วันที่ 28 ต.ค. 2567 เวลา 09.00 น. ศาลจังหวัดพัทลุงนัดฟังคำพิพากษาคดีของ “สินธุ” (นามสมมติ) พนักงานขายอุปกรณ์ไฟฟ้าชาวจันทบุรี วัย 28 ปี ในข้อหาหมิ่นประมาทกษัตริย์ฯ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 และข้อหาตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 (3) เหตุจากถูกกล่าวหาว่าได้ไปคอมเมนต์ท้ายโพสต์ในเพจ The MalaengtaD ซึ่งได้เผยแพร่ภาพพระบรมฉายาลักษณ์ของรัชกาลที่ 10 พร้อมพระราชินี เมื่อปี 2565
คดีนี้มี “ทรงชัย เนียมหอม” สมาชิกกลุ่มประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน (ปภส.) เป็นผู้กล่าวหา โดยเมื่อวันที่ 3 เม.ย. 2566 สินธุได้เดินทางจากจังหวัดจันทบุรีไปยัง สภ.ตะโหมด จังหวัดพัทลุง เพื่อเข้ารับทราบข้อกล่าวหาในมาตรา 112 ตามที่ได้รับหมายเรียก ก่อนให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา
หลังจากนั้นพนักงานสอบสวนในคดีได้สรุปสำนวนส่งให้กับคณะทำงานของตำรวจภูธรจังหวัดพัทลุง แต่คณะทำงานดังกล่าวมีคำสั่งให้แจ้งข้อกล่าวหาเพิ่มเติมตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 (3) นำเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ใด ๆ อันเป็นความผิดเกี่ยวกับเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรตามประมวลกฎหมายอาญา ทำให้พนักงานสอบสวนติดต่อเรียกให้สินธุเดินทางจากจันทบุรีมารับทราบข้อกล่าวหาเพิ่มเติมอีกครั้งในวันที่ 19 ก.ค. 2566 โดยสินธุยืนยันให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหาเช่นเดิม
จากนั้น เมื่อวันที่ 29 ก.พ. 2567 พนักงานอัยการ สำนักงานอัยการพิเศษฝ่ายคดีอาญา 4 ภาค 9 ได้ยื่นฟ้องคดีนี้ต่อศาล คำฟ้องโดยสรุประบุว่า ประมาณเดือนมิถุนายน 2565 มีเพจเฟซบุ๊กแบบสาธารณะที่บุคคลทั่วไปสามารถเข้าถึงได้ ชื่อ The MalaengtaD ได้เผยแพร่ภาพในหลวงรัชกาลที่ 10 และพระราชินี พร้อมข้อความบนภาพว่า “ในหลวง พระราชินี” ไม่เคยได้รับเงินเดือนหรือทรงไม่รับเงินปีที่รัฐบาลถวายพระองค์ละ 60 ล้านบาทต่อปี เงินทั้งหมดคืนให้ประชาชนทุกบาททุกสตางค์ อันเป็นโพสต์เพื่อเผยแพร่พระมหากรุณาธิคุณของในหลวงและพระราชินี
ต่อมาเมื่อวันที่ 18 มิ.ย. 2565 จำเลยได้ใช้เฟซบุ๊กของจำเลยแสดงความคิดเห็นในเพจดังกล่าว โดยอัยการกล่าวหาว่า ข้อความที่จำเลยโพสต์มีความหมายว่า ให้เก็บเงินไว้ใส่ปากยามที่เสียชีวิต อันเป็นการหมิ่นประมาท ล้อเลียนให้กษัตริย์และพระราชินีต้องเสื่อมเสียเกียรติ เป็นที่ตลกขบขันของประชาชนทั่วไป เป็นการจาบจ้วง ดูหมิ่น ใส่ความ หมิ่นประมาท และแสดงความอาฆาตมาดร้ายต่อกษัตริย์และราชินี อันเป็นการทำลายสถาบันกษัตริย์ ทำให้ประชาชนเสื่อมศรัทธา ไม่เคารพ
.
ภาพรวมการสืบพยาน: โจทก์ระบุเจ้าของคอมเมนต์ที่เป็นความผิด ม.112 คือจำเลย – จำเลยโต้แย้งไม่ได้คอมเมนต์ และพยานหลักฐานของโจทก์ไม่มีน้ำหนักพอ
คดีนี้ศาลสืบพยานโจทก์และจำเลยไปแล้วในระหว่างวันที่ 23 – 25 ก.ค. 2567 โดยโจทก์นำพยานเข้าเบิกความทั้งหมด 6 ปาก ได้แก่ ทรงชัย เนียมหอม ผู้กล่าวหา, เอกอนันต์ มงคล ครูสอนภาษาไทย พยานผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทย, พีรพล อังศุธนสมบัติ ทนายความ พยานผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมาย, วนิดา กวดขัน และมุทิตา ซาร์ดาทาน สมาชิกกลุ่มประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน และ ร.ต.อ.อาคม ปานจันทร์ พนักงานสอบสวน รวมทั้งฝ่ายจำเลยรับข้อเท็จจริงตามบันทึกคำให้การในชั้นสอบสวนของพยานโจทก์อีก 4 ปาก ทำให้โจทก์ไม่ติดใจนำพยานโจทก์ทั้ง 4 ปากนี้เข้าเบิกความ
ส่วนฝ่ายจำเลยนำพยานเข้าสืบทั้งหมด 2 ปาก ได้แก่ สินธุ จำเลยอ้างตนเป็นพยาน และพัชรพล สู่สุข พยานผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ
ฝ่ายจำเลยมีข้อต่อสู้ว่า บัญชีเฟซบุ๊กตามฟ้องเป็นของจำเลยจริง แต่ไม่สามารถเข้าใช้งานได้ตั้งแต่ก่อนเกิดเหตุ จำเลยไม่ได้เป็นผู้คอมเมนต์ข้อความตามฟ้อง
ตามพยานเอกสารของโจทก์ URL ของคอมเมนต์ตามฟ้องและต้นโพสต์ที่ปรากฏไม่ตรงกัน และไม่มีการตรวจสอบ IP Address เพื่อระบุตัวตนของผู้โพสต์ นอกจากนี้ รายงานการตรวจสอบต้นโพสต์จากเพจ The MalaengtaD ของ บก.ปอท. ก็ไม่ปรากฏว่ามีคอมเมนต์ตามฟ้อง
ทั้งนี้ ที่ห้องพิจารณาคดีที่ 3 ก่อนการสืบพยานจะเริ่มขึ้น เมื่อศาลออกนั่งพิจารณาคดีได้สอบถามว่าบุคคลที่อยู่ในห้องพิจารณาคดีคือใครบ้าง และสั่งห้ามมิให้มีการจดบันทึกในระหว่างการพิจารณาคดี แต่สามารถนั่งฟังการพิจารณาได้
พนักงานอัยการแถลงขอให้พิจารณาคดีเป็นการลับ แต่ศาลไม่อนุญาต โดยยืนยันให้พิจารณาคดีโดยเปิดเผย
.
ผู้กล่าวหา ประธานกลุ่ม ปภส. ระบุ คอมเมนต์มีความหมายให้เอาเงินจากรัฐบาลไว้ใส่ปาก ตามประเพณีงานศพของคนไทย – ยืนยันไม่ได้กลั่นแกล้งหรือตัดต่อพยานเอกสาร
ทรงชัย เนียมหอม ผู้กล่าวหา เบิกความว่า จบการศึกษาระดับมัธยมศึกษา ปัจจุบันประกอบอาชีพเป็นพนักงานขายของบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง นอกจากนี้ยังทำงานด้านสังคมกลุ่มภาคประชาชน ชื่อกลุ่มประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน ซึ่งมีสมาชิกกลุ่ม 38 คนทั่วประเทศ มีพยานเป็นประธานของกลุ่ม
กลุ่มประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน มีเพจเฟซบุ๊กชื่อประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน มีพยานเป็นแอดมินเพจ และมีทวิตเตอร์ชื่อ Secret News Agency นอกจากนี้ยังมีเพจเฟซบุ๊ก Secret News Agency อีกเพจหนึ่ง โดยเพจเฟซบุ๊กและทวิตเตอร์ดังกล่าวมีวัตถุประสงค์เพื่อเผยแพร่คุณงามความดีของสถาบันพระมหากษัตริย์ต่อพสกนิกรและช่วยดูแลความมั่นคงของประเทศ และเปิดเผยทุกอย่างที่กระทบต่อความมั่นคง โดยพยานไม่ได้รับเงินเดือน แต่ได้รับการสนับสนุนจากภาคประชาชน
เกี่ยวกับคดีนี้ เมื่อวันที่ 15 มิ.ย. 2565 ช่วงบ่าย ในขณะที่พยานกำลังไปหาลูกค้าที่อำเภอตะโหมด จังหวัดพัทลุง โดยนั่งรถไปพร้อมกับคนขับ พยานได้ใช้โทรศัพท์มือถือเปิดเฟซบุ๊กเพื่อดูข่าวสาร เจอโพสต์ของเพจเฟซบุ๊ก The MalaengtaD เผยแพร่ภาพพระบรมฉายาลักษณ์รัชกาลที่ 10 และพระราชินี พร้อมทั้งข้อความมีใจความว่า ในหลวงไม่ทรงรับเงินปีให้นำเงินส่วนนั้นคืนประชาชน และพยานอ่านคอมเมนต์ที่ส่วนใหญ่เข้ามายกย่องสรรเสริญ จนมาเจอคอมเมนต์ตามฟ้องที่แสดงความคิดเห็นทำนองว่าให้เก็บเงินไว้ใส่ปาก และมีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นในลักษณะเห็นด้วย
พยานอ่านแล้วมีความรู้สึกว่า ตามประเพณีงานศพของคนไทยที่นับถือศาสนาพุทธ มีการนำเงินใส่ไว้ในปากผู้ตายก่อนที่จะทำการฌาปนกิจ เมื่อดูข้อความจากโพสต์ของ The MalaengtaD คอมเมนต์ดังกล่าวจึงมีความหมายในลักษณะว่าให้เอาเงินจากรัฐบาลไว้ใส่ปาก
พยานทำการสืบค้นตัวผู้ใช้บัญชีเฟซบุ๊กดังกล่าวโดยเข้าไปที่โปรไฟล์ พบโพสต์ใบสำคัญสมรสซึ่งปรากฏชื่อสินธุ และภาพรถยนต์กระบะปรากฏหมายเลขทะเบียนรถ นอกจากนี้ พยานยังเก็บ URL หรือลิงค์ของโพสต์และภาพ ประกอบกับวันที่ที่มีการโพสต์ ภายหลังจากรวบรวมหลักฐานได้ประมาณ 4 – 5 วัน พยานไปที่ สภ.ตะโหมด แล้วได้นำเอกสารที่รวบรวมส่งให้กับพนักงานสอบสวน และได้ให้ปากคำในฐานะผู้กล่าวหา
ตอบทนายความจำเลยถามค้าน
พยานเบิกความตอบทนายจำเลยว่า พยานเป็นทั้งแอดมินและประธานกลุ่มประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน เคยแจ้งความเพื่อดำเนินคดีต่อบุคคลมาแล้วมากกว่า 30 คน ในคดีความผิดตามมาตรา 112 และรับว่าอาจมากถึง 100 คดี โดยแยกไปแจ้งความในสถานีตำรวจท้องที่ต่าง ๆ กัน ซึ่งหลังจากมีการแจ้งความจะนำเรื่องมาโพสต์ในเพจประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน
พยานรู้จักกับ มุทิตา ซาร์ดาทาน ซึ่งเป็นพยานในคดีนี้ด้วยเช่นกัน โดยเป็นเลขาของกลุ่มประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน
พยานมีรายได้จากการเป็นแอดมินกลุ่มประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน จากการไปช่วยเหลืองานสังคมหรือดำเนินกิจกรรมตามวัตถุประสงค์ของกลุ่ม ซึ่งเมื่อประชาชนเห็นก็จะมีการสนับสนุนเงินให้กลุ่มตามเลขบัญชีของกลุ่มที่โพสต์ไว้ในเพจ
เอกสารที่รวบรวมส่งพนักงานสอบสวน พยานเป็นผู้จัดทำขึ้นคนเดียวทั้งหมด โดยการแคปหน้าจอแล้วนำมาวางใน Microsoft Word พร้อมแนบ URL หรือลิงค์ที่เป็นการระบุที่อยู่ของข้อมูลในอินเทอร์เน็ต เพื่อให้พนักงานสอบสวนตรวจสอบได้ง่ายและป้องกันกรณีที่ผู้ต้องหาจะลบโพสต์หรือ คอมเมนต์
พยานรับว่า พยานทราบว่าสามารถปรินท์ภาพหน้าจอจากทาง Browser ได้เลย ซึ่งจะปรากฏ URL ท้ายกระดาษระบุว่ามาจากแหล่งเดียว แต่พยานเลือกวิธีการแคปหน้าจอเนื่องจากต้องการลิงค์และเก็บหลักฐานเฉพาะที่จำเป็นเท่านั้น
ทนายความให้พยานดูพยานเอกสารของจำเลย ซึ่งเป็นการแคปภาพหน้าจอจากคอมพิวเตอร์ปรากฏรูปภาพของโพสต์ตามฟ้องและมีข้อความรวมทั้งคอมเมนต์อยู่ทางฝั่งขวามือจำนวน 3 แผ่น และปรากฎ URL ตรงกันทุกแผ่น ทำให้บอกได้ว่าภาพและคอมเมนต์มาจากแหล่งเดียวกัน พยานรับว่า พยานสามารถปรินท์ภาพหน้าจอให้เหมือนกันเอกสารดังกล่าวได้ แต่เอกสารที่พยานรวบรวมไม่ได้แคปหน้าจอในลักษณะดังกล่าว (ตามเอกสารแนบท้ายประกอบการแจ้งความร้องทุกข์กล่าวโทษ รูปภาพมีลักษณะเป็นการแคปหน้าจอในส่วนของโพสต์และคอมเมนต์แยกจากกันเป็น 2 รูป)
พยานเบิกความว่า URL ที่ปรากฏในพยานเอกสารของจำเลยดังกล่าวเป็น URL ของรูปภาพ แต่พยานเก็บ URL จากโพสต์ ไม่ได้เก็บจากภาพ ซึ่งทั้งสองแบบจะแสดง URL ที่ต่างกัน
พยานรู้จักโปรแกรม Photoshop ว่าเป็นโปรแกรมที่ใช้ตัดต่อภาพหรือเสียง แต่พยานไม่เคยใช้งานโปรแกรมดังกล่าว
พยานเบิกความตอบทนายจำเลยอีกว่า เมื่อก่อนการลงทะเบียนเฟซบุ๊กไม่จำเป็นต้องแสดงตัวตน แต่ในช่วง 2 – 3 ปีที่ผ่านมานี้ การลงทะเบียนเฟซบุ๊กจะต้องแสดงตัวตนผ่านทางเบอร์โทรศัพท์และอีเมล ส่วนบัญชีเฟซบุ๊กจะสามารถมีชื่อซ้ำกันได้หรือไม่นั้น พยานไม่ทราบ แต่ไอดีของเฟซบุ๊กซึ่งเปรียบเสมือนทะเบียนบ้านจะไม่ซ้ำกัน การพิสูจน์ว่าบัญชีใดเป็นบัญชีเดียวกันหรือไม่ต้องดูจากไอดี
ในตอนที่พยานเข้าไปดูเฟซบุ๊กของจำเลย พยานไม่ได้ดูว่าบุคคลดังกล่าวมีการโพสต์เกี่ยวข้องกับพระมหากษัตริย์หรือไม่ เพียงแต่เข้าไปรวบรวมข้อมูลว่าบุคคลดังกล่าวคือใครเท่านั้น
ในวันที่แจ้งความ พยานไม่ได้เปิดคอมพิวเตอร์หรือโทรศัพท์มือถือให้พนักงานสอบสวนดูเกี่ยวกับรายละเอียดในเฟซบุ๊กของจำเลย เพียงแค่นำเอกสารที่รวบรวมได้มาส่งเท่านั้น
ตอบพนักงานอัยการถามติง
พยานเบิกความตอบอัยการอีกว่า พยานเอกสารของจำเลยมีทั้งหมด 2 ลิงค์ คือ ลิงค์โพสต์ และลิงค์ภาพ ส่วนพยานเอกสารที่พยานรวบรวมเป็นลิงค์โพสต์
ในการกล่าวหาจำเลย พยานไม่ได้กลั่นแกล้งโดยไปนำโพสต์จากที่อื่นมารวบรวมเป็นหลักฐาน โดยสามารถตรวจสอบได้จาก URL ที่พยานแนบมาในเอกสาร และพยานไม่สามารถใช้โปรแกรม Photoshop ได้เนื่องจากเป็นโปรแกรมขั้นสูง ซึ่งเอกสารที่พยานรวบรวมก็ไม่ได้จัดทำโดยใช้โปรแกรม Photoshop
พยานไม่สามารถตรวจสอบไอดีเฟซบุ๊กได้ ทำได้เพียงเก็บข้อมูลลิงค์ของบัญชีเพื่อส่งให้พนักงานสอบสวนดำเนินการตรวจสอบกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต่อไป
พยานเป็นพนักงานขายของบริษัท หากพยานเดินทางไปที่ใดแล้วพบเห็นการกระทำความผิดก็จะไปแจ้งความที่นั่น
.
ทั้งนี้ ในการสืบพยานปากผู้กล่าวหา พนักงานอัยการได้มีการอ้างส่งเอกสารที่ผู้กล่าวหาได้รวบรวมให้พนักงานสอบสวนหลายฉบับต่อศาล ซึ่งเป็นพยานเอกสารที่ไม่ได้ระบุไว้ในบัญชีพยานและไม่ปรากฏว่าโจทก์นำส่งต่อศาลเพื่อให้ฝ่ายจำเลยตรวจสอบในนัดตรวจพยานหลักฐานมาก่อน
ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 173/2 วางหลักไว้ว่า “ในวันตรวจพยานหลักฐาน ให้คู่ความส่งพยานเอกสารและพยานวัตถุที่ยังอยู่ในความครอบครองของตนต่อศาลเพื่อให้คู่ความอีกฝ่ายหนึ่งตรวจสอบ เว้นแต่ศาลจะมีคําสั่งเป็นอย่างอื่นอันเนื่องจากสภาพและความจําเป็นแห่งพยานหลักฐานนั้นเอง หรือพยานหลักฐานนั้นเป็นบันทึกคําให้การของพยาน…” กล่าวคือ พยานหลักฐานที่อยู่ในความครอบครองของคู่ความทั้งหมดต้องนำส่งต่อศาล เพื่อให้คู่ความอีกฝ่ายมีโอกาสได้ตรวจสอบก่อนการสืบพยาน ยกเว้นคำให้การในชั้นสอบสวนเท่านั้นที่ไม่จำเป็นต้องส่งในวันตรวจพยานหลักฐาน
ทนายความจำเลยจึงยื่นคำร้องคัดค้านพยานเอกสารดังกล่าว เนื่องจากเมื่อเป็นเอกสารในสำนวนก็จำต้องอ้างส่งในนัดตรวจพยานหลักฐานให้ฝ่ายจำเลยได้ตรวจสอบก่อน เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเปรียบต่อตัวจำเลย โดยเฉพาะในความผิดตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ ที่มีเนื้อหาในทางเทคนิคเชื่อมโยงกับแหล่งข้อมูลทางออนไลน์ ซึ่งสมควรได้รับมาเพื่อตรวจสอบความถูกต้อง
อย่างไรก็ตาม พนักงานอัยการอ้างว่า พยานเอกสารดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของคำให้การชั้นสอบสวนจึงไม่จำเป็นต้องอ้างส่งในนัดตรวจพยานหลักฐาน
ศาลระบุว่า ศาลจะมีคำสั่งต่อคำร้องคัดค้านของทนายจำเลยในวันนัดฟังคำพิพากษา
.
ครูภาษาไทยระบุ ถ้อยคำที่ตามฟ้องเป็นคำกลาง ๆ – ไม่ยืนยันว่าเป็นคอมเมนต์ของโพสต์ที่มีภาพ ร.10 และพระราชินีหรือไม่
เอกอนันต์ มงคล ครูสอนภาษาไทย เบิกความว่า เกี่ยวกับคดีนี้พนักงานสอบสวนขอให้พยานตีความ 6 คำ โดยให้พยานไปที่ สภ.ตะโหมด พนักงานสอบสวนนำโพสต์มาให้ดูโดยเป็นภาพรัชกาลที่ 10 และพระราชินี แต่ข้อความในโพสต์ไม่ปรากฏอยู่ พนักงานสอบสวนได้อ่านข้อความให้ฟังมีใจความว่าในหลวงและพระราชินีไม่รับเงินแต่คืนให้กับรัฐบาล
พยานเห็นว่า ถ้อยคำที่พนักงานสอบสวนให้ตีความซึ่งประกอบด้วย 6 คำ เป็นเรื่องที่ประชาชนสามารถให้ความคิดเห็นได้ โดยพยานได้ให้ความเห็นต่อพนักงานสอบสวนว่า คำดังกล่าวเป็นคำกลาง ๆ ในภาษาอีสานก็มีเงินปากผี หมายถึงการให้ผู้ตายได้นำเงินไปใช้ในภพหน้า
พยานเบิกความว่า โดยปกติเงินจะเก็บรักษาไว้ที่บัญชีธนาคาร พยานไม่เคยเห็นคนเก็บเงินไว้ในปาก แต่ต้องเป็นบุคคลที่ตายแล้ว ซึ่งในขณะที่มีการโพสต์ข้อความดังกล่าว ในหลวงและพระราชินียังมีชีวิตอยู่
พนักงานอัยการถามต่อว่า การเก็บเงินไว้ใส่ปากของคนที่มีชีวิตอยู่หมายความว่าอะไร พยานตอบว่า เป็นการเก็บไว้เพื่อนำไปใช้ในภพชาติถัดไป
อัยการให้พยานดูคำให้การในชั้นสอบสวน ซึ่งพยานให้ความเห็นไว้ว่า ถ้อยคำดังกล่าวมีลักษณะเป็นการหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ เป็นสำนวนพูดที่มีความหมายในทางลบ หมายถึงให้เก็บทรัพย์สินเงินทองไว้ใช้ในยามที่เสียชีวิต หรือแปลความได้อีกอย่างในทางศาสนาพุทธว่า ในยามที่เสียชีวิตแล้วให้เก็บเงินไว้ใส่ปากของผู้ตาย เชื่อว่า บุคคลนั้นจะนำไว้ใช้จ่ายในโลกหน้า ซึ่งลักษณะการพูดเป็นการดูถูก ดูหมิ่น เหยียดหยาม พยานยืนยันว่าคำให้การดังกล่าวจัดทำโดยไม่มีบุคคลใดบังคับ
ตอบทนายความจำเลยถามค้าน
พยานเบิกความตอบว่า ภาพถ่ายที่พนักงานสอบสวนนำมาให้ดูมีเฉพาะภาพ ไม่มีข้อความหรือคอมเมนต์ โดยข้อความแสดงความเห็นว่า ทรงพระเจริญ และข้อความตามฟ้องนั้น พนักงานสอบสวนเป็นผู้อ่านให้พยานฟัง ดังนั้น ข้อความแสดงความเห็นตามฟ้องจะเป็นของโพสต์หรือภาพตามพยานเอกสารหรือไม่ พยานไม่ทราบและไม่ยืนยัน
.
ทนายความระบุ คอมเมนต์มีลักษณะใส่ความบุคคลตาม ม.112 ทำให้ประชาชนเกลียดชัง แต่รับว่าพยานอ่านแล้วไม่ได้เคารพกษัตริย์น้อยลง
พีรพล อังศุธนสมบัติ ทนายความ เบิกความว่า พยานประกอบอาชีพทนายความ ว่าความมาแล้ว 50 คดี เกี่ยวกับคดีนี้ พนักงานสอบสวน สภ.ตะโหมด ได้ติดต่อพยานเพื่อให้ความเห็นทางกฎหมายว่า ข้อความที่นำมาให้ดูจะมีลักษณะเข้าข่ายเป็นความผิดตามมาตรา 112 หรือไม่
พนักงานสอบสวนส่งข้อความที่ต้องการให้ดูมาให้พยานก่อน จากนั้นพยานได้เขียนความเห็นลงในเอกสาร ข้อความที่พนักงานสอบสวนส่งมานั้นมีลักษณะเป็นข้อความที่มีการโพสต์เฟซบุ๊กในทำนองว่า รัฐบาลสนับสนุนเงินจำนวน 60 ล้านบาทให้แก่พระมหากษัตริย์และพระราชินี แต่ทั้งสองพระองค์ไม่ประสงค์ที่จะรับไว้ แล้วคืนให้กับรัฐบาล และมีข้อความแสดงความเห็นตามฟ้อง ซึ่งพยานเห็นว่ามีลักษณะเป็นการใส่ความบุคคลตามมาตรา 112 ต่อบุคคลที่สาม เป็นการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์และพระราชินี ก่อให้เกิดความเกลียดชังต่อบรรดาประชาชนที่มาพบเห็นข้อความ
ตอบทนายความจำเลยถามค้าน
พยานเบิกความตอบว่า ข้อมูลที่พนักงานสอบสวนส่งมาให้นั้น เป็นคำถามตามเอกสารคำให้การในชั้นสอบสวนของพยาน มีลักษณะให้เติมคำตอบตามที่ถาม และยังมีไฟล์ข้อมูลอีกประมาณ 10 กว่าหน้า
พยานเห็นว่า ข้อความคอมเมนต์ตามฟ้องเชื่อมโยงกับข้อความเกี่ยวกับการคืนเงินให้แก่รัฐบาล ทำให้พยานรู้สึกว่าพระมหากษัตริย์และพระราชินีต้องเสื่อมเสียพระเกียรติ แต่ไม่ได้ทำให้พยานเคารพพระองค์น้อยลง
ตอบพนักงานอัยการถามติง
พยานเบิกความตอบอัยการต่อมาว่า ถึงแม้พยานจะรู้สึกเคารพพระมหากษัตริย์และพระราชินีเท่าเดิม แต่เมื่อพยานเห็นข้อความในลักษณะดังกล่าวกลับรู้สึกว่าไม่พอใจที่มีคนมาโพสต์ในลักษณะนี้
.
สองสมาชิก ปภส. ระบุ คอมเมนต์เป็นการสาบแช่ง ด้อยค่ากษัตริย์ – ผู้กล่าวหาส่งลิงค์โพสต์มาสอบถามความเห็นในการประชุมกลุ่มไลน์ ก่อนเข้าแจ้งความ
วนิดา กวดขัน และมุทิตา ซาร์ดาทาน สมาชิกกลุ่มประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน เบิกความในทำนองเดียวกันว่า เกี่ยวกับคดีนี้ กลางเดือนมิถุนายน 2565 มีการประชุมกลุ่มไลน์ โดยทรงชัย ประธานกลุ่ม ได้ส่งลิงค์โพสต์ในเฟซบุ๊กซึ่งมีการแสดงความเห็นใต้โพสต์มาสอบถามในกลุ่มว่า มีความคิดเห็นอย่างไร พยานเห็นข้อความแล้วรู้สึกว่าเป็นการสาปแช่งในหลวงและพระราชินี หลังจากมีการพูดคุยกัน ทรงชัยได้แจ้งความดำเนินคดีกับผู้คอมเมนต์
วนิดาเบิกความว่า ตามประเพณีไทย หากมีบุคคลใดตายญาติจะนำเงินใส่ไว้ที่ปากเพื่อคนตายจะได้นำไปใช้ในภพหน้า พยานเห็นว่าผู้ที่คอมเมนต์มีความรู้สึกจงเกลียดจงชังจึงได้แสดงความคิดเห็นดังกล่าวออกมา โดยเฉพาะบุคคลที่ถูกคอมเมนต์เป็นถึงประมุขของประเทศ ซึ่งพยานในฐานะที่เป็นคนไทยซึ่งนับถือราชวงศ์รู้สึกว่า บุคคลที่คอมเมนต์คิดไม่ดีต่อราชวงศ์หรือไม่
ด้านมุทิตาเบิกความว่า พยานเป็นชาวมุสลิมแต่ทราบว่า มีวัฒนธรรมของชาวพุทธที่นำเงินใส่ปากผู้ตาย ซึ่งขณะที่มีการโพสต์ในหลวงและพระราชินียังมีชีวิตอยู่ พยานจึงเห็นว่าเป็นการสาปแช่ง โดยวัฒนธรรมของชาวมุสลิมไม่ได้มีประเพณีหรือวัฒนธรรมดังกล่าว
มุทิตาเบิกความว่า พนักงานสอบสวน สภ.ตะโหมด ได้ประสานมายังทรงชัยเพื่อให้หาพยานบุคคลมา 2 คน ซึ่งพยานได้ไปให้การเป็นพยานโดยสมัครใจ
ตอบทนายความจำเลยถามค้าน
วนิดารับว่า เป็นสมาชิกของกลุ่มประชาภักดิ์พิทักษ์สถาบัน ส่วนมุทิตารับว่า มีหน้าที่ทางด้านการเงินของกลุ่ม โดยมีบัญชีชื่อของพยานนำไปใช้โพสต์ในกลุ่มเพื่อรับบริจาคเงิน สำหรับเงินที่ได้รับบริจาคมาจะถูกนำไปเป็นค่าใช้จ่ายในการแจ้งความดำเนินคดีและใช้ในกิจกรรมรับเสด็จ โดยค่าใช้จ่ายในการแจ้งความดำเนินคดีต้องทำรายการมาเพื่อเบิกจ่าย โดยมีทั้งค่าน้ำมันรถและค่าที่พัก โดยกลุ่มกำลังอยู่ในระหว่างขอยื่นจดทะเบียนเป็นสมาคม
วนิดาตอบทนายจำเลยว่า พยานไม่ได้เป็นพยานในคดีมาตรา 112 ที่ทรงชัยแจ้งความทุกคดี เป็นพยานในคดีนี้เป็นคดีแรก ก่อนพยานเข้าเบิกความได้พบทรงชัยและไปทานข้าวด้วยกันแต่ไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับการเบิกความของทรงชัยในช่วงเช้า
วนิดาเบิกความว่า การที่ทรงชัยส่งลิงค์ของโพสต์มาให้พยานก็เพื่อสอบถามความเห็น ไม่ได้ตั้งใจที่จะให้พยานเป็นพยานเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตามลิงค์ที่ทรงชัยส่งมามีภาพในหลวงและพระราชินีพร้อมข้อความใต้ภาพ แต่ไม่มีข้อความคอมเมนต์ตามฟ้องปรากฏอยู่ด้วย พยานต้องเลื่อนดูคอมเมนต์ใต้โพสต์จึงพบ แต่ตามบันทึกคำให้การในชั้นสอบสวน พยานให้การไว้ว่า เข้าไปในเพจ The MalaengtaD ไม่ได้ให้การว่าเข้าไปในลิงค์ที่ทรงชัยส่งมาให้
ด้านมุทิตาก็รับว่า ในชั้นสอบสวนพยานไม่ได้ให้การว่าทรงชัยส่งลิงค์เข้ามาในกลุ่มตามที่พยานเบิกความตอบอัยการไป
ทนายความถามวนิดาว่า เมื่ออ่านข้อความที่ปรากฏตามโพสต์และคอมเมนต์แล้วจะต้องมีการโกรธเคืองหรือก่อความไม่สงบในประเทศไทยใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่ใช่เรื่องความไม่สงบหรือความวุ่นวาย แต่เป็นเรื่องที่แสดงถึงความไม่เคารพต่อสถาบันและไม่สมควรที่จะแสดงความคิดเห็นเช่นนั้น ส่วนประชาชนที่เข้าดูโพสต์และคอมเมนต์ที่ตั้งค่าเป็นสาธารณะจะมีความโกรธแค้นหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล ซึ่งนอกจากทรงชัยก็ไม่ปรากฏว่ามีประชาชนคนอื่นที่นำโพสต์ในเรื่องนี้ไปดำเนินคดีอีก
พยานทั้งสองเบิกความในทำนองเดียวกันว่า ถึงแม้ได้อ่านคอมเมนต์ก็ยังมีความเคารพเทิดทูนต่อสถาบันพระมหากษัตริย์เช่นเดิม
ตอบพนักงานอัยการถามติง
พยานทั้งสองเบิกความในทำนองเดียวกันว่า ถึงจะเคารพศรัทธาเหมือนเดิม แต่ความคิดเห็นดังกล่าวทำให้พยานรู้สึกว่าเป็นการด้อยค่าพระมหากษัตริย์และพระราชินี
วนิดาเบิกความตอบว่า เหตุที่โพสต์และคอมเมนต์ไม่ต่อเนื่องกันตามพยานเอกสารโจทก์นั้น เนื่องจากมีผู้แสดงความคิดเห็นจำนวนมาก จึงไม่สามารถทำให้อยู่ในเอกสารเดียวกันได้
.
พนักงานสอบสวนระบุ พนักงานสอบสวนคนอื่นเปิดเฟซบุ๊กให้ดูว่ามีคอมเมนต์ตามฟ้องจริง แต่รับว่า ปอท. ตรวจสอบไม่พบคอมเมนต์ตามฟ้อง
ร.ต.อ.อาคม ปานจันทร์ พนักงานสอบสวน สภ.ตะโหมด เบิกความว่า เมื่อวันที่ 21 มิ.ย. 2565 เวลา 16.30 น. ทรงชัยได้เดินทางมาพบพยานเพื่อแจ้งความร้องทุกข์กล่าวโทษกับสินธุ ผู้ใช้เฟซบุ๊กซึ่งเข้าไปคอมเมนต์ในโพสต์ของเพจแมลงตาดีว่าเป็นผู้กระทำความผิดตามมาตรา 112 โดยนำพยานเอกสารซึ่งเป็นภาพแคปหน้าจอโพสต์ของเพจแมลงตาดีมาประกอบการแจ้งความ
ทรงชัยได้ค้นหาข้อมูลบุคคลที่ใช้บัญชีเฟซบุ๊กดังกล่าว พบว่ามีการโพสต์ภาพใบสำคัญการสมรส นอกจากนี้ยังมีการโพสต์ภาพรถยนต์กระบะ พยานได้ตรวจสอบข้อเท็จจริงตามที่ทรงชัยได้ให้การถึง โดยให้พนักงานสอบสวนอีกคนซึ่งใช้เฟซบุ๊กเปิดให้ดู ส่วนพยานไม่ได้ใช้เฟซบุ๊ก พบข้อมูลตรงตามเอกสารที่ทรงชัยนำมาอ้างจึงเชื่อว่าเป็นความจริง จึงได้สอบปากคำทรงชัยในฐานะผู้กล่าวหา
หลังจากนั้นพยานได้ส่งพยานเอกสารที่ทรงชัยมอบไว้ให้ต่อไปยังกระทรวงดิจิทัลฯ และกองบังคับการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับอาชญากรรมทางเทคโนโลยี (บก.ปอท.) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อที่จะทราบว่ามีการโพสต์ข้อความดังกล่าวจริงหรือไม่ มีการตัดต่อหรือไม่ และบุคคลที่โพสต์ข้อความคือใคร ต่อมาวันที่ 19 ก.ค. 2565 พยานได้รับรายงานจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดย พ.ต.ท.กมล ทวีศรี เป็นผู้ทำรายงานตรวจสอบ แต่พยานไม่ได้สอบปากคำไว้ เนื่องจากเป็นการปฏิบัติการตามหน้าที่และมีการลงลายมือชื่อรับรองเอกสารทุกแผ่น
ตามรายงานการตรวจสอบเชื่อว่า สินธุน่าจะเกี่ยวข้องกับบัญชีเฟซบุ๊กดังกล่าว โดยได้ตรวจสอบภาพโปรไฟล์และภาพจากข้อมูลทะเบียนราษฎร์เชื่อว่าเป็นบุคคลเดียวกัน นอกจากนี้ยังมีบุคคลที่เกี่ยวข้อง คือ คู่สมรสของสินธุกับผู้ถือกรรมสิทธิ์และครอบครองรถยนต์กระบะที่มีการโพสต์ โดยบุคคลทั้งสองอยู่ที่จังหวัดจันทบุรี พยานจึงได้ส่งประเด็นการสอบสวนไปยังกองบังคับการตำรวจภูธรจังหวัดจันทบุรี
ภายหลังพยานได้รับประเด็นการสอบสวน โดยเจ้าของรถยนต์ได้ให้การว่ารู้จักกับสินธุเนื่องจากเป็นญาติ ก่อนเกิดเหตุได้ยืมรถไปใช้อยู่บ่อยครั้ง ส่วนสินธุจะมีการนำไปโพสต์หรือไม่นั้น ไม่ได้ให้การถึง ส่วนคู่สมรสของสินธุยืนยันว่าจดทะเบียนสมรสกับสินธุจริงและใบสำคัญการสมรสที่โพสต์ในเฟซบุ๊กเป็นของจริงและยอมรับว่าสินธุเป็นบุคคลที่ใช้เฟซบุ๊กดังกล่าวจริง แต่ภายหลังไม่ได้ใช้แล้ว
พยานยังได้สอบพยานบุคคลเพิ่มเติมเป็นบุคคลที่นับถือศาสนาต่างกัน ทนายความ และครูภาษาไทย เพื่อดูว่าบุคคลดังกล่าวนั้นมีความรู้สึกหรือมีความเห็นไปในทางใดเมื่อเห็นการโพสต์พร้อมคอมเมนต์ดังกล่าว
จากการสอบสวนรวบรวมพยานหลักฐาน พยานเชื่อว่าสินธุเป็นเจ้าของผู้ใช้เฟซบุ๊กจริงจึงออกหมายเรียกให้มาให้การในฐานะผู้ต้องหาตามมาตรา 112 ซึ่งต่อมาสินธุได้มาพบพยานพร้อมทนายความ และต่อมาพยานก็ได้หมายเรียกให้จำเลยมารับทราบข้อกล่าวหาเพิ่มเติมในความผิดตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ โดยสินธุให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหาในชั้นสอบสวน และพยานมีความเห็นควรสั่งฟ้อง
ตอบทนายความจำเลยถามค้าน
ทนายความจำเลยเข้าเฟซบุ๊กแล้วค้นหาชื่อบุคคลว่า อาคม ปานจันทร์ แล้วนำมาให้พยานดูสอบถามถึงความเกี่ยวข้อง พยานตอบว่า บัญชีเฟซบุ๊กชื่อดังกล่าวที่ไม่ปรากฏภาพโปรไฟล์นั้น พยานไม่ได้ทำขึ้น ส่วนอีกบัญชีหนึ่งที่ปรากฏภาพโปรไฟล์เป็นรูปตำรวจ คือ พยาน โดยพยานเปิดใช้เพียงครั้งเดียวเมื่อ 10 ปีที่แล้วเพื่ออบรมเกี่ยวกับงานสอบสวน ซึ่งต้องเข้าอบรมผ่านระบบเฟซบุ๊ก แต่ปัจจุบันไม่ได้ใช้งานแล้ว ทนายความจึงถามต่อว่า แสดงว่าในการสมัครใช้เฟซบุ๊กสามารถที่จะตั้งชื่อตรงกันและเปิดใช้ได้มากกว่าหนึ่งบัญชีใช่หรือไม่ พยานตอบว่า ไม่ทราบ
พนักงานสอบสวนที่เปิดเฟซบุ๊กในวันสอบคำให้การทรงชัย คือ พ.ต.ต.ปิยะพงศ์ เต็มนิล แต่พยานเบิกความใหม่ว่าจำไม่ได้ว่าคือพนักงานสอบสวนคนใด แต่พยานไม่ได้สอบคำให้การพนักงานสอบสวนคนดังกล่าวไว้
นอกจากทรงชัยจะนำพยานเอกสารที่เป็นกระดาษมาให้ ยังมีแฟลชไดรฟ์มาให้ด้วย โดยมีภาพข้อความโพสต์รวมทั้งคอมเมนต์
การส่งเรื่องไปที่ บก.ปอท. เนื่องจากเป็นผู้ที่มีความชำนาญในการตรวจสอบข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ แต่พยานไม่ได้ส่งแฟลชไดรฟ์เพื่อให้มีการตรวจสอบว่าภาพหรือข้อความเกิดจากการตัดต่อหรือไม่ไปด้วย โดยพยานส่งข้อมูลไปให้ บก.ปอท. ตรวจสอบ 3 วันหลังทรงชัยมาแจ้งความและเป็นเวลาก่อนที่จะมีการส่งประเด็นไปสอบคำให้การของภรรยาจำเลย ซึ่งตามรายงานการตรวจสอบต้นโพสต์จากเพจ The MalaengtaD ของ บก.ปอท. ไม่ปรากฏคอมเมนต์ตามฟ้อง
พยานรับว่า ตามพยานเอกสารโจทก์แผ่นหนึ่งปรากฏเพียงภาพในหลวงและพระราชินีและข้อความต้นโพสต์ ส่วนอีกแผ่นหนึ่งปรากฏเฉพาะความคิดเห็นแต่ไม่ปรากฏภาพในหลวงและพระราชินีและข้อความต้นโพสต์
พยานไม่เคยเข้าไปดูในเฟซบุ๊กของสินธุว่ามีการโพสต์ข้อความเกี่ยวกับการเมืองหรือสถาบันกษัตริย์หรือไม่
พยานไม่ได้ควบคุมตัวจำเลยในชั้นสอบสวน เนื่องจากจำเลยให้ความร่วมมือมาตามนัดทุกครั้ง
ตอบพนักงานอัยการถามติง
พยานเบิกความตอบว่า จำไม่ได้ว่า พ.ต.ต.ปิยะพงศ์ เต็มนิล หรือ ร.ต.อ.กฤษณะ เพียสุระ ที่เปิดเฟซบุ๊กในวันที่ธงชัยมาให้การ เนื่องจากพยานกำลังสอบปากคำทรงชัยอยู่
สาเหตุที่พยานไม่ได้เก็บแฟลชไดรฟ์ไว้ เนื่องจากเมื่อเข้าดูข้อมูลแล้วปรากฏว่ามีข้อมูลตรงกันกับเอกสารที่ทรงชัยนำมาให้
เหตุที่ต้นโพสต์และคอมเมนต์ ไม่ได้อยู่ในเอกสารเดียวกันเนื่องจากมีผู้แสดงความคิดเห็นจำนวนมาก หากให้มาอยู่ในเอกสารเดียวกันจะต้องใช้กระดาษที่มีความยาวอย่างมาก แต่หากดูผ่านทางคอมพิวเตอร์สามารถเข้าดูแล้วจะเห็นว่าคอมเมนต์ดังกล่าวมาจากการแสดงความคิดเห็นของต้นโพสต์ ซึ่งพยานได้ตรวจสอบดูแล้วด้วย
ตามรายงานของ บก.ปอท. ที่ระบุว่าไม่ปรากฏข้อความเห็นนั้น เกิดขึ้นภายหลังจากที่ทรงชัยแจ้งความแล้ว
พยานได้เข้าไปดูข้อความซึ่งมีผู้มาแสดงความเห็นต่อจากคอมเมนต์ตามฟ้องด้วย
.
จำเลยระบุบัญชีไม่สามารถเข้าใช้ได้ตั้งแต่ก่อนเกิดเหตุ – ไม่ได้เป็นผู้คอมเมนต์ตามฟ้อง – ในการแจ้งข้อกล่าวหา พนักงานสอบสวนไม่ได้นำภาพคอมเมนต์มาให้ดู
สินธุ จำเลยอ้างตนเป็นพยาน เบิกความว่า ปัจจุบันพยานประกอบอาชีพเป็นพนักงานขายของ เริ่มทำมาตั้งแต่ปี 2562 จนถึงปัจจุบัน มีรายได้ประมาณเดือนละ 15,000 บาท
พยานมีภรรยา 1 คน มีบุตรด้วยกัน 1 คน ปัจจุบันอายุ 2 ขวบ 3 เดือน บิดามารดายังมีชีวิตอยู่ ปัจจุบันบิดาอายุ 53 ปี มีโรคประจำตัวเป็นแอลกอฮอล์ลิซึ่ม ไม่สามารถประกอบอาชีพได้ ส่วนมารดาอายุ 56 ปี ไม่ได้ประกอบอาชีพ มีโรคประจำตัวคือโรคไทรอยด์ โดยบิดามารดาเป็นคนเลี้ยงดูบุตรสาวของพยาน และพยานจะเป็นคนส่งเงินให้เป็นค่าใช้จ่ายเดือนละ 5,000 บาท
นับตั้งแต่ถูกดำเนินคดีนี้ พยานไม่สามารถส่งเงินให้แก่บิดามารดาได้เป็นระยะเวลา 4 เดือนแล้ว เนื่องจากต้องเก็บเงินไว้เป็นค่าเดินทางมาจังหวัดพัทลุง พยานยังประสบปัญหาถูกต่อต้านจากสังคมโดยบุคคลอื่นไม่อยากคุยกับพยานเนื่องจากถูกดำเนินคดีนี้
เกี่ยวกับคดีนี้ พยานยืนยันให้การปฏิเสธ โดยพยานไม่ได้คอมเมนต์ข้อความตามฟ้องแต่อย่างใด เดิมพยานมีเฟซบุ๊กที่เริ่มเปิดใช้ตั้งแต่ปี 2557 จนถึงปี 2565 ประมาณเดือนมกราคม พยานได้กดเข้าไปในเฟซบุ๊กแต่ไม่สามารถเข้าได้เนื่องจากมีข้อความว่า คุณไม่สามารถเข้าระบบได้ ขณะนั้นพยานไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด อีกทั้งในเวลาทำงานพยานมักจะใช้ไลน์ จึงไม่ค่อยสนใจว่าเกิดเพราะเหตุใด แต่พยานคิดว่าสาเหตุน่าจะมาจากการกดไปดูหนังออนไลน์ในเฟซบุ๊กแบบฟรี โดยเวลาที่พยานเข้าไปในเฟซบุ๊กแล้วกดรหัสจะขึ้นเป็นแถบแดงว่าไม่สามารถเข้าระบบได้
ปกติพยานโพสต์เฟซบุ๊กเกี่ยวกับเรื่องทั่วไปในชีวิต ไม่ได้เจาะจงไปในทางใด และไม่ค่อยได้ใช้เฟซบุ๊กนัก พยานไม่เคยเข้าไปกดถูกใจเพจที่เกี่ยวข้องกับสถาบันพระมหากษัตริย์หรือทางการเมือง รวมถึงเพจ The MalaengtaD และไม่เคยแชร์โพสต์ในเรื่องดังกล่าว
นอกจากพยาน ภรรยาของพยานยังสามารถเข้าใช้เฟซบุ๊กของพยานได้ด้วย โดยทราบรหัสผ่าน เมื่อพยานไม่สามารถเข้าใช้เฟซบุ๊กได้ จึงติดต่อผ่านไลน์ไปหาภรรยาว่า ไม่สามารถเข้าเฟซบุ๊กได้ ให้ภรรยาลองเข้าเฟซบุ๊กดู ซึ่งปรากฏว่าไม่สามารถเข้าระบบได้เช่นเดียวกัน
ในช่วงที่มีกิจกรรมเกี่ยวกับสถาบันพระมหากษัตริย์ พยานจะเข้าไปช่วยเหลือ เช่น ศูนย์ช่วยเหลือชาวบ้านด้านอุปกรณ์การเกษตรหรือซ่อมรถจักรยานยนต์ ในช่วงวันเทิดพระเกียรติในหลวงรัชกาลที่ 9 และสมเด็จพระเทพฯ ก่อนเบิกความในคดีนี้ เมื่อต้นเดือนกรกฎาคม 2567 พยานก็ได้ทำกิจกรรมเฉลิมพระเกียรติรัชกาลที่ 10 โดยทำความสะอาดเกาะกลางถนน ที่ตำบลท่าช้าง อำเภอเมืองจันทบุรี จังหวัดจันทบุรี
สำหรับบัญชีเฟซบุ๊กตามฟ้อง เพื่อนสมัยเรียนของพยานเป็นผู้สมัครใช้งานให้ และนับตั้งแต่เข้าเฟซบุ๊กดังกล่าวไม่ได้ พยานก็ไม่ได้สมัครบัญชีเฟซบุ๊กใหม่แต่อย่างใด
ข้อความคอมเมนต์ตามฟ้อง พยานไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งในชั้นสอบสวน พนักงานสอบสวนไม่ได้ให้พยานดูข้อความดังกล่าว แต่อธิบายข้อเท็จจริงและอ่านให้ฟัง
ตอบพนักงานอัยการถามค้าน
สินธุเบิกความตอบอัยการว่า ชื่อบัญชีเฟซบุ๊กที่ถูกกล่าวหาเป็นชื่อเล่นของพยาน ตามด้วยชื่อจริง บุคคลที่อยู่ในภาพโปรไฟล์คือพยาน ส่วนภาพใบสำคัญการสมรสและรูปรถยนต์กระบะเป็นภาพที่พยานโพสต์ลงเฟซบุ๊กเอง
พยานทราบว่า มีบุคคลแจ้งความดำเนินคดีเป็นคดีนี้เมื่อได้รับหมายเรียก ซึ่งห่างจากวันที่มีการแจ้งความประมาณ 6 – 7 เดือน พยานมาพบพนักงานสอบสวนพร้อมกับทนายความ โดยพยานไปเจอทนายความที่โรงพัก ในการพูดคุยกับพนักงานสอบสวนทั้งการรับทราบข้อกล่าวหาครั้งแรกและครั้งที่ สองมีทนายความอยู่ด้วยตลอด พนักงานสอบสวนไม่ได้ขู่เข็ญหรือทำร้ายร่างกายพยานแต่อย่างใด พูดคุยกันโดยดี
พนักงานสอบสวนได้แจ้งว่ามีบุคคลที่ใช้เฟซบุ๊กดังกล่าวโพสต์ข้อความตามฟ้องให้พยานทราบแล้ว พยานให้การปฏิเสธ
พยานไม่เคยแจ้งต่อพนักงานสอบสวนว่าเฟซบุ๊กของพยานไม่สามารถเข้าใช้งานได้ตั้งแต่เดือนมกราคม 2565 และไม่เคยให้การในรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว เนื่องจากพยานไม่ทราบว่าเรื่องดังกล่าวเป็นข้อสาระสำคัญ และพยานประสงค์ที่จะให้การในชั้นศาลเกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่เฟซบุ๊กของพยานไม่สามารถเข้าใช้ได้
ตอบทนายความจำเลยถามติง
พยานเบิกความตอบว่า ในการแจ้งข้อกล่าวหาทั้ง 2 ครั้ง พนักงานสอบสวนไม่ได้นำภาพคอมเมนต์มาให้พยานดูแต่อย่างใด ใช้วิธีการพูดกับพยานเท่านั้น เมื่อพยานได้รับคำฟ้องจึงเพิ่งทราบว่ามีข้อความคอมเมนต์ตามฟ้องที่ใช้บัญชีเฟซบุ๊กของพยาน
การเข้าพบพนักงานสอบสวนทั้ง 2 ครั้งนั้น พยานไปพบกับทนายความที่สถานีตำรวจ ไม่ได้มีการพูดคุยกันก่อนเข้าพบพนักงานสอบสวนแต่อย่างใด
.
นักวิเคราะห์ความมั่นคงปลอดภัยทางไซเบอร์ระบุ URL ต้นโพสต์และคอมเมนต์ตามฟ้องไม่ตรงกัน แสดงว่าไม่ได้อยู่ในโพสต์เดียวกัน – การยืนยันตัวบุคคลที่โพสต์ต้องตรวจสอบ IP Address
พัชรพล สู่สุข พยานผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ เบิกความว่า พยานจบการศึกษาระดับปริญญาตรี คณะเทคโนโลยีสารสนเทศ หลักสูตรวิทยาการคอมพิวเตอร์ ปัจจุบันทำงานตำแหน่งนักวิเคราะห์ความมั่นคงปลอดภัยทางไซเบอร์ระดับอาวุโส
พยานเบิกความว่า ในการเปิดสมัครใช้งานเฟซบุ๊กไม่จำเป็นต้องมีหลักฐานเพื่อยืนยันตัวตน ใช้เพียงเบอร์โทรศัพท์หรืออีเมล การสมัครอีเมลก็ไม่จำเป็นต้องใช้ชื่อที่แท้จริง การสร้างบัญชีเฟซบุ๊กก็สามารถใช้ชื่อและภาพของบุคคลอื่นได้และสามารถใช้ซ้ำกันได้หลายบัญชี
URL คือ ที่อยู่ในการเข้าถึงข้อมูลทางเว็บไซต์แบบเฉพาะเจาะจง ซึ่งจะเป็นตัวบอกถึงแหล่งข้อมูลนั้น ๆ การนำข้อมูลคอมพิวเตอร์มาเป็นกระดาษนั้นสามารถทำได้ 2 วิธี คือ ปรินท์จาก Browser และแคปหน้าจอแล้วมาวางใน Microsoft Word ก่อนจากนั้นจึงปรินท์ออกมา
ทนายความให้ดูพยานเอกสารของจำเลย พยานเบิกความว่า เป็นการปรินท์ผ่านทาง Browser โดยจะปรากฏ URL ด้านล่างของกระดาษ ซึ่งหากมีแหล่งที่มาเดียวกัน URL จะตรงกันทุกแผ่น ส่วนการแคปหน้าจอแล้วนำมาปรินท์นั้น URL จะอยู่ด้านบนตรงแถบแอดเดรสบาร์ ซึ่งหากแอดเดรสบาร์มีลักษณะตรงกัน แสดงว่ามาจากโพสต์เดียวกันทุกแผ่น
ทนายความให้พยานเปรียบเทียบ URL ของคอมเมนต์ตามฟ้องและต้นโพสต์ ปรากฏว่า URL ที่แอดเดรสบาร์ไม่ตรงกัน แสดงว่าเอกสารทั้งสองไม่ได้อยู่ในโพสต์เดียวกัน
หลังจากที่พยานได้รับการติดต่อให้เป็นพยานในคดีนี้ พยานได้เข้าไปในเพจ The MalaengtaD เพื่อดูโพสต์ พยานได้แคปหน้าจอไว้ ทนายความจึงอ้างส่งพยานเอกสารดังกล่าว ซึ่งสามารถเลื่อนดูคอมเมนต์บางข้อความแล้วบันทึกไว้เฉพาะข้อความที่ต้องการได้ โดยหน้าจอยังปรากฏ URL เดิมของต้นโพสต์บนแอดเดรสบาร์ และหากคลิกภาพในโพสต์ URL จะปรากฏคำว่า photo หากจะแคปความคิดเห็นใดก็สามารถทำได้โดยยังปรากฏรูปภาพและต้นโพสต์อยู่ด้วยและมี URL ตรงกับต้นโพสต์
พยานเบิกความต่อไปว่า หากแคปหน้าจอมาแล้ว ในทางเทคนิคสามารถทำการตัดต่อได้โดยไม่จำเป็นต้องมีความรู้ทางคอมพิวเตอร์มาก เช่น ใช้โปรแกรม Photoshop ดังนั้นการตรวจสอบบันทึกการใช้งานของเจ้าของบัญชีเฟซบุ๊กจาก IP Address และโทรศัพท์มือถือหรือคอมพิวเตอร์ จะตรวจสอบการนำเข้าข้อมูลสู่ระบบคอมพิวเตอร์เพื่อยืนยันตัวตนบุคคลได้
ตอบพนักงานอัยการถามค้าน
พยานเบิกความตอบอัยการว่า พยานมีหน้าที่ดูแลระบบเทคโนโลยีสารสนเทศของบริษัทและลูกค้า เช่น การโจมตีทางคอมพิวเตอร์หรือการปลอมแปลงข้อมูลทางโซเชียลมีเดียหรืออีเมล
พยานไม่ได้เป็นพยานคดีนี้ในชั้นสอบสวน โดยพยานเคยเบิกความเป็นพยานจำเลยในคดีลักษณะนี้มาแล้วประมาณ 10 คดี
พยานไม่เคยได้ใบรับรองจากประเทศไทยเพื่อยืนยันว่ามีความเชี่ยวชาญตามที่เบิกความมา
พยานมีบัญชีเฟซบุ๊กเพียงบัญชีเดียว ในกรณีที่เฟซบุ๊กไม่สามารถเข้าใช้งานได้ต้องดูว่าเวลาเข้าระบบขึ้นข้อความอย่างไรจึงไม่สามารถใช้งานได้ ในกรณีที่ไม่สามารถเข้าเฟซบุ๊กของตัวเองได้ต้องรีบติดต่อเฟซบุ๊กโดยเร็วที่สุดเพื่อความปลอดภัย นอกจากนี้ยังสามารถแจ้งความต่อพนักงานตำรวจเพื่อให้ประสานต่อไปยังเฟซบุ๊กได้
ในวันนี้ พยานไม่ได้นำหลักฐานว่าชื่อเฟซบุ๊กซ้ำกันได้มาแสดงต่อศาล
พยานเข้าดูเพจ The MalaengtaD ประมาณวันที่ 20 ก.ค. 2567 ก่อนมาเบิกความในคดีนี้ ซึ่งในเพจจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับสังคมบ้านเมือง เกี่ยวกับคดีนี้ในเพจดังกล่าวปรากฏต้นโพสต์เป็นภาพในหลวงและพระราชินี ไม่ปรากฏข้อความใด ๆ แต่มีข้อความแสดงความคิดเห็นอยู่เยอะ พยานไม่เห็นว่ามีข้อความเห็นตามฟ้องปรากฏอยู่ ซึ่งอาจเป็นไปได้ว่ามีการลบความคิดเห็นก่อนพยานเปิดเข้าไปดู หรืออาจจะไม่มีข้อความดังกล่าวแต่แรกอยู่แล้ว
พยานดูพยานเอกสารของโจทก์แล้วตอบว่า พยานไม่สามารถยืนยันได้ว่าภาพในเอกสานเกิดจากการตัดต่อหรือไม่ เนื่องจากไม่สามารถยืนยันได้จากการดูเอกสารแต่ต้องเข้า URL ที่ระบุไว้ประกอบด้วย