‘วารุณี’ ปวดท้องมาก หูอื้อ น้ำตาลในเลือดตกจนเวียนหัว แต่ยังอดอาหารต่อไป

เมื่อวันที่ 22 และ 25 ก.ย. 2566 ทนายความเดินทางไปที่ทัณฑสถานโรงพยาบาลราชทัณฑ์เพื่อเข้าเยี่ยม “น้ำ” วารุณี ชาวพิษณุโลกวัย 30 ปี และผู้ต้องขังระหว่างต่อสู้คดี ในคดี มาตรา 112 กรณีโพสต์เฟซบุ๊กเป็นภาพรัชกาลที่ 10 ขณะเปลี่ยนเครื่องทรง “พระแก้วมรกต” เป็นชุดกระโปรงยาวสีม่วงจากแบรนด์ Sirivannavari และใส่ภาพสุนัข

วันที่ทนายเข้าเยี่ยมนี้นับเป็นการอดอาหารประท้วงวันที่ 33 และ 35 ของวารุณี การแสดงออกดังกล่าวดำเนินมาตั้งแต่เวลาประมาณเที่ยงของวันที่ 21 ส.ค. 2566 มีจุดประสงค์เพื่อเรียกร้องสิทธิประกันตัวและประท้วงต่อศาลที่มีคำสั่งไม่ให้ประกันตัวเรื่อยมา โดยได้ถูกยกระดับเป็นการจำกัดการดื่มน้ำร่วมด้วย มาตั้งแต่วันที่ 24 ส.ค. เป็นต้นมา โดยจะดื่มน้ำเฉพาะเวลารับประทานยารักษาโรคเท่านั้น

โดยช่วงหนึ่ง ระหว่างวันที่ 14 – 21 ก.ย. วารุณียอมทานข้าวต้มครั้งละ 10 ช้อน 3 เวลาต่อวัน ตามคำแนะนำของแพทย์ เพื่อจะได้รับประทานยารักษาอาการติดเชื้อแบคทีเรีย และได้เริ่มกลับมาอดอาหารประท้วงโดยสมบูรณ์อีกครั้งตั้งแต่วันที่ 22 ก.ย. เป็นต้นมา

22 กันยายน 2566

น้ำอัปเดตอาการว่า “ปากแห้ง กระหายน้ำมาก มีหูอื้อเป็นช่วง ๆ ฉี่สีเข้มเหมือนโค้กเหมือนเดิม หิวข้าวมาก ปวดท้องหนักกว่าเดิม แต่ก็พยายามอดทนค่ะ ไม่อยากกินยาแก้ปวด พยาบาลก็ขอให้กินน้ำเยอะหน่อย ไม่อย่างงั้นอาการติดเชื้อจากแบคทีเรียอาจจะกลับมาอีก”

“เตรียมตัวเตรียมใจค่ะ พรุ่งนี้น่าจะปวดท้องกว่าเดิม แต่จะพยายามนอนให้เยอะ ๆ น้ำรู้สึกว่าครั้งก่อนยังทำได้ไม่เต็มที่ ต้องพักอดอาหารกินข้าวต้ม 7 วัน แล้วกลับมาทำอีก แต่มันก็ต้องทำค่ะ แม้ว่าทำไปแล้วจะไม่รู้ว่าจะได้ออกไหมก็ตาม”

“เมื่อวานกินยาเม็ดสุดท้าย ยาแรงมาก คลื่นไส้จนจะอ้วกออกมา”

เราเล่าให้น้ำฟังว่า เมื่อวานมีการจัดกิจกรรมทวิตเตอร์สเปซ เพื่อชวนทุกคนที่เกี่ยวข้องพูดคุยประเด็นผู้ต้องขังทางการเมืองและจดหมายถึงผู้ต้องขัง อาทิ อานนท์ นำภา, ต๊ะ คทาธร, เบนจา อะปัญ เป็นต้น

น้ำเลยเล่าหนึ่งในความประทับใจจากจดหมายที่เธอได้รับว่า “ช่วงแรก ๆ ที่เข้าเรือนจำ น้ำได้รับจดหมายจาก ‘กลุ่มพลเมืองโต้กลับ’ ค่ะ เขาส่งมาเป็นฉบับแรก ๆ เลย เล่าให้ฟังว่าตอนนี้จัดกิจกรรมยืนหยุดขังหน้าศาลฎีกาทุกวัน วันละกี่ชั่วโมง กดดันศาลเพื่อให้คืนสิทธิประกันตัวให้ผู้ต้องขังทางการเมือง ขอให้น้ำได้ออกเร็ว ๆ นะ

“พอได้รับก็ดีใจ ที่อย่างน้อย ๆ ยังมีคนเคลื่อนไหวเรื่องเราอยู่”

นอกจากนั้นเราอัปเดตข่าวสารบ้านเมืองให้น้ำฟังหลายเรื่อง สุดท้ายน้ำสอบถามอาการของ ‘เวหา’ กับ ‘เอกชัย’ ด้วยความเป็นห่วง และฝากส่งกำลังใจให้ทั้ง 2 คนด้วย

25 กันยายน 2566

วันนี้เราปริ้นข้อความอวยพรวันเกิดและรูปภาพวาดการ์ตูนที่มีคนวาดให้กับวารุณีได้ดู ตอนเธอลุกยืนอ่านเราเห็นว่า ‘กระดูกไหปลาร้า’ ของเธอชัดขึ้น วารุณีซูบผอมลงอย่างรวดเร็ว หลังเริ่มอดอาหารประท้วงโดยสมบูรณ์อีกครั้งตั้งแต่วันที่ 22 ก.ย. ที่ผ่านมา โดยตอนนี้น้ำหนักตัวเธอลดลงอีกประมาณ 1 กิโลกรัมแล้ว

ส่วนปัสสาวะกลับมาเป็นสีปกติแล้ว แพทย์วินิจฉัยว่า ที่ก่อนหน้านี้ปัสสาวะของวารุณีมีสีเข้มมากคล้ายสีของโค้ก น่าจะเป็นเพราะการทาน ‘ยาฆ่าเชื้อแบคทีเรีย’ ติดต่อกันเป็นเวลานานหลายวัน เมื่อช่วงวันที่ 14 ก.ย. จนถึง 21 ก.ย. ที่ผ่านมา

“ปวดท้องหิวข้าวมากค่ะ ปวดกว่าครั้งที่แล้วอีก แต่ก็พยายามอดทน น้ำตาลตกจนรู้สึกวิงเวียนศีรษะ หูยังไม่อื้อ คิดว่าน่าจะได้เจาะเลือดวันพุธ ไม่ก็พฤหัสฯ” วารุณีชูมือให้ดู ตามปลายนิ้วมีรอยเจาะน้ำตาลเต็มไปหมด และบอกว่า “หมอเอาที่วัดน้ำตาลมาไว้ข้างเตียง ให้น้ำตรวจเองเลยค่ะ”

น้ำยังได้ฝากซื้อและส่งหนังสือ ‘ชีววิทยา’ และ ‘ชีวเคมี’ ฉบับรวมทุกประเด็น ระดับม.ปลาย เพราะเธออยากรู้เกี่ยวกับร่างกายของตัวเองมากขึ้นกว่านี้ จะได้เตรียมตัวรับมือกับความเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้

“พี่ผู้ช่วยพยาบาลถามว่า ‘ค่าไบคาร์บคืออะไร’ น้ำก็อธิบายให้ฟังว่า เป็นค่าที่บ่งบอกความเป็นกรดด่างในเลือด ถ้าต่ำเกินไปจะทำให้เกิดอันตรายหลายอย่าง อาจจะร้ายแรงถึงชีวิตได้ พี่เขาก็ถามน้ำว่า ‘ไม่กลัวเหรอ’ น้ำตอบว่า ‘ไม่กลัวค่ะ เพราะอยู่ที่โรงพยาบาล’ (หัวเราะ)

“ถ้าอาการทรุดลงหมอคงช่วยทันแหละ แต่น้ำกลัวว่า ถ้าวันหนึ่งหมอช่วยไม่ทันแล้วน้ำต้องตายไปจริง ๆ การตายของน้ำจะไปเพิ่มแผลใจให้น้องค่ะ” พูดถึงตรงนี้ แววตาของน้ำก็ดูเศร้าลง

“น้องมีแผลใจจากการเสียแม่อยู่แล้ว ถ้าน้ำไปอีกคน น้องต้องทรมานแน่ ๆ”

“น้ำไม่รู้ว่าต้องทำยังไงแล้วค่ะ ตอนนี้น้ำยังรักษาตัวอยู่ชั้น 1 คนใหม่ ๆ ที่เข้ามาก็จะงงว่าน้ำเป็นอะไร ทำไมไม่ย้ายขึ้นชั้น 2 สักที เพราะน้ำไม่ได้รับการรักษาอะไร และไม่ได้เสียบสายน้ำเกลือด้วย”

น้ำอธิบายเพิ่มว่า ผู้ป่วยที่อาการดีขึ้นจะได้ย้ายขึ้นไปอยู่ที่ชั้น 2 เพื่อเตรียมส่งกลับเรือนจำ แต่น้ำอยู่ที่ชั้น 1 มานานโดยที่ไม่ได้ถูกย้ายไปไหน ทำให้มีหลายคนสงสัย “น้ำก็บอกว่าน้ำกำลังอดอาหารกับจำกัดการดื่มน้ำเพื่อประท้วงศาลอยู่” น้ำพูดด้วยแววตาขมขื่น

“มันก็รู้สึกแย่นะคะ สิทธิในเนื้อตัวร่างกาย สิทธิในการกินข้าวเพื่อดำรงชีวิตเนี่ยมันเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานเลยนะ แต่น้ำต้องงดสิทธิขั้นพื้นฐานเหล่านั้น เพื่อเรียกร้องสิทธิขั้นพื้นฐานเรื่องการประกันตัวแทน มันเป็นอะไรที่ Contrast กันมาก”