อัยการสั่งฟ้องคดี ม.112 นักศึกษาจันทบุรีวัย 19 ปี เหตุคอมเมนต์ถกเถียงเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง

วันนี้ (27 พ.ค. 64) ที่ศาลจังหวัดจันทบุรี พนักงานอัยการจังหวัดจันทบุรีมีคำสั่งฟ้องคดีของนายจรัส (สงวนนามสกุล) อายุ 19 ปี นักศึกษาระดับชั้นปีที่ 1 จากมหาวิทยาลัยในจังหวัดจันทบุรี ในข้อกล่าวหาตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 และ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 จากกรณีไปแสดงความคิดเห็นวิพากษ์วิจารณ์เรื่องเศรษฐกิจพอเพียงบนโพสต์ในกลุ่ม “เพจจันทบุรี”

คดีนี้มีนายนิรุตต์ แก้วเจริญ เป็นผู้ไปแจ้งความกล่าวหา โดยเมื่อวันที่ 11 ส.ค. 63 จรัสได้เคยถูกพนักงานสอบสวนสภ.เมืองจันทบุรีแจ้งข้อกล่าวหา ตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 (1) เพียงข้อหาเดียว หลังจากเดินทางไปรับทราบข้อกล่าวหาตามหมายเรียก ต่อมาทางตำรวจได้ส่งสำนวนคดีให้กับพนักงานอัยการในช่วงปลายปี 2563 โดยจรัสเดินทางไปรายงานตัวกับอัยการเดือนละครั้ง

กระทั่งเมื่อช่วงต้นเดือนมีนาคม 2564 ทางพนักงานอัยการได้ระบุว่าได้มีคำสั่งจากทางอัยการจังหวัดประจำสำนักงานอัยการสูงสุด ให้แจ้งข้อกล่าวหาต่อจรัสเพิ่มเติม ในข้อหา “หมิ่นประมาทกษัตริย์” และข้อหาตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 (3) นําข้อมูลเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ อันเป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร และจรัสพร้อมทนายความได้เดินทางไปรับทราบ 2 ข้อกล่าวหานี้ที่สภ.เมืองจันทบุรี เมื่อวันที่ 15 มี.ค. 64 โดยจรัสให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา

>> นักศึกษาจันทบุรีวัย 19 ปี ถูกแจ้งข้อหา ม.112 เหตุคอมเมนต์ถกเถียงเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง

ต่อมาจรัสเดินทางไปรายงานกับอัยการอีก 2 ครั้ง คือในเดือนเมษายนและพฤษภาคม ก่อนจะทราบว่าอัยการมีคำสั่งฟ้องคดีต่อศาลจังหวัดจันทบุรีในวันนี้

คำฟ้องของพนักงานอัยการจังหวัดจันทบุรี โดยสรุประบุว่าปัจจุบันประเทศไทยมีการปกครองระบอบประชาธิปไตย โดยมีพระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรีเป็นประมุข และพระบาทสมเด็จพระปริมนทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ ทรงเป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 9 แห่งราชวงศ์จักรี ซึ่งพระองค์ทรงเป็นที่เคารพสักการะของประชาชนอย่างแท้จริง ต่อมาในวันที่ 13 ตุลาคม 2559 รัชกาลที่ 9 ได้ทรงเสด็จสวรรคต ประชาชนชาวไทยทุกหมู่เหล่าต่างอยู่ในอาการเศร้าโศกเสียใจ และสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณที่ได้ทรงประกอบพระราชกรณียกิจเพื่อประชาชนชาวไทยทุกหมู่เหล่ามาโดยตลอด และทรงมีแนวพระราชดำริว่าด้วยเศรษฐกิจพอเพียงที่พระราชทานแก่ปวงชนชาวไทย

อัยการบรรยายฟ้องโดยได้มีการยกพระราชดำรัสของรัชกาลที่ 9 ในงานพระราชทานปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม 2517 เกี่ยวกับความพอมีพอกินมาประกอบ

จากนั้นอัยการโจทก์ระบุว่าเมื่อวันที่ 7 เมษายน 2563 จำเลยโดยมีเจตนาหมิ่นประมาท ดูหมิ่น แสดงความอาฆาตมาดร้ายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ต่อบุคคลที่สาม ได้นำเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ โดยการเขียน ประกาศ ข้อความลงสื่อเฟซบุ๊ก ชื่อเพจ “จันทบุรี” ซึ่งมีประชาชนทั่วไปเป็นสมาชิกจำนวนมาก สามารถเห็นและอ่านข้อความต่างๆ ที่จำเลยได้เขียนได้

อัยการได้ยกข้อความบางส่วนซึ่งกล่าววิพากษ์วิจารณ์ทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียง ของรัชกาลที่ 9 พร้อมระบุว่าโพสต์ข้อความดังกล่าวสื่อความหมายว่าแนวพระราชดำริว่าด้วยเศรษฐกิจพอเพียงเป็นทฤษฎีที่นำมาหลอกลวงประชาชนชาวไทย ให้เพียงพอ ประหยัด บังคับให้ประชาชนอยู่ใต้อำนาจโดยง่าย โดยประการที่น่าจะทำให้พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ เสื่อมเสียพระเกียรติ ชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น ถูกเกลียดชัง โดยเจตนาแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ ทำให้ประชาชนเสื่อมศรัทธา ไม่เคารพสักการะ อันเป็นการนำเข้าสู่คอมพิวเตอร์ ซึ่งข้อมูลอันเป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร

อัยการได้ฟ้องจรัส ใน 2 ข้อกล่าวหา ได้แก่ ข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 และ ข้อหาตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14

ศาลจังหวัดจันทบุรีได้รับฟ้องไว้ ต่อมาญาติของจรัสได้ยื่นขอปล่อยตัวชั่วคราว โดยวางหลักทรัพย์ส่วนตัวเป็นเงินสดจำนวน 150,000 บาท และศาลได้อนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวระหว่างการพิจารณาคดี โดยไม่ได้กำหนดเงื่อนไขการประกันตัว พร้อมกำหนดวันนัดคุ้มครองสิทธิในคดีต่อไปวันที่ 28 มิ.ย. 64 เวลา 9.00 น. และนัดสอบคำให้การวันที่ 5 ก.ค. 64 เวลา 9.00 น.

ทั้งนี้ข้อความที่จรัสถูกกล่าวหานั้น พบว่าเป็นข้อความที่เป็นการแสดงความคิดเห็นใต้คอมเมนต์ของผู้ใช้เฟซบุ๊กที่ใช้ชื่อภาษาอังกฤษชื่อเดียวกับ “นิรุตต์ แก้วเจริญ” ซึ่งเป็นผู้กล่าวหาในคดีนี้เอง ภายใต้ข้อความต้นโพสต์ที่ได้โพสต์ข้อความว่า “ช่วงนี้โรคโควิดระบาด เศรษฐกิจไม่ดี ให้ใช้ชีวิตแบบเศรษฐกิจพอเพียง” นำไปสู่การถกเถียงกันในช่องแสดงความคิดเห็น

จากการติดตามของศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน หลังการกลับมาบังคับใช้มาตรา 112 อีกครั้งในช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน 2563 จนถึงวันที่ 27 พฤษภาคม 2564 พบว่ามีผู้ถูกดำเนินคดีมาตรา 112 ไปแล้วอย่างน้อย 94 คน ใน 89 คดี โดยมีจำนวน 39 คดีแล้วที่มี “ประชาชน” เป็นผู้ไปร้องทุกข์กล่าวโทษในข้อหานี้