เหตุเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 14 ต.ค. 63 ในระหว่างการชุมนุม #ม็อบ14ตุลา ของ “คณะราษฎร” โดยผู้ถูกกล่าวหาอยู่ในเหตุการณ์ที่มีขบวนเสด็จของสมเด็จพระราชินีและสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าทีปังกร โดยรถยนต์พระที่นั่งผ่านถนนพิษณุโลก มุ่งหน้าแยกนางเลิ้ง โดยมีการเสด็จผ่านกลุ่มผู้ชุมนุมแต่ไม่ได้มีหมายกำหนดการล่วงหน้า

แต่ผู้กล่าวหาได้อ้างว่าผู้ถูกกล่าวหาได้พูดปลุกระดมและยุยงให้ผู้ชุมนุมโดยรอบทําการขวางกั้นบริเวณขบวนเสด็จ ปิดกั้นขัดขวางขบวนเสด็จ และมีการตะโกนด่าทอพร้อมทําสัญลักษณ์ชูสามนิ้ว จึงกล่าวหาว่ากระทำความผิดในฐาน “ร่วมกันพยายามกระทําการประทุษร้ายต่อเสรีภาพของพระราชินี” ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 110 ต่อมาพนักงานสอบสวนยังมีการแจ้งข้อกล่าวหาเพิ่มเติมอีกสามข้อหา ได้แก่ ข้อหามั่วสุมกันให้เกิดการวุ่นวายฯ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 215, กีดขวางทางสาธารณะ และกีดขวางการจราจร

ในช่วงกลางเดือนตุลาคม 2563 เอกชัย, บุญเกื้อหนุน และสุรนาถ ได้ถูกเจ้าหน้าที่จับกุม ทั้งที่กำลังเดินทางไปรายงานตัวหลังทราบข่าวว่ามีการออกหมายจับ และแจ้งข้อกล่าวหาภายในบก.ตชด.ภาค 1 ก่อนบุญเกื้อหนุนจะได้รับการประกันตัว ด้วยหลักทรัพย์มูลค่า 200,000 บาท แต่เอกชัยและสุรนาถไม่ได้รับการประกันตัวในช่วงแรก โดยถูกคุมขังอยู่ 18 วัน และ 13 วันตามลำดับ จนศาลอาญาไม่อนุญาตให้ฝากขังทั้งสองคนต่อเมื่อวันที่ 2 พ.ย. 63