22 มิ.ย. 2565 เราเยี่ยมบุ้งและใบปอตั้งแต่ช่วงเช้า แต่เจ้าหน้าที่แจ้งว่าจะได้เยี่ยมเฉพาะใบปอคนเดียว เพราะบุ้งออกไปรักษาตัวยังสถานพยาบาล
เมื่อใบปอปรากฏต่อหน้ากล้อง เธอก็รีบเล่าเหตุการณ์เมื่อคืนให้เราฟัง “เมื่อคืนตอนประมาณเที่ยงคืน ตีหนึ่ง พี่บุ้งอาการแย่หนัก ตัวซีด ปวดท้อง คืออ้วกตั้งแต่เย็นแล้ว และตอนกลางคืนไม่ไหวแล้ว ก็เลยแจ้งพยาบาลว่าแสบท้อง หน้ามืด เลยต้องไปสถานพยาบาล”
“ตอนนี้เราย้ายมาแดนกันชนแล้ว เมื่อวานน่าจะเหนื่อยระหว่างเปลี่ยนห้องด้วย เลยอาการแย่ลง ใบปอเลยทำได้แค่เดินไปส่ง แต่ไม่ได้ออกไป”
“อาการพี่บุ้งตอนเย็นคืออ้วก อ้วกเยอะมาก พอตอนกลางคืนพี่บุ้งนอนไม่ได้เลย แสบท้อง แสบกระเพราะอาหาร หลอดอาหาร แน่นหน้าอก แล้วก็ซีดมาก หนูว่าพี่บุ้งไม่ไหวแล้ว ตอนแรกเราปฏิเสธรับการรักษา แต่เมื่อคืนต้องขอยา เพราะพี่บุ้งกินได้แต่น้ำเปล่ามาสัปดาห์กว่าแล้ว อยากให้พี่บุ้งรีบออกไปรักษา เพราะพี่บุ้งน้ำหนักลง 11-12 กิโลกรัมแล้ว ซูบมาก เมื่อวานเดินไม่ไหว หนูต้องพยุงไป ตอนนี้ต้องแยกกัน พี่บุ้งอยู่สถานพยาบาล ใบปออยู่ห้องขัง”
เมื่อเราถามถึงอาการใบปอ เธอตอบว่า “ยังอาการทรงๆ แต่ตกใจเรื่องพี่บุ้งแสบท้องจนนอนไม่ได้จนต้องเรียกเจ้าหน้าที่ขอออกไป ความจริงสองสามวันมานี้อยากบอกทนายว่าให้เอาพี่บุ้งออกไปก่อน แต่ไม่รู้จะบอกอย่างไร เพราะพี่บุ้งอยู่ด้วย พี่บุ้งสู้มากแล้ว หนูพยายามบอกพี่บุ้งว่าถ้าไม่ไหวจริงๆ กินยาก็ได้ พี่บุ้งสู้มากแล้ว เจ้าหน้าที่บอกว่าถ้าอาการไม่ดีจึงจะส่งไปโรงพยาบาล หนูก็ไม่รู้ว่าอย่างไรเหมือนกัน”
เราชี้แจงใบปอว่า เธอไม่จำเป็นต้องขอเช่นนั้น เพราะโดยหลักการศาลจะพิจารณาอนุญาตให้ประกัน ไม่ได้พิจารณาเรื่องการอดข้าวหรือไม่ ทั้งสองคนยังอยู่ระหว่างการต่อสู้คดี มีสิทธิในการได้ประกันตัวทั้งคู่อยู่แล้ว แต่ในความเป็นจริงสิ่งที่ทั้งคู่ต้องเผชิญมันไม่ตรงกับหลักการที่เรียนมาเลย
ใบปอยังอยากให้ส่งบุ้งออกไปรักษายังโรงพยาบาลภายนอก เราแจ้งว่าเรายื่นขอส่งตัวไปรักษาข้างนอกได้ แต่ไม่แน่ว่าทางราชทัณฑ์จะอนุญาตหรือไม่ เพราะราชทัณฑ์มักจะชี้แจงว่าเขามีทัณฑสถานโรงพยาบาลราชทัณฑ์รักษาได้อยู่แล้ว อย่างไรก็ตามทางทีมทนายความจะยื่นประกันทั้งสองคนอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ (23 มิ.ย. 2565)
เดิมวันนี้เธอตั้งใจสื่อสารเรื่องที่ราชทัณฑ์ปฏิเสธเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเธอที่สถานพยาบาล เมื่อวันที่ 16 มิ.ย. 2565 แต่เมื่อคืนเกิดเหตุการณ์ที่บุ้งต้องถูกส่งตัวออกไปรักษาเธอจึงฝากจดหมายเรื่องนี้ออกมาสื่อสาร
……
สวัสดีค่ะทุกคน
วันนี้เป็นวันที่ 21 ของการอดอาหาร เมื่อคืนตอนประมาณเที่ยงคืน พี่บุ้งมีอาการแสบท้อง หายใจไม่ออก แน่นหน้าอก จนต้องเรียกเจ้าหน้าที่ และพาตัวพี่บุ้งออกไปสถานพยาบาล ใบปอต้องหิ้วพี่บุ้งไปขึ้นรถเข็น ต้องแยกจากกัน ไม่สามารถตามไปได้ แต่ใบปอบอกให้พี่บุ้งเข้มแข็งให้ดูแลตัวเอง เมื่อคืนเป็นคืนแรกที่เราสองคนต้องแยกกัน
ช่วงนี้พี่บุ้งมีอาการอ้วกทุกวัน แต่เราไม่ได้เรียกเจ้าหน้าที่ เพราะเรายืนยันจะปฏิเสธการรักษา แต่เมื่อวานพี่บุ้งอาการหนักมากจริงๆ พี่บุ้งอ้วกตั้งแต่เย็น อ้วกออกมาเยอะมาก แต่ก็มีแต่น้ำกับน้ำย่อย มีอาการแสบท้อง ตอนประมาณห้าทุ่มกว่าๆ เราเรียกเจ้าหน้าที่เป็นชั่วโมง กว่าจะได้ออกไปสถานพยาบาลก็ราวๆ ตีหนึ่ง
ตอนนี้ใบปอเป็นห่วงพี่บุ้ง อยากให้พี่บุ้งได้รับการรักษาที่มีประสิทธิภาพ เพราะครั้งที่แล้วเราไปสถานพยาบาล แล้วได้รับการรักษาโดยแพทย์ที่พูดจาแบบนั้น เราจึงไม่ไว้วางใจ
พี่บุ้งสู้มาก แต่ตอนนี้พี่บุ้งจะไม่ไหวแล้ว เราผ่านการยื่นประกันมา 4 ครั้งแล้ว ศาลก็ยังยกคำร้องทั้งหมด
เราไม่รู้เลยว่า เขาอยากให้อาการเราทรุดลงขนาดไหน หวังว่าเราจะได้รับสิทธิเสรีภาพและได้ออกไปรักษาตัวในเร็ววัน เพราะพี่บุ้งจะไม่ไหวแล้ว
การต่อสู้ครั้งนี้มันแลกมาด้วยหลายอย่างจริงๆและไม่รู้ว่าเขาต้องการให้เราแลกด้วยชีวิตเลยหรือเปล่า
.
ใบปอ ทะลุวัง
ทัณฑสถานหญิงกลาง
51 วันที่ถูกคุมขัง
21 วันที่อดอาหาร
………………..
หลังจากทราบเรื่องจากใบปอ เราได้โทรสอบถามทางเรือนจำในฐานะทนายความเพื่อขอทราบอาการบุ้ง ทางสถานพยาบาลในเรือนจำแจ้งว่า ได้นำตัวบุ้งไปส่งทัณฑสถานพยาบาลโรงพยาบาลราชทัณฑ์ตั้งแต่ช่วงตีหนึ่ง
บุ้งได้พบแพทย์และได้รับยาลดกรด ยาเคลือบกระเพาะ ยาแก้อาการคลื่นไส้ และตอนนี้ได้กลับมารักษาตัวอยู่ที่สถานพยาบาลภายในเรือนจำแล้ว
ข้อมูลเมื่อเวลาประมาณ 10.20 น. ของ 22 มิ.ย. 2565
.