่ได้ทำ TC แสกน หรืออัลตร้าซาวด์อย่างที่คิด
สุขภาพโดยทั่วไปของกัลยา เธอบอกว่าเนื่องจากช่วงนี้อาการร้อน ทำให้กัลยามีอาการปวดหัว ปวดตา โดยก่อนหน้านี้เธอมีอาการความดันสูง ขณะอาบน้ำเกิดอาการวูบ แต่โชคดีมีเพื่อนอยู่ด้วยช่วยกันประคอง และเมื่อได้พักประมาณ 10 นาที อาการก็ดีขึ้น
กัลยายังเล่าถึงกิจกรรมในเรือนจำว่ามีการแลกขนมไปมากันได้ หรือซื้อขนมของกินให้กับเพื่อนที่เราอยากให้ได้ด้วย กัลยากับอุดมจึงมีโอกาสได้แลกของกินให้กัน เพราะไม่ได้รู้จักใครนอกจากอุดม ซึ่งกลายเป็นผู้ถูกจองจำในคดีมาตรา 112 ที่นราธิวาสเหมือนกัน
ก่อนจากกัน กัลยาถามว่าจะมีการประกันตัวอีกหรือไม่ หากไม่มีจะได้เผื่อใจไว้ แต่กัลยายังอยากพยายามยื่นประกันต่อไปเนื่องจากข้องใจว่าในคำสั่งศาลที่บอกว่า “เกรงว่าจะหลบหนี”
“…แต่ความเป็นจริงเราไม่เคยหลบหนี สามารถดูสมุดสีชมพู (สมุดรายงานตัวว่าเรามาตามนัดที่ศาลกำหนดทุกครั้ง) อยากให้ศาลพิจารณาตรงนี้เป็นหลักเรื่องประกันตัว”
ปัจจุบัน (2 พ.ค. 2567) กัลยาถูกคุมขังมาแล้ว 199 วัน เธอยังหวังในการต่อสู้และได้ทบทวนคำพิพากษาในชั้นฎีกา
.
แม็กกี้: เป็นกังวลหากต้องถูกจำแนกแดน
23 เม.ย. 2567 แม็กกี้เดินออกมาโบกไม้โบกมือให้แต่ไกล ลิปติกสีแดงสดใสกลายเป็นซิกเนเจอร์ของแม็กกี้ไปแล้ว เธออยู่ในเสื้อแขนสั้นสีน้ำตาลอ่อน กางเกงขาสั้นสีน้ำตาลเข้ม ผมยาวมากขึ้น แม็กกี้ยิ้มร่าบอกรอทนายตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว คิดว่าทนายน่าจะติดลมสงกรานต์อยู่แน่
“เมื่อวานก็รอทนายแบบแต่งตัวสับมาก คัดเบ้าตา ทาปากแดงฉ่ำ ก็ไม่มา วันนี้ก็คิดว่าไม่มาเลยแต่งหน้าเบา ๆ และเขียนจดหมาย Domimail หาทนาย กดส่งไปไม่ทันไร ก็มีประกาศชื่อให้ออกมาพบ” ทนายแซวไปว่าขนาดแต่งเบายังเห็นลิปติกสีแดงมาแต่ไกลขนาดนี้ แม็กกี้หัวเราะอย่างอารมณ์ดี
ทนายสังเกตว่าแม็กกี้มีอาการไอแห้ง ๆ เธอบอกว่าเป็นผลมาจากการเล่นสงกรานต์ ในเรือนจำคลองเปรมมีจัดกิจกรรมสงกรานต์ 2 วัน เป็นการจัดกิจกรรมภายในแดน วันแรกเป็นการเตะบอล วันที่สองเป็นการวิ่งเปรี้ยว
“หนูก็แอ๊บลงไปวิ่งกับเขาค่ะแม่ ไม่ได้เตะอะไร แล้วผู้ชายก็เชียร์ บ้านหนูชนะด้วยนะ ส่วนวันที่สองเป็นวิ่งเปรี้ยว ก็สนุกดีค่ะ ในแดนมีเครื่องเสียง เขาก็โหลดเอาเพลงจากข้างนอกเอามาเปิดข้างในเป็นเพลงแดนซ์ ๆ พวกกะเทยก็ไปเต้นบนรถเข็นของ อารมณ์โคโยตี้เต้นบนหลังกระบะ แล้วผู้ชายก็สาดน้ำใส่ แต่น้ำที่สาดมันเป็นน้ำเย็น เสื้อผ้าเปียก แดดร้อนด้วย เลยคงทำให้มีอาการหวัดค่ะ ส่วนใหญ่มีแต่คนมักม่วนแบบหนูที่ขึ้นไปเต้นค่ะ คนอื่น ๆ เขาก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ เพราะอากาศข้างในมันร้อนมาก”
เรื่องอาการหวัดช่วงสงกรานต์ แม็กกี้บอกว่าช่วงแรกมีเสมหะนิดหน่อยแต่ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้วอาการหวัดหรือไอไม่ได้รบกวนการนอนหรือการใช้ชีวิตประจำวันเท่าไหร่ เพราะไม่ได้ไอตลอดเวลาแต่จะไอเป็นช่วง ๆ ช่วงนี้แม็กกี้มีขอยาพาราฯ กินบ้าง เพราะขอได้แค่นี้ ส่วนพวกยาอมต่าง ๆ เช่น ยาอมตราตะขาบ สเต็ปซิล ต้องซื้อเอา แม็กกี้บอกว่าผู้ชายก็กดซื้อให้แล้ว แล้วยิ้มเขิล ๆ
แม็กกี้บอกว่าใกล้วันที่จะต้องจำแนกแดนแล้ว โดยเมื่อพูดถึงเรื่องจำแนกแดน แม็กกี้มีสีหน้ากังวลขึ้นมาแทบจะทันที บอกว่า “แต่เดิมหนูอยากไปอยู่แดน 1 ซึ่งเป็นแดนกะเทยเป็นแดนศิวิไลซ์ แต่มีคนมาเล่าให้ฟังว่าที่นั่นสลิ่มเยอะ เคยมีนักโทษทางการเมือง คดี 112 ไปที่นั่นแล้วถูกกลั่นแกล้ง ใจตอนนี้เลยอยากอยู่แดน 6 แดนเดิม เพราะที่นี่ก็มีคนโดนคดี 112 ที่ย้ายมาจากมีนบุรี (เข้าใจว่าหมายถึงวุฒิ ผู้ต้องหาขังมาตรา 112 อีกหนึ่งรายที่เพิ่งถูกย้ายไปยังเรือนจำกลางคลองเปรม) มีคนที่รู้จัก อีกอย่างหนูเริ่มชินกับคน กับสถานที่สภาพแวดล้อมที่แดน 6 แล้ว หนูดีหน่อยที่ยังไม่ทำนม เพราะถ้าทำนมหรือแปลงเพศเขาจะให้ไปอยู่แดน 1 เลย ในใบจะเขียนเลยว่า “เบี่ยงเบนทางเพศ”
แม็กกี้ยังเล่าว่าอากาศยังคงร้อนมากเช่นเดิมและเล่าถึงพัฒนาการตู้เย็นในเรือนจำ
“ตอนนี้ตู้เย็นมีพัฒนาการนะแม่ เปลี่ยนจากถังน้ำเป็นลังโฟมยาว ๆ มีฝาปิด ก็ซื้อน้ำแข็งใหญ่ 3 ก้อน (เป็นก้อนแบบที่ใช้บดเป็นน้ำแข็งใสสมัยก่อน) มาวางลงไป เวลากดน้ำกดอะไรก็เอามาแช่ แม่ มันเย็นมาก เย็นแบบตู้เย็นเลย
“น้ำดื่มส่วนกลางมีให้ เป็นน้ำก๊อกปล่อยมาผ่านท่อประประปาสีฟ้า แล้วมีก๊อกต่อออกมา 2 – 3 อัน หนูเคยกินแล้วมันไม่อร่อย ดูไม่ถูกสุขลักษณะ ตอนนี้อาศัยกินน้ำจากที่ข้างนอกส่งมาให้อย่างเดียวเลย เป็นน้ำน่าจะยี่ห้อของเรือนจำ ขนาด 1,500 ลิตร ก็พอประทังอยู่ได้ ขวด 1 หนูจะแช่เย็นไว้กิน อีกขวดเอาขึ้นห้องนอน อีกขวดจะเก็บไว้แปรงฟัน
“การอาบน้ำตอนนี้หนูยังอาบข้างบนเหมือนเดิม เป็นบล็อคไว้สำหรับเข้าห้องน้ำบนห้องนอน การอาบน้ำไม่ได้กำหนดจำนวนขันจะอาบเท่าไหร่ก็ได้ แต่ให้มีเผื่อไว้ให้คนข้างหลังอาบด้วย”
ปัจจุบัน (2 พ.ค. 2567) แม็กกี้ถูกคุมขังมาแล้ว 195 วัน