บันทึกเยี่ยม “ทีปกร-เวหา” สองผู้ต้องขังคดี 112 ที่ไม่ได้ประกันตัว

เมื่อวันที่ 28-29 มิ.ย. 2566 ทนายความเดินทางไปที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ เพื่อเข้าเยี่ยมผู้ต้องขังทางการเมืองในคดีมาตรา 112 ได้แก่ “กิ๊ฟ” ทีปกร (สงวนนามสกุล) และ เวหา แสนชนชนะศึก

“กิ๊ฟ” ทีปกร ถูกฟ้องจากการโพสต์เฟซบุ๊กและแชร์คลิปวิดีโอที่มีเนื้อหาวิพากษ์วิจารณ์การใช้ภาษีของสถาบันกษัตริย์ และศาลอาญาพิพากษาจำคุก 3 ปี โดยไม่รอลงอาญา และศาลอุทธรณ์ยังไม่ให้ประกันตัวเขา

ขณะที่ “เวหา” ถูกศาลตัดสินจำคุก 3 ปี 18 เดือนจากการใช้บัญชีทวิตเตอร์ “ฟ้าฝา ver.เกรี้ยวกราด” ทวีตข้อความเล่าประสบการณ์บนทวิตเตอร์ เมื่อช่วงปี 2564 และศาลอุทธรณ์ไม่อนุญาตให้ประกันตัวเช่นกัน

ทีปกร: เพื่อนที่โดนคดีพยายามฆ่า เพิ่งได้รับอนุญาตประกันตัว

กิ๊ฟเล่าให้ฟังว่ายังไม่ได้ถูกย้ายเเดน แม้ถูกขังมาอาทิตย์หนึ่งแล้ว เเต่เขาคิดว่าตัวเองน่าจะได้ย้ายแดนในวันศุกร์ เพียงแค่ไม่ทราบว่าจะถูกย้ายไปเเดนไหน

กิ๊ฟได้แจ้งเกี่ยวกับเรื่องที่เขากังวลใจว่า เขามีลูกชายที่ตอนนี้ต้องไปพบนักจิตวิทยาตลอด 2 ปีที่ผ่านมา เนื่องจากสมาธิสั้น ส่วนภรรยาเก่าเองก็เป็นซึมเศร้าเเละมีรายได้น้อย ตายายที่ดูเเลลูกอยู่ก็เเก่ตัวลงทุกวันและมีโรคประจำตัว นักจิตวิทยาเเจ้งกับเขากับว่า อยากให้เขาไปเจอลูกเป็นประจำ จะช่วยเกี่ยวกับอาการของลูกได้มาก เพราะเด็กต้องการพ่อ

เขาคิดว่าก่อนจะถูกขัง ลูกกำลังดีขึ้นมากแล้ว จึงกลัวว่าหากไม่ได้เจอลูกนานๆ อาการลูกชายจะเเย่ลง เเละยังเป็นห่วงคุณยายของตัวเองที่ป่วยติดเตียงเเละเเก่มากเเล้วด้วย

ด้านความเป็นอยู่ในเรือนจำ-อาหารการกิน กิ๊ฟบอกว่า “ก็พอยังชีพได้” แต่ทางด้านสุขภาพ เขาสันนิษฐานว่าโดนแมลงในห้องส้วมที่เรือนนอนที่น่าจะเป็นตัวริ้นกัดที่นิ้ว เนื่องจากมีอาการแพ้บริเวณนิ้วนางข้างซ้าย เเละนิ้วชี้ข้างขวา

สำหรับเรื่องคดีความ เขาเล่าว่าเพื่อนที่มาเรือนจำด้วยกันจากศาลในคดีพยายามฆ่า เพิ่งได้รับการประกันตัวออกไปแล้ว เเม้โทษของเพื่อนคนนี้สูงกว่าโทษของเขา จึงยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าไม่เป็นธรรม เพราะเขาไม่ได้ฆ่าใครด้วยซ้ำ

กิ๊ฟบอกว่าเขาเป็นคนธรรมดา ไม่สามารถก่อความวุ่นวายในบ้านเมืองอย่างที่ศาลอ้าง เเละเเต่ละครั้งที่ไปเข้าร่วมชุมนุม ไม่ได้ปราศรัยหรือเป็นตัวหลักเลย ไปในฐานะมวลชน ที่เเทบจะไม่มีใครรู้จักเลยด้วยซ้ำ ส่วนเรื่องการหลบหนียิ่งเป็นไปไม่ได้เลย เพราะสำหรับเขาเเค่การเดินทางไปต่างประเทศ ก็ยังเป็นเรื่องยากแล้ว

ท้ายที่สุด กิ๊ฟได้ฝากความคิดถึงถึงทุกคนเเละเป็นห่วงคุณยายมาก

ย้อนอ่าน บันทึกเยี่ยมแรก ของ “ทีปกร” ผู้ต้องขัง ม.112 กับร้านตัดผมที่อาจไม่มีวันได้เปิด

เวหา : “ผมไม่ได้หวังอภัยโทษ ผมหวังการนิรโทษกรรม”

เวหาบอกว่าเขายังสบายดี แต่มีผู้ต้องขังถูกจำแนกมาแดน 3 เยอะมาก จนทำให้ในแดนแออัด ทั้งที่ห้องขังตามระเบียบราชทัณฑ์จะจุคนได้ไม่เกิน 34 คน เพื่อที่แต่ละคนจะมีพื้นที่นอน 1.6 ตารางเมตร เป็นอย่างต่ำ แต่ปัจจุบันทุกห้องขังมีคนอยู่เกิน 40 คนแล้ว ซึ่งก็เป็นปัญหาเดิมๆ ที่ทางเรือนจำต้องเจอ

เวหาทราบเรื่องวารุณีที่เพิ่งถูกตัดสินจำคุกและไม่ได้ประกันตัว เขารู้สึกตกใจเพราะเขาติดตามคดีนี้มาตั้งแต่ตอนที่วารุณีถูกจับ เนื่องจากรู้สึกว่าเป็นคนบ้านเดียวกัน คือจังหวัดพิษณุโลก

“ถ้าน้องไม่ได้ประกันตัวอีกก็ยิ่งแย่ กลัวว่าจะเป็นเหมือนผม คดีนี้ให้รอลงอาญาก็ได้ น้องเค้าก็ไม่ใช่นักเคลื่อนไหวอยู่แล้ว ฝากบอกวารุณีว่าขอให้ได้ออกเร็วๆ พี่เวหาเป็นห่วงมาก เดี๋ยวพี่ติดคุกแทนเอง (หัวเราะ)”

เวหายังเล่าถึงสถานการณ์ในเรือนจำว่า “ช่วงนี้ผู้ต้องขังกำลังลุ้นเรื่องการอภัยโทษ วันที่ 28 ก.ค. นี้อยู่ ลุ้นว่าจะมีไหม เพราะปีที่แล้วอภัยโทษลูกเล็กมาก คนได้สิทธิก็น้อย เขาก็หวังกันว่าปีนี้ถ้ามี ก็น่าจะเป็นลูกใหญ่เลย มันก็เป็นทั้งข่าวลือและความหวังนะ เรื่องการเมืองเลยซาๆ ลง คนจะพูดเรื่องอภัยโทษมากกว่า

“ผมไม่ได้หวังอภัยโทษนะ ผมหวังการนิรโทษกรรม เพราะการอภัยโทษ มันเป็นการลดโทษให้ในนามของเขา แม้ว่าคณะรัฐมนตรีจะเป็นคนทำเรื่องก็เถอะ ผมต้องการ พ.ร.บ.นิรโทษกรรมนักโทษทางการเมืองมากกว่า”

เวหาได้สอบถามเรื่องการจัดตั้งรัฐบาลและกำหนดการเปิดสภา เพื่อเอาไปเล่าให้ผู้ต้องขังในแดนฟัง เมื่อทราบว่าศาลรัฐธรรมนูญมีหนังสือถามอัยการสูงสุดในประเด็นคำร้องเรื่องนโยบายการแก้ไขมาตรา 112 จะเป็นการล้มล้างการปกครองฯ หรือไม่ เวหารีบขอรายละเอียดเรื่องนี้

“โอ้ย ทำไมมันวุ่นวายแบบนี้ ผมอยากแสดงออกอะไรสักอย่างให้คนข้างนอกรู้ว่า คนข้างในหวังกับพวกคุณมากนะ ก่อนผมเข้าเรือนจำ ผมก็ไปเลือกตั้ง เป็น 1 เสียงที่เลือกพวกเขาเข้าไปทำงานในสภาเหมือนกัน เสียงข้างมากในสภาเป็นฝ่ายประชาธิปไตยแล้ว เขาควรเห็นใจเรา

“ผมจะรอดูการประชุมสภาครั้งแรก ถ้าพรรคเสียงข้างมากไม่ได้เป็นรัฐบาล ด้วยอุบัติเหตุทางการเมืองหรืออะไรก็แล้วแต่ ผมจะเคลื่อนไหวอะไรสักอย่าง อาจจะเป็นการอดอาหาร เพื่อส่งเสียงจากเรือนจำไปให้ถึงพวกเขา” เวหาทิ้งท้าย